Parque Nacional Talampaya

Parque Nacional Talampaya
	(es) Parque nacional Talampaya
Tipo	parque nacional da Arxentina
Parte de	Ischigualasto / Talampaya Natural Parks (en)
Localización
División administrativa	Provincia de La Rioja, Arxentina
	29°47′45″S 67°48′40″O / -29.79575, -67.811194
Características
Superficie	2.138 km²; 2.150 km²
Lugar histórico nacional
Data	13 de novembro de 1995
Categoría II da UICN: Parque Nacional
World Database on Protected Areas
Identificador	10879
Historia
Data de creación ou fundación	1997
Páxina web	parquesnacionales.gov.ar…

O Parque Nacional Talampaya é un parque nacional situado no leste/centro da Provincia da Rioxa, na Arxentina. Foi designada reserva provincial en 1975, parque nacional en 1997 e Patrimonio da Humanidade da UNESCO en 2000.

Localización

O parque protexe unha área da ecorrexión Monte Alto.^[1] O parque abarca unha superficie de 2150 km², a unha altitude de 1500 m. sobre o nivel medio do mar. A súa finalidade é protexer importantes xacementos arqueolóxicos e paleontolóxicos atopados na zona. Posúe paisaxes de gran beleza, con flora e fauna propias do bioma de montaña.

O parque atópase nunha conca entre o Cerro Los Colorