Muleta (tauromaquia)
En tauromaquia, denomínase muleta a un instrumento de tourear que consiste nun pano ou tea de cor vermella co que o matador de touros amorna e canaliza a arremetida do touro durante o último terzo da lida. Vai montada sobre un escarvadentes de madeira de haxa, chamado estaquillador, que lle dá forma e sostena. É unha herdanza do lenzo ou saba branca que se usaba na primitiva tauromaquia, e así en castelán, muleta tamén recibe outros nomes, como franela, pañosa, muletilla ou lienzo. O seu tamaño pode variar segundo a envergadura e gustos do matador, así como o seu peso e consistencia, en función das circunstancias. O normal é que, armada co estoque, arrastre lixeiramente polo chan.
Débese distinguir do capote, de cor rosa, utilizado nos dous primeiros terzos da corrida. A muleta é máis pequena e lixeira que o capote, o que permite o lucimento artístico e axustado do toureo de muleta.
