Manuela Rey
Nome orixinal | (pt) María Manuela Ramona Rey González |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | 1 de outubro de 1842 Mondoñedo, España |
Morte | 26 de febreiro de 1866 (23 anos) Lisboa, Portugal |
Causa da morte | Tifo |
Lugar de sepultura | Cemitério dos Prazeres (pt) |
Outros nomes | Manuela Lopes Rey |
Actividade | |
Ocupación | actriz de teatro |
Descrito pola fonte | Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada Enciclopedia Galega Universal Diccionario enciclopédico galego universal |
María Manuela Ramona Rey González ou Manuela Lopes Rey, nada en San Vicente de Trigás, Mondoñedo, o 1 de outubro de 1842 e finada no seu domicilio na Praça da Figueira de Lisboa o 26 de febreiro de 1866, foi unha actriz de teatro galego-portuguesa.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Foi a máis vella dos oito fillos de Andrés Rey Expósito e Francisca González, que casaron despois de nacer Manuela, en marzo de 1843.[1] Segundo o libro Manuela Lopes Rey, número 3 da colección Os contemporaneos, editado sobre 1867, foi entregada en adopción a unha familia que formaba parte dunha compañía dramática itinerante. Trasladáronse, sendo Manuela moi nova, a Portugal. Segundo a Grande Enciclopédia Portuguesa e Brasileira o apelido "Lopes" venlle da súa nai adoptiva.
En novembro de 1857 comezou a traballar no Teatro Nacional D. Maria II de Lisboa,[2][3][4] onde triunfou en títulos como O filho do cego, A alegria traz o susto, Os homens sérios, Os fidalgos do Bois Doré, Fogo no convento, Vida de um rapaz pobre, Nobres e plebeus e Um cura de almas.
Houbo o rumor de que o rei Pedro V, antes de casar coa princesa Estefanía de Hohenzollern-Sigmaringen, sentiu gran debilidade por ela.[1]
Escribiu algunhas obras como a comedia A actriz e o proverbio Por este deixarás pae e mãe.
Finou de tifo no seu domicilio na Praça da Figueira e, tras un multitudinario cortexo fúnebre, foi soterrada no Cemitério dos Prazeres.[1]
Dionisio Gamallo Fierros foi un dos seus biógrafos.[5][6]
Galería de imaxes
[editar | editar a fonte]Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Reigosa Carreiras 2017.
- ↑ "Rey González, María Manuela". Diccionario enciclopédico galego universal 52. La Voz de Galicia. 2003-2004. p. 120. ISBN 84-7680-429-6.
- ↑ "Rey González, María Manuela". Dicionario biográfico de Galicia 3. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 162-163.
- ↑ "Rey González, María Manuela". Enciclopedia Galega Universal 14. Ir Indo. 1999-2002. p. 430. ISBN 84-7680-288-9.
- ↑ Gamallo Fierros, D. (9/10/1960). "Lugo en Lisboa hace 100 años. Manuela Rey, Pedro V y Pastor Díaz, una actriz dramática, un monarca y un embajador". El Progreso (en castelán). pp. 15–16.
- ↑ Gamallo Fierros, D. (19/11/1960). "Más sobre Manuela Rey González, la actriz mindoniense que enamoró a Pedro V de Portugal". El Progreso (en castelán). pp. 8 e 4.
- ↑ Retratos de portugueses do século XIX p. 54.
- ↑ Oscar May 1904.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Manuela Rey |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Cunqueiro, Álvaro (1991). Cunqueiro en la radio (PDF) (en castelán). Fundación Barrié. p. 232. ISBN 84-87819-09-5.
- Marco, Aurora (2007). Dicionario de Mulleres Galegas [Das orixes a 1975]. A Nosa Terra. p. 370. ISBN 978-84-8341-146-9.
- Oscar May, Alfredo (14/7/1904). "Galería antiga, Manoela Rey" (PDF). O Grande Elias (en portugués) (42): 2.
- Reigosa Carreiras, Antonio (2/1/2016). "Manuela Rey, a muller lirio". El Progreso (Lugo).
- Reigosa Carreiras, Antonio (30/3/2016). "Os últimos días de Manuela Rey". La Voz de Galicia.
- Vilanova, A. (2005). "Rey González, María Manuela". Gran Enciclopedia Galega (DVD). El Progreso. ISBN 84-87804-88-8.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- "Correspondencia. Lisboa 25 de Marzo de 1866". El Miño (en castelán) (935) (Vigo). 1/4/1866. p. 2.
- García Doural, A. (14/10/2016). "Manuela Rey Chao (1842-1866). Destacada actriz dramática en portugal". Miscelánea mindoniense (en castelán).
- Reigosa Carreiras, Antonio (2017). "Manuela Rey. A maior das actrices do teatro portugués de mediados do século XIX". Álbum de Mulleres. CCG.