Miquel Àngel Riera
Aparencia
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 29 de abril de 1930 Manacor, España |
Morte | 20 de xullo de 1996 (66 anos) Palma, España |
Educación | Universidade de Barcelona |
Actividade | |
Ocupación | escritor, poeta |
Xénero artístico | Poesía e narración |
Obra | |
Obras destacables
| |
Familia | |
Irmáns | Antoni Riera Nadal |
Premios | |
| |
Miquel Àngel Riera foi un escritor mallorquino en lingua catalá, nado en Manacor (Mallorca) o 29 de abril de 1930 e finado en Palma de Mallorca o 20 de xullo de 1996. Estudou a carreira de dereito e exerceu como avogado, tamén fixo varios cursos de filosofía e letras.[1]
Obra
[editar | editar a fonte]Este artigo ou sección precisa dunha revisión do formato que siga o libro de estilo da Galipedia. Pode axudar a mellorar este artigo e outros en condicións semellantes. |
Poesía
[editar | editar a fonte]- Poemes a Nai, 1965
- Biografia (1969,1970)
- Paràbola i clam de la cosa humana, 1974
- La bellesa de l'home, 1979
- Llibre de benaventurances, 1980
- El pis de la badia, 1992
Novela
[editar | editar a fonte]- Fuita i martiri de Sant Andreu Milà, 1973, traducido o galego [1] por Xabier R. Baixeiras.
- Morir quan cal, 1974
- L'endemà de mai, 1978
- Panorama amb dona, 1984
- Els déus inaccessibles, 1987
- Illa Flaubert, 1990
Contos
[editar | editar a fonte]- La rara anatomia dels centaures, 1979
- Crònica lasciva d'una decadència, 1995
Traducións o catalán
[editar | editar a fonte]Poemes de l'enyorament, de Rafael Alberti, 1972
Notas
- ↑ 1,0 1,1 Riera, Miquel Àngel (1992). Fuxida e Maritiro de San Andreu Milà. Xerais. ISBN 8475076122. na noticia do autor.