Lobios, Lobios
Aparencia
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Lobios.
Lobios | |
---|---|
Casa do concello. | |
Concello | Lobios[1] |
Provincia | Ourense |
Coordenadas | 41°54′16″N 8°05′02″O / 41.904325, -8.083975 |
Poboación | 488 hab. (2022) |
Entidades de poboación | 12[1] |
[ editar datos en Wikidata ] |
San Miguel de Lobios é unha parroquia do concello de Lobios, na comarca da Baixa Limia, provincia de Ourense. No ano 2007 tiña 521 habitantes, dos cales 267 eran homes e 254 mulleres.
Lobios na literatura popular
[editar | editar a fonte]- Enamorar, enamoreime/ alá no lugar das Ribas,/ a rapaza non me quere,/ dime que busque outra vida [2].
- Hei de ir ao San Roque a Lobios/ i á Santa Eufemia a Parada,/ que as mociñas de Lubeira/ son as da chave dourada [3].
- No lugarciño de Ribas/ hai unha cabalaceira/ que dá moitas calabazas/ i en cabo queda solteira [4]
Lugares e parroquias
[editar | editar a fonte]Lugares de Lobios
[editar | editar a fonte]Lugares da parroquia de Lobios no concello de Lobios na provincia de Ourense | |
---|---|
Barreal | Cimadevila | Cruces | Fábrica | Fondevila | Ogos | O Outeiro | Pazos | Quintás | Rial | Ribas de Araúxo | Zapateiros |
Parroquias de Lobios
[editar | editar a fonte]Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 Decreto 332/1996, do 26 de xullo, polo que se aproba o nomenclátor correspondente ás entidades de poboación da Provincia de Orense.
- ↑ Xaquín Lorenzo Fernández: Cantigueiro popular da Limia Baixa 1973, 74. Pode tratarse do lugar de Ribas de Araúxo, na parroquia e concello de Lobios, se ben Xaquín Lorenzo fala doutro Ribas en Calvos de Randín (hoxe non hai tal no Nomenclátor).
- ↑ Xaquín Lorenzo Fernández: Cantigueiro popular da Limia Baixa 1973, 88. No orixinal: Lovios. Xaquín Lorenzo explica que son as festas de Lobios (aínda que a parroquia está baixo a advocación de San Miguel) e de Parada (do Monte), esta no concello de Lobeira. As festas son o 17 de agosto e o 16 de xullo, respectivamente.
- ↑ Xaquín Lorenzo Fernández: Cantigueiro popular da Limia Baixa 1973, 109. Tampouco se identifica a que Ribas se refire.