Libre de cadrados
Aparencia
Un número enteiro n é libre de cadrados se non é divisíbel por ningún cadrado perfecto maior ca 1. Isto quere dicir que os factores primos de n son todos distintos.[1]
Desta forma, é libre de cadrados, mais non o é, porque é divisíbel por un cadrado.
Os primeiros enteiros positivos libres de cadrados son:
- 1, 2, 3, 5, 6, 7, 10, 11, 13, 14, 15, 17, 19, 21, 22, 23, 26, 29, 30, 31, 33, 34, 35, 37, 38, 39, ... (secuencia A005117 na OEIS).
Caracterizacións equivalentes
[editar | editar a fonte]Un número é libre de cadrados se e só se:
- Non existe ningún primo p tal que p2 divide a n.
- n factoriza en produto de primos distintos. Outra forma de dicir isto é que para toda factorización de n=ab, os factores a e b son primos entre si.[2]
- O valor da función de Möbius de n, μ(n), é non nulo.
Distribución dos números libres de cadrados
[editar | editar a fonte]Se Q(x) indica o número de números libres de cadrados menores ou iguais que x, entón
(véxase π).
A densidade dos números libres de cadrados é, polo tanto,
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Everest et al. 2008, p. 55.
- ↑ Burton et al. 2002, p. 45.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Burton, David M. (2002). Elementary Number Theory (5ª ed.). McGraw-Hill. ISBN 0-07-232569-0.
- Everest, Graham; Ward, Thomas (2008). An Introduction to Number Theory. Graduate Texts in Mathematics. Springer. ISBN 9781852339173.