Nanotubo de membrana
Os nanotubos de membrana ou nanotubos tuneladores (TNT, tunneling nanotubes) son uns tubos longos e finos formados na membrana plasmática e proxectados cara ao exterior da célula, que conectan distintas células animais desde grandes distancias.[1] O diámetro destas estruturas vai de 50 a uns poucos centos de nanómetros e poden ter lonxitudes de varios diámetros celulares.[2] Observáronse dous tipos de nanotubos. O primeiro tipo ten menos de 0,7 micrómetros de diámetro, contén actina e transporta compoñentes da membrana plasmática (proteínas, lípidos) entre dúas células nas dúas direccións. O segundo tipo é meirande en grosor (>0,7 μm), contén tanto actina coma microtúbulos e pode transportar compoñentes do citoplasma entre as dúas células, como poden ser vesículas e orgánulos.[3]
Estas estruturas poden estar implicadas na comunicación entre células,[4] na transferencia de ácidos nucleicos entre as células dun tecido,[5] e na transmisión de toxinas ou patóxenos como o VIH[6] e prións.[7]
Os nanotubos de membrana foron descritos primeiramente nun artigo da revista científica Cell en 1999, que trataba sobre o desenvolvemento dos discos imaxinais da á da mosca Drosophila melanogaster.[8] Máis recentemente, un artigo da revista científica Science publicado en 2004 describía unhas estruturas que conectaban varios tipos de células inmunes, que tamén estaban presentes en células en cultivo.[9][10] Non son estruturas permanentes; a duración destas estruturas vai desde uns poucos minutos a varias horas,[11] e foron implicadas varias proteínas na súa formación e inhibición.
Estas estruturas funcionalmente teñen certa similitude cos plasmodesmos, que interconectan as células vexetais,[12] e os estrómulos, que interconectan plastos.[13] Unha estrutura parecida chamada citonema permite o intercambio entre centros de sinalización, pero non sempre conectan dúas células e poden actuar só como sensores ambientais.[14]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Davis DM, Sowinski S (2008). "Membrane nanotubes: dynamic long-distance connections between animal cells". Nat. Rev. Mol. Cell Biol. 9 (6): 431–6. PMID 18431401. doi:10.1038/nrm2399.
- ↑ Rustom A, Saffrich R, Markovic I, Walther P, Gerdes HH (febreiro de 2004). "Nanotubular highways for intercellular organelle transport". Science 303 (5660): 1007–1010. Bibcode:2004Sci...303.1007R. PMID 14963329. doi:10.1126/science.1093133.
- ↑ Onfelt B, Nedvetzki S, Benninger RK; et al. (2006). "Structurally distinct membrane nanotubes between human macrophages support long-distance vesicular traffic or surfing of bacteria". J. Immunol. 177 (12): 8476–83. PMID 17142745.
- ↑ Onfelt B, Davis DM (2004). "Can membrane nanotubes facilitate communication between immune cells?". Biochem. Soc. Trans. 32 (Pt 5): 676–8. PMID 15493985. doi:10.1042/BST0320676.
- ↑ Belting M, Wittrup A (2008). "Nanotubes, exosomes, and nucleic acid-binding peptides provide novel mechanisms of intercellular communication in eukaryotic cells: implications in health and disease". J. Cell Biol. 183 (7): 1187–91. PMC 2606965. PMID 19103810. doi:10.1083/jcb.200810038.
- ↑ Sowinski S, Jolly C, Berninghausen O; et al. (2008). "Membrane nanotubes physically connect T cells over long distances presenting a novel route for HIV-1 transmission". Nat. Cell Biol. 10 (2): 211–9. PMID 18193035. doi:10.1038/ncb1682.
- ↑ Gousset K, Schiff E, Langevin C; et al. (2009). "Prions hijack tunnelling nanotubes for intercellular spread". Nat. Cell Biol. 11 (3): 328–36. PMID 19198598. doi:10.1038/ncb1841.
- ↑ Ramírez-Weber FA, Kornberg TB (1999). "Cytonemes: cellular processes that project to the principal signaling center in Drosophila imaginal discs.". Cell 97 (5): 599–607. PMID 10367889. doi:10.1016/S0092-8674(00)80771-0.
- ↑ Onfelt B, Nedvetzki S, Yanagi K, Davis DM (1 August 2004). "Cutting edge: Membrane nanotubes connect immune cells". J. Immunol. 173 (3): 1511–3. PMID 15265877.
- ↑ Rustom A, Saffrich R, Markovic I, Walther P, Gerdes HH (2004). "Nanotubular highways for intercellular organelle transport". Science (journal) 303 (5660): 1007–10. Bibcode:2004Sci...303.1007R. PMID 14963329. doi:10.1126/science.1093133.
- ↑ Gurke S, Barroso JF, Gerdes HH (maio de 2008). "The art of cellular communication: tunneling nanotubes bridge the divide". Histochemistry and Cell Biology 129 (5): 539–550. PMC 2323029. PMID 18386044. doi:10.1007/s00418-008-0412-0.
- ↑ Gallagher KL, Benfey PN (2005). "Not just another hole in the wall: understanding intercellular protein trafficking". Genes Dev. 19 (2): 189–95. PMID 15655108. doi:10.1101/gad.1271005.
- ↑ Köhler RH, Cao J, Zipfel WR, Webb WW, Hanson MR (1997). "Exchange of protein molecules through connections between higher plant plastids". Science 276: 1039–1042.
- ↑ Austefjord MW, Gerdes HH, Wang X (xaneiro de 2014). "Tunneling nanotubes: Diversity in morphology and structure". Communicative & Integrative Biology 7 (1): e27934. PMC 3995728. PMID 24778759. doi:10.4161/cib.27934.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Gurke S, Barroso JF, Gerdes HH (2008). "The art of cellular communication: tunneling nanotubes bridge the divide". Histochem. Cell Biol. 129 (5): 539–50. PMC 2323029. PMID 18386044. doi:10.1007/s00418-008-0412-0.
- Hans-Hermann Gerdes Research Group - The laboratory that first observed membrane nanotubes
- "Tunnelling nanotubes: Life's secret network". New Scientist November 2008.