Juan Martínez Montañés

Juan Martínez Montañés
	;
Biografía
Nacemento	16 de marzo de 1568 ; Alcalá la Real, España
Morte	18 de xuño de 1649 (81 anos); Sevilla, España
Actividade
Lugar de traballo	Sevilla (1597–1649)
Ocupación	escultor, pintor, arquitecto
Período de actividade	1583 - 1649
Movemento	Barroco
Profesores	Pablo de Rojas (pt)
Alumnos	Gaspar de la Cueva (pt) , Francisco de Ocampo Felguera e Juan de Mesa (pt)
Descrito pola fonte	Obálky knih, ; Novo Dicionario Enciclopédico, 1911-1916; Grande Enciclopedia Soviética (1926—1947)

Juan Martínez Montañés, nado en Alcalá la Real (Xaén) en 1568 e finado en Sevilla en 1649, foi un escultor barroco español. Educouse e formouse en Granada. Completou a súa educación en Sevilla, sendo recoñecido como o creador da escola sevillana de imaxinería.

Traxectoria

A súa produción ten características máis clasicistas e maneiristas, que propiamente barrocas, aínda que ao longo da súa evolución artística apuntou formas de realismo barroquizante. A súa obra, estimulada pola súa fervorosa relixiosidade, é case toda de temática relixiosa, con excepción de dous retratos orantes de nobres e algúns encargos específicos.

En 1635 saíu por primeira vez de Sevilla, para ir a Madrid, onde fora contratado para realizar, en barro, o busto do rei Filipe IV, que xunto co retrato ecuestre de Velázquez, serviría como modelo para a estatua ecuestre que executou logo o italiano Pietro Tacca. Tal estatua está localizada actualmente na praza de Oriente de Madrid.

Gozou de gran fama e popularidade. En Sevilla chamábano o "deus da madeira" e en Madrid "o Lisipo andaluz".

Tivo como discípulo predilecto ao cordobés Juan de Mesa.

Obras

Retablo de San Isidoro del Campo (1609-1613) en Santiponce (Sevilla).
Batalla dos Ánxos (1640) en Xerez da Fronteira (Cádiz).
Neno Xesús (1606-1607)
Inmaculada (1629-1631), coñecida como la Cieguecita.
Cristo da Clemencia (1603-1604)
San Xerome Penitente
Cristo da paixón
San Bruno
Santo Domingo Penitente
San Cristovo (1597)
Cristo dos cálices

Véxase tamén