Paganismo xermánico
O paganismo xermánico fai referencia ás diversas prácticas relixiosas dos pobos xermánicos dende a Idade de Ferro até a cristianización durante a Idade Media. As prácticas relixiosas representaban un elemento esencial da primeira cultura xermánica. Tanto a partir de restos arqueolóxicos como de fontes literarias, é posíbel rastrexar unha serie de crenzas comúns entre os pobos xermánicos até a Idade Media, cando se cristianizaron os últimos redutos de Escandinavia. Con raíces na relixión protoindoeuropea, a relixión protoxermánica espallouse durante as invasións bárbaras, que deu lugar á relixión nórdica antiga entre os pobos xermánicos do norte, a mitoloxía xermánica continental e o paganismo anglosaxón entre os pobos que continuaban falando o inglés antigo. A relixión xermánica púidose documentar máis amplamente a partir dos textos dos séculos X e XI procedentes de Escandinavia e Islandia.
Dispersión xeográfica
[editar | editar a fonte]Xermania era o termo romano para a zona leste do Rin e o norte do Danubio até as illas do mar Báltico [1] O seu homónimo provén de Xulio César, que o utilizou no seu tratado sobre as guerras galas, A guerra da Galia. O núcleo xermánico, Magna Germania, atopábase nas terras baixas do norte de Europa, que inclúe a actual Alemaña, os Países Baixos, Dinamarca e a península Escandinava.[2] Non obstante, os límites de Germania non estaban definidos claramente, xa que grandes poboacións xermánicas vivían dentro das fronteiras do Imperio Romano, e a influencia romana chegaba até a "Xermania libre" a través da fronteira de Limes.[3] En Europa central, a cultura celta xa era dominante a as primeiras prácticas relixiosas xermánicas estaban influídas polos pobos celtas. Máis tarde, elementos da cultura romana acabaron por mesturarse coa cultura xermánica, como demostran as probas arqueolóxiqcas de deuses romanos, estatuas e minaría de ouro. Os pobos xermánicos nunca constituíron un grupo uniforme cunha cultura común ou omnipresente, mais algúns sistemas xerais de crenza básicos xa se coñecían en textos medievais. Eran o resultado dunha fusión de diversas crenzas a través da extensión das tribos xermánicas por toda Europa central. Entre os pobos xermánicos orientais, pódense distinguir trazas de paganismo gótico a partir de escasos artefactos. Segundo o historiador John Thor Ewing, a relixión xermánica consistía en "adoracións individuais, tradicións familiares e cultos rexionais dentro dun marco xeralmente coherente".[4]
Fontes
[editar | editar a fonte]Existen poucas fontes escritas sobre o paganismo xermánico, e poucas das que hai foron escritas polos participantes desta relixión. A literatura oral tradicional asociada á relixión precristiá perdeuse a medida que as institucións cristiás se fixeron dominantes en Alemaña, Inglaterra e Escandinavia durante a Idade Media.[5] Porén, as descricións das primeiras prácticas relixiosas xermánicas atópanse en obras de escritores romanos como Tácito na súa obra Xermania do século I.[6]
Só na Islandia medieval se escribiu unha gran cantidade de material en lingua xermánica sobre o tema das tradicións pagás, sobre todo os poemas mitolóxicos da Edda poética, a Edda prosaica e o verso escáldico.[7] Estas obras teñen unha enorme importancia para a comprensión das antigas tradicións relixiosas. Non obstante, estas fontes consérvanse despois da época na que o cristianismo xa era dominante en Islandia por parte de escritores que eran cristiáns.[8] Algúns restos da relixión xermánica consérvanse noutras obras de cristiáns medievais como o libro en alemán antigo Canción dos Nibelungos e o Beowulf escrito en inglés antigo.[9]
O folclore medieval e postmedieval tamén se usou como fonte para crenzas máis antigas. Tamén estaba influído polo cristianismo, que o fixo evolucionar.[10]
As historias poden viaxar á présa e cambiar facilmente co paso do tempo, facendo que os textos tardíos sexan evidencias pouco fiábeis da primeira cultura xermánica. Porén, co método comparativo, é posíbel comparar palabras en linguas relacionadas e reconstruír racionalmente o que debían ser as súas formas anteriores perdidas e, até certo punto, o que deberon significar. Isto permite reconstruír os nomes dalgúns deuses, seres sobrenaturais e prácticas rituais. Por exemplo, todas as linguas xermánicas utilizan un nome neutro similar para designar deuses pagáns: en gótico guþ, god en inglés antigo, en alemán antigo got e guð nórdico antigo. Polo tanto, o protoxermánico tiña unha paraula similar cun significa semellante.[11]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Heather 2005, pp. 49–53.
- ↑ Manco 2013, p. 207.
- ↑ Heather 2012, pp. 5–8.
- ↑ Ewing 2010, p. 9.
- ↑ Frassetto 2003, p. 180.
- ↑ Eliade 1984, pp. 143, 475fn.
- ↑ Eliade 1984, pp. 168, 470fn.
- ↑ Eliade 1984, p. 154.
- ↑ Eliade 1984, p. 170.
