Kosmos 166
Aparencia
Kosmos 166 | |
---|---|
Tipo | Científico |
Destino actual | Reentrado na atmosfera.[1] |
Data de lanzamento | 16 de xuño de 1967, 4:44 GMT[1][2][3][4] |
Foguete portador | Kosmos 2I[2][5] |
Sitio de lanzamento | Kapustin Yar[2] |
Obxectivo da misión | Observatorio solar.[2] |
Decaemento | 25 de outubro de 1967[1] |
NSSDC ID | 1967-061A |
Masa | 400 kg[2][6] |
Kosmos 166 (Космос 166 en ruso), tamén denominado DS-U3-S Nº 1, foi un satélite artificial soviético lanzado o 16 de xuño de 1967 mediante un foguete Kosmos 2I desde a base de Kapustin Yar.[2][5][7]
Características
[editar | editar a fonte]Kosmos 166 foi o primeiro membro do modelo de satélites DS-U3-S. Estivo adicado a facer observacións do Sol a diferentes lonxitudes de onda. Foi inxectado nunha órbita inicial de 578 km de apoxeo e 283 km de perixeo, cunha inclinación orbital de 48,4 graos e un período de 93,0 minutos. Reentrou na atmosfera o 25 de outubro de 1967.[1][3][6]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 N2YO (2011). Real Time Satellite Tracking, ed. "Cosmos 166" (en inglés). Consultado o 4 de decembro de 2012.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 NASA (14 de maio de 2012). "Cosmos 166" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 19 de outubro de 2012. Consultado o 4 de decembro de 2012.
- ↑ 3,0 3,1 "Letter dated 23 June 1967 from the Permanent Representative of the Union of Soviet Socialist Republics addressed to the Chairman of the Committee on the Peaceful Uses of Outer Space" (67-16125). 10 de xullo de 1967: 3. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 08 de novembro de 2014. Consultado o 4 de decembro de 2012.
- ↑ Claude Lafleur (2010). "Kosmos 166" (en inglés). Consultado o 4 de decembro de 2012.
- ↑ 5,0 5,1 Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "DS-U3-S" (en inglés). Consultado o 4 de decembro de 2012.
- ↑ 6,0 6,1 Mark Wade (2011). "DS-U3-S" (en inglés). Consultado o 2 de decembro de 2012.
- ↑ "RENEWED KAPUSTIN YAR ACTIVITY" (PDF) 93 (3069). 4 de xaneiro de 1968: 37. FLIGHT International. Consultado o 4 de decembro de 2012.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Bruns, A. V., Prokofiev, V. K., & Severny, A. B. (1969). "On the Contribution of Solar Activity to the Ultra Violet Spectrum of the Sun". Ultraviolet Stellar Spectra and Related Ground-Based Observations, Proceedings from IAU Symposium no. 36 held in Lunteren, the Netherlands (36): 24–27. Consultado o 2 de decembro de 2012.
- Beigman, I. L., Grineva, Y. I., Mandel'Stam, S. L., Vainstein, L. A., & Žitnik, I. A. (1969). "On the Localization, Size and Structure of the Regions of the X-Ray Flares on the Sun". Solar Physics 9 (1): 160–165. Consultado o 2 de decembro de 2012.
- Zhitnik, I. A. & Livshits, M. A. (xaneiro-febreiro de 1972). "X Rays from Coronal Condensations and the Development of Active Regions.". Soviet Astronomy 16: 107. Consultado o 2 de decembro de 2012.