Mauricio Farto Parra
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 21 de setembro de 1867 ![]() Santibáñez de Valcorba, España (pt) ![]() ![]() |
Morte | 23 de abril de 1947 ![]() A Coruña, España ![]() |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España ![]() |
Actividade | |
Ocupación | músico ![]() |
Membro de | |
Lingua | Lingua castelá ![]() |
![]() ![]() ![]() |
Mauricio Farto Parra, nado en Santibáñez de Valcorba (Valladolid) o 21 de setembro de 1867 e finado na Coruña o 23 de abril de 1947 foi un músico español.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Farto era bisneto de galegos[1] e coñeceu a música tradicional galega a través dos soldados destinados na súa localidade natal. Os seus primeiros estudos musicais tiveron lugar na Coruña, onde ingresou na banda do Rexemento Zamora, dirixida por José Braña. Tras abandonar o exército empregouse na Audiencia Territorial, combinando esta actividade coa reparación de instrumentos musicais amais de labores de investigación e composición.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/07/Cemiterio_de_Santo_Amaro_-_Farto_Parra.jpg/220px-Cemiterio_de_Santo_Amaro_-_Farto_Parra.jpg)
A primeira formación que creou foi a rondalla Blanco y Negro. Posteriormente dirixiu a Coral El Eco e en 1916 fundou Cántigas da Terra, que dirixiu ata 1922. Ademais promoveu os coros Queixumes dos Pinos e Saudade. A maior parte das súas composicións inspiráronse na tradición popular galega, sobre a que investigou durante anos.
Foi académico correspondente da Real Academia Galega e numerario da Academia Galega de Belas Artes, mais faleceu antes de ler o discurso de ingreso nesta última.[1]