- ↑ Heide & Bek-Pedersen 2014, pp. 11–16.
- ↑ Green 1998, pp. 14–16.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Alexander, Marc (2013). Sutton Companion to British Folklore, Myths & Legends. Stroud: The History Press. ISBN 978-0-7509-5427-3.
- Artz, Frederick B. (1980). The Mind of the Middle Ages: An Historical Survey, A.D. 200–1500. Chicago e Londres: University of Chicago Press. ISBN 978-0-22602-840-8.
- Axboe, Morten (2005). "Guld og Guder". En Torsten Capelle; Christian Fischer; Morten Axboe; Silkeborg Museum; Karen M. Boe. Ragnarok: Odins Verden (en dinamarqués). Silkeborg: Silkeborg Museum Publishing. OCLC 68385544.
- Bauer, Susan Wise (2010). The History of the Medieval World: From the Conversion of Constantine to the First Crusade. Nova York: W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-05975-5.
- Beare, W. (1964). Tacitus on the Germans. Greece & Rome 11 (Cambridge University Press on behalf of The Classical Association). pp. 64–76. JSTOR 642633. doi:10.1017/S0017383500012675.
- Brown, Peter (2006). The Rise of Western Christendom: Triumph and Diversity, A.D. 200–1000. Malden, MA: Blackwell Publishing. ISBN 978-0-69116-177-8.
- Burns, Thomas (2003). Rome and the Barbarians, 100 B.C.—A.D. 400. Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-7306-5.
- Caesar, Julius (2017). "Gallic War". En Raaflaub, Kurt A. The Landmark Julius Caesar—The Complete Works: Gallic War, Civil War, Alexandrian War, African War, and Spanish War. Nova York: Pantheon Books. ISBN 978-0-30737-786-9.
- Cameron, Averil (1997). "Cult and Worship in East and West". En Leslie Webster; Michelle Brown. The Transformation of the Roman World, AD 400–900. Londres: British Museum Press. ISBN 978-0-7141-0585-7.
- Chisholm, Hugh (1911). The Encyclopædia Britannica: A Dictionary of Arts, Sciences, Literature and General Information 22. Nova York: Encyclopædia Britannica Inc.
- Davidson, H.R. Ellis (1965). Gods and Myths of Northern Europe. Nova York: Penguin. ISBN 978-0-14013-627-2.
- Dowden, Ken (1999). European Paganism. Nova York; Londres: Routledge. ISBN 978-0-41512-034-0.
- Drinkwater, John F. (2007). Nordic Religions in the Viking Age. Oxford e Nova York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-929568-5.
- DuBois, Thomas (1999). Nordic Religions in the Viking Age. Philadelphia, PA: University of Pennsylvania Press. ISBN 978-0-81221-714-8.
- Eliade, Mircea (1984). A History of Religious Ideas: From Gautama Buddha to the Triumph of Christianity. Vol. 2. Chicago e Londres: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-20403-1.
- Ewing, Thor (2010). Gods and Worshippers in the Viking and Germanic World. Stroud: Tempus. ISBN 978-0-75243-590-9.
- Fletcher, Richard (1997). The Barbarian Conversion: From Paganism to Christianity. Nova York: Henry Holt. ISBN 0-8050-2763-7.
- Forbes, Bruce David (2007). Christmas: A Candid History. Berkeley e Os Ánxeles: University of California Press. ISBN 978-0520251045.
- Frassetto, Michael (2003). Encyclopedia of Barbarian Europe: Society in Transformation. Santa Barbara, CA: ABC-CLIO. ISBN 978-1-57607-263-9.
- Geary, Patrick J. (2002). The Myth of Nations: The Medieval Origins of Europe. Princeton, NJ: Princeton University Press. ISBN 978-0-69109-054-2.
- Ghosh, Shami (2015). Writing the Barbarian Past: Studies in Early Medieval Historical Narrative. Leiden: Brill. ISBN 978-9-00430-522-9.
- Green, D.H. (1998). Language and History in the Early Germanic World. Cambridge: Cambridge University Press. OCLC 468327031.
- Heather, Peter (2005). The Fall of the Roman Empire: A New History of Rome and the Barbarians. Oxford e Nova York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19515-954-7.
- Heather, Peter (2012). Empires and Barbarians: The Fall of Rome and the Birth of Europe. Oxford and New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-989226-6.
- Heide, Eldar; Bek-Pedersen, Karen (2014). "Why a New Focus on Retrospective Methods?". En Eldar Heide; Karen Bek-Pedersen. New Focus on Retrospective Methods: Resuming Methodological Discussions. Case studies from Northern Europe. Helsinqui: Suomalainen Tidedeakatemia. ISBN 978-9-51411-093-1.
- Ilkjær, Jørgen (2000). Illerup Ådal, et arkæologisk tryllespejl (en dinamarqués). Højbjerg: Moesgård Museum. ISBN 87-87334-40-2.
- James, Edward (2014). Europe's Barbarians, AD 200–600. Londres e Nova York: Routledge. ISBN 978-0-58277-296-0.
- Jolly, Karen Louise (1996). Popular Religion in Late Saxon England: Elf-Charms in Context. Chapel Hill: University of North Carolina Press. ISBN 978-0-80784-565-3.
