Saltar ao contido

Nicolás Sánchez-Albornoz

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaNicolás Sánchez-Albornoz
Biografía
Nacemento11 de febreiro de 1926 Editar o valor en Wikidata (98 anos)
Madrid, España Editar o valor en Wikidata
Director do Instituto Cervantes
1991 – 1996
← sen valor – Marqués de Tamarón → Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónescritor, historiador Editar o valor en Wikidata
EmpregadorInstituto Cervantes Editar o valor en Wikidata
Membro de
Carreira militar
LealdadeSegunda República Española Editar o valor en Wikidata
Conflitoguerra civil española Editar o valor en Wikidata
Participou en
18 de febreiro de 2014Intellectuals for the Third Republic (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Familia
PaiClaudio Sánchez Albornoz Editar o valor en Wikidata
Premios

BNE: XX1723249 Dialnet: 62754


Nicolás Sánchez-Albornoz e Aboín, nado en Madrid o 11 de febreiro de 1926, é un historiador español.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Foi fillo do historiador e político Claudio Sánchez-Albornoz, exiliado durante a Guerra civil española. Nicolás permaneceu en Madrid e participou, sendo estudante, nun intento de reconstrución clandestina da Federación Universitaria Escolar (FUE). En 1947 foi detido e condenado a traballos forzados pola ditadura franquista. Con Manuel Lamana escapou do Valle de los Caídos en 1948 coa axuda do antropólogo Paco Benet, a escritora Barbara Probst Solomon e Barbara Mailer, irmá de Norman Mailer,[1] historia relatada na novela Otros hombres, de Manuel Lamana, e no filme Los años bárbaros de Fernando Colomo. Permaneceu exiliado na Arxentina durante décadas e desenvolveu alí gran parte da súa carreira.

Desde 1991 é membro correspondente da Real Academia de la Historia.[2]

Foi director (o primeiro) do Instituto Cervantes, de 1991 a 1996.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]