Literatura siria
A literatura siria é a ficción moderna escrita ou interpretada oralmente en lingua árabe por escritores de Siria dende a independencia da República Árabe Siria en 1946. Forma parte da máis ampla literatura árabe. As obras literarias de autores na rexión histórica de Siria dende o Califato omeia considéranse literatura árabe xeral. No seu desenvolvemento histórico dende os inicios das compilacións do Corán no século VII e os rexistros escritos posteriores, a lingua árabe foi considerada unha lingua escrita estandarizada xeograficamente debido ao seu carácter relixioso ou literario. Isto ás veces difire considerablemente das variantes individuais faladas rexionalmente, coma as formas faladas do árabe sirio, o exipcio ou o marroquí.
En árabe, bilad ash-sham refírese á rexión do Mediterráneo oriental coñecida en Europa como Levante. As áreas individuais desta rexión teñen estreitas semellanzas históricas, xeográficas e culturais e durante o Imperio Otomán só houbo divisións administrativas. Especialmente entre as grandes cidades como Beirut, Trípoli, Alepo e Damasco, houbo un intercambio cultural activo tanto no pasado coma no presente.
Os estados modernos de Siria, o Líbano, Xordania, Israel así como as áreas autónomas palestinas só xurdiron a mediados do século XX. Polo tanto, a literatura siria foi referida pola erudición literaria como a literatura nacional da República Árabe Siria, así como as obras creadas en árabe por escritores sirios na diáspora. Esta literatura estivo influenciada pola historia política do país, pola literatura doutros países de fala árabe e, especialmente nos seus inicios, pola literatura francesa.
Tematicamente, a literatura siria moderna estivo a miúdo inspirada en condicións sociais e políticas durante as diferentes etapas da historia recente do país. Outros temas salientables foron a vida cotiá nas grandes cidades, como Damasco e Alepo, pero tamén nas aldeas e cidades máis pequenas, reflectindo a propia experiencia do autor. Especialmente para as escritoras, as condicións de vida específicas de xénero e moitas veces terribles para as mulleres foron un tema central. Ademais destes contextos sociais específicos, expresáronse experiencias humanas xerais como o amor, a sexualidade, o illamento e os temas existencialistas.
Ademais dos principais xéneros literarios como a poesía árabe, a prosa e o teatro, a literatura siria contemporánea tamén engloba a literatura infantil e xuvenil, así como literatura oral e subxéneros como a ciencia ficción, incluíndo ficción utópica e distópica.
Definicións da literatura nacional siria
[editar | editar a fonte]A partir de 2001, os estudosos literarios comezaron a definir unha literatura claramente siria, referíndose a xéneros como a novela, a poesía ou o teatro sirios, mentres que outros estudos tamén tentaron definir un carácter máis xeral da literatura siria.[note 1] A Enciclopedia Árabe, publicada en 1998 en Damasco, describiu tanto a historia como a era moderna da escrita literaria en Siria.[1] Tanto esta enciclopedia siria como os estudosos occidentais describiron os inicios dunha literatura siria a partir de finais do século XIX, e como unha literatura nacional concreta dende mediados do século XX.[note 2]
No seu ensaio "Na procura dos lectores", o estudoso literario sirio Abdo Abboud explicou as diferentes perspectivas e xustificacións da categoría literaria xeral "literatura árabe" en contraste coas literaturas nacionais en árabe de distintos países, como a exipcia, a libanesa ou a marroquí. Como definición para estas categorías de literaturas nacionais, escribiu: "Cada un dos 22 estados árabes ten o seu propio mundo literario, e cada un destes mundos literarios reflicte a realidade da rexión da que depende en certa medida".[2] Así, Abboud postulou que, por unha banda, a literatura siria está marcada por referencias nacionais, pero, por outra banda, a literatura siria moderna tamén pode ter un carácter independente do seu lugar de orixe, como nas obras dos escritores sirios Haidar Haidar, Ghada al-Samman ou Adonis.[2] Ademais, ata a fundación do estado moderno de Siria en 1946, as obras dos escritores sirios desenvolvéronse en gran parte en contextos culturais semellantes á literatura na rexión xeográfica do actual Líbano. Isto é especialmente certo para as obras do Renacemento árabe (Nahda), a partir de finais do século XIX. A literatura siria tamén forma parte dunha literatura árabe máis ampla, debido ás semellanzas lingüísticas e culturais das obras literarias.[3]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Véxase, por exemplos, os estudos de Mohja Kahf (2001), Alexa Firat (2010), Elisabeth Vauthier (2014), Anne-Marie McManus (2014 e 2018) citados na sección abaixo para Literatura.
- ↑ Firat (2017) escribiu: "Este capítulo analiza as orixes do xénero novelístico en Siria. Aproximadamente dezaoito novelas de "sirios" foron publicadas entre 1865 e a década de 1930, pero só un número limitado tería unha influencia significativa nas décadas posteriores. Na década de 1930, as historias literarias describían unha "nova xeración" emerxente e os inicios dun movemento literario moderno na novela e no relato curto, e durante a década de 1950 a práctica da escritura de novelas adquiriu unha proporción verdadeiramente significativa en Siria". Firat, Alexa (10 de agosto de 2017). "Syria". academic.oup.com. p. 439. Consultado o 2024-04-19.
Referencias
[editar | editar a fonte]- ↑ Abu Zeid, Ali. "سورية (الأدب في-)" [Literature in Syria] (en árabe). The Arabic Encyclopedia. Arquivado dende o orixinal o 27 de abril de 2024. Consultado o 2024-04-27.