- Jones, Gwyn (1984). A History of the Vikings. Oxford e Nova York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-2158826.
- Jones, Prudence; Pennick, Nigel (1995). A History of Pagan Europe. Nova York: Barnes & Noble. ISBN 978-0-76071-210-8.
- Kendrick, T.D. (2013). A History of the Vikings. Nova York: Fall River Press. ISBN 978-1-43514-641-9.
- Kofoed, Aase; Warming, Morten (1989). Old var Årle: Nordens Gamle Religioner (en dinamarqués). Copenhagen: Gjellerup & Gad. ISBN 87-13-03545-2.
- Lee, Alvin A. (1997). "Symbolism and Allegory". En Robert E. Bjork; John D. Niles. A Beowulf Handbook. Lincoln, NE: University of Nebraska Press. ISBN 978-0-80326-150-1.
- Letcher, Andy (2014). "Paganism and the British Folk Revival". En Donna Weston; Andy Bennett. Pop Pagans: Paganism and Popular Music. Nova York: Routledge. ISBN 978-1-84465-646-2.
- Lund, Allan A. (2002). Mumificerede moselig (en dinamarqués). Copenhagen: Høst. ISBN 978-8-71429-674-2.
- Manco, Jean (2013). Ancestral Journeys: The Peopling of Europe from the First Venturers to the Vikings. Nova York: Thames & Hudson. ISBN 978-0-500-05178-8.
- McKitterick, Rosamond (2008). Charlemagne: The Formation of a European Identity. Nova York: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-71645-1.
- Persch, Alexandra (2005). "På glatis med ikonografi!: Blodoffer, drikkelag og frække sange?". En Torsten Capelle; Christian Fischer; Morten Axboe; Silkeborg Museum; Karen M. Boe. Ragnarok: Odins Verden (en dinamarqués). Silkeborg: Silkeborg Museum Publishing. OCLC 68385544.
- Pohl, Walter (1997). "The Barbarian Successor States". En Leslie Webster; Michelle Brown. The Transformation of the Roman World, AD 400–900. Londres: British Museum Press. ISBN 978-0-7141-0585-7.
- Santosuo, Antonio (2004). Barbarians, Marauders, and Infidels: The Ways of Medieval Warfare. Nova York: MJF Books. ISBN 978-1-56731-891-3.
- Scholz, Bernard-Walter (1972). Carolingian Chronicles: Royal Frankish Annals and Nithard's Histories. Ann Arbor, MI: University of Michigan Press. ISBN 978-0472061860.
- Schwarcz, Andreas (1999). "Cult and Religion Among the Tervingi and the Visigoths and their Conversion to Christianity". En Peter Heather. The Visigoths from the Migration Period to the Seventh Century: A Ethnographic Perspective. Suffolk: Boydell Press. ISBN 978-0851157627.
- Shaw, Philip A. (2011). Pagan Goddesses in the Early Germanic World: Eostre, Hreda and the Cult of Matrons. traducido por Anthony R. Birley. Londres: Bristol Classical Press. ISBN 978-0-71563-797-5.
- Stoklund, Marie (1994). "Myter, runer og tolkning". En Jens Peter Schjodt. Myte og ritual i det førkristne Nordenn: et symposium (en dinamarqués). Odense: Odense Universitetsforlag. ISBN 978-8-77838-053-1.
- Tacitus (2009). Agricola and Germany. traducido por Anthony R. Birley. Nova York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19953-926-0.
- Thrane, Henrik (2005). "Romerske og germanske småfigurer". En Torsten Capelle; Christian Fischer; Morten Axboe; Silkeborg Museum; Karen M. Boe. Ragnarok: Odins Verden (en dinamarqués). Silkeborg: Silkeborg Museum Publishing. OCLC 68385544.
- Todd, Malcolm (2004). The Early Germans. Oxford: Blackwell. ISBN 978-0-63119-904-5.
- van der Sanden, Wijnand; Stuyts, Ingelise (1996). Udødeliggjorte i mosen historierne om de nordvesteuropæiske moselig (en dinamarqués). Amsterdam: Batavian Lion International. ISBN 978-9-06707-414-8.
- Vaughan-Sterling, Judith A. (1983). "The Anglo-Saxon "Metrical Charms": Poetry as Ritual". The Journal of English and Germanic Philology 82: 186–200. JSTOR 27709147.
- Waldman, Carl; Mason, Catherine (2006). Encyclopedia of European Peoples. Nova York: Facts on File. ISBN 978-0816049646.
- Wallace-Hadrill, J. M. (2004). The Barbarian West, 400–1000. Malden, MA: Wiley-Blackwell. ISBN 978-0-63120-292-9.
- Williams, Derek (1998). Romans and Barbarians. New York: St. Martin's Press. ISBN 978-0-312-19958-6.
- Wilson, Derek (2005). Charlemagne: A Biography. Nova York: Vintage Books. ISBN 978-0-307-27480-9.
- Winroth, Anders (2012). The Conversion of Scandinavia. New Haven e Londres: Yale University Press. ISBN 978-0-30017-026-9.