Julia Ibarra
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1923  Lugo, España |
| Morte | maio de 2002 (78/79 anos) Oviedo, España |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Lingua latina |
| Lugar de traballo | Lugo |
| Ocupación | catedrática de bacharelato (1954–), filóloga |
| Familia | |
| Cónxuxe | Ignacio de la Concha |
 | |
Julia Ibarra Perez-Campoamor, nada en Lugo en 1923 e finada en Oviedo en maio de 2002, foi unha profesora, filóloga e escritora galega en lingua castelá.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Naceu en Lugo, onde o seu pai estaba destinado como fiscal[1]. Foi catedrática de Latín en institutos de Xirona, Lugo, no Aramo de Uvieu e no Doña Ximena de Xixón.
Deuse a coñecer como escritora en 1983, coa publicación de La melodramática vida de Carlota Leopolda, libro composto pola novela curta do mesmo título e 14 relatos. En 1987 foi galardoada co Premio Tigre Juan por Sasia la viuda, editada a posteriori pola editorial Júcar.[2] O libro é unha recreación novelada dun feito histórico na Roma clásica.
Estivo casada con Ignacio de la Concha, catedrático de Historia do Dereito da Universidade de Uvieu.[3].
Libros
[editar | editar a fonte]- La melodramática vida de Carlota Leopolda (1983)
- La mecedora (1986)
- Sasia la viuda (1987)
- Cuentos de ánima trémula (1989)
- Mujeres en el sofá (1995)
- Todas adorábamos el negro (1997)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Julia Ibarra, escritora", necrolóxica de Javier Cuartas en El País, 8 de maio de 2002 (en castelán).
- ↑ Premio Tigre Juan Arquivado 09 de xaneiro de 2018 en Wayback Machine., na páxina web do concello de Oviedo (en castelán).
- ↑ "Muere la escritora asturiana Julia Ibarra, premio «Tigre Juan» en 1987" Arquivado 09 de xaneiro de 2018 en Wayback Machine., artigo na páxina web de Septem, 6 de maio de 2002 (en castelán).