- ↑ 2,0 2,1 Abboud, Abdo (2013). "Auf der Suche nach den Lesern. Grundzüge und Probleme der modernen arabischen Literatur.". En Schneiders, T.G. Die Araber im 21. Jahrhundert. [Looking for the readers. Basic traits and problems of modern Arabic literature.] (en alemán). Wiesbaden: Springer Fachmedien Wiesbaden. pp. 285–296. ISBN 978-3-531-18526-2. doi:10.1007/978-3-531-19093-8_17.
- ↑ Alessandro Columbu (2022-12-29). Zakariyya Tamir and the Politics of the Syrian Short Story: Modernity, Authoritarianism and Gender. Londres: Bloomsbury Publishing. p. 1. ISBN 978-0-7556-4412-4. Consultado o 2023-12-26.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Literatura siria ![]() |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Al Natour, Manal (2022). Home, identity, and place in Syrian literature: Maha Hassan's Drums of Love and Ghassan Jubbaʿi's Qahwat Al-General, Contemporary Levant, 7:1, 66-80, doi:10.1080/2022.2058717
- Anis, Rida, Fozya Aldared, Bahriye Kemal & Agnes Woolley (2023). Diasporic Syrian women writers: stories of resilience and survival. British Journal of Middle Eastern Studies, doi 10.1080/13530194.2022.2164481
- Radwa Ashour; Ferial J. Ghazoul; Hasna Reda-Mekdashi, eds. (2008-11-01). "Syria". Arab Women Writers: A Critical Reference Guide, 1873-1999. Cairo: American University in Cairo Press. pp. 60–97. Consultado o 2024-04-11.
- Behar, Daniel (2022). In the shadow-imagination: a brief literary history of Syrian poetry of witness. Contemporary Levant, 7:1, 22-38, doi 10.1080/20581831.2022.2045768
- Behar, Daniel e Alexa Firat (2022). Syrian literary culture in retrospect, Contemporary Levant, 7:1,1-4, doi 10.1080/20581831.2022.2045760
- Firat, Alexa (2010). Post-67 discourse and the Syrian novel: The construction of an autonomous literary field (Tese). OCLC 857237977.
- Firat, Alexa (2017). Syria. In: Waïl S. Hassan (ed.): The Oxford Handbook of Arab Novelistic Traditions (online edition) Oxford Academic, Oxford, pp. 439–454, https://doi.org/10.1093/oxfordhb/9780199349791.013.29
- Hourani, Albert: Arabic Thought in the Liberal Age, 1798–1939. Cambridge University Press, 1983, ISBN 0-521-27423-0.
- Istanbulli, Linda (2022). Mihyar's precarious journey: imagining the intellectual in modern Syrian literature, Contemporary Levant, 7:1, 5-21, doi 10.1080/20581831.2022.2045758
- Kahf, Mohja (2001). The Silences of Contemporary Syrian Literature. World Literature Today. 75(2), pp. 224–236. doi:10.2307/40156522
- Lang, Felix (2021). Transformations of the "Syrian" Literary Field Since 2011. Ouaissa, R., Pannewick, F., Strohmaier, A. (eds.) Re-Configurations. Politik und Gesellschaft des Nahen Ostens. Springer VS, Wiesbaden. doi 10.1007/978-3-658-31160-5_17
- McManus, Anne-Marie (2018). Syrian Literature after 2000: Publics, Mobilities, Revolt. Teaching Modern Arabic Literature in Translation. pp. 200–219 – vía academia.edu.
- McManus, Anne-Marie (2014). "The Contemporary Syrian Novel in Translation". The Arab Studies Journal 22 (1): 322–333. JSTOR 24877920.
- Julie Scott Meisami, Paul Starkey (eds.): Encyclopedia of Arabic Literature. Routledge, Londres 1998, pp. 746–748, ISBN 0-415-06808-8
- Meyer, Stefan G. (2001). The Experimental Arabic Novel: Postcolonial Literary Modernism in the Levant. SUNY Press. ISBN 0-7914-4734-0.
- Seekamp, Birgit (1991). Bibliography of Syrian Novels (1970–1989). Journal of Arabic Literature 22. pp. 176–181. JSTOR 4183250. doi:10.1163/157006491X00179.
- Sellman, Johanna (2022). Arabic Exile Literature in Europe. Forced Migration and Speculative Fiction. Edinburgh: Edinburgh University Press. ISBN 9781399500128.
- Starkey, Paul (2006). Modern Arabic Literature. Edinburgh University Press, Edinburgh, pp. 2–47, ISBN 0-7486-1290-4.
- Taleghani, R. Shareah (2021). Readings in Syrian Prison Literature. The Poetics of Human Rights. Syracuse University Press. ISBN 9780815655206. doi:10.2307/j.ctv16x2bm2.
- Vauthier, Elisabeth (2014). La création romanesque contemporaine en Syrie de 1967 à nos jours (en francés). Presses de l'Ifpo. ISBN 978-2-35159-425-4.
- Weiss, Max (2017). "Sight, Sound, and Surveillance in Baʿthist Syria: The Fiction of Politics in Rūzā Yāsīn Ḥasan's Rough Draft and Samar Yazbik's In Her Mirrors". Journal of Arabic Literature 48 (3): 211–244. JSTOR 26571505. doi:10.1163/1570064x-12341347.
- Ziter, Edward (2015). Political Performance in Syria: From the Six-Day War to the Syrian Uprising. Houndmills, Basingstoke, Hampshire: Palgrave Macmillan, ISBN 9781137358974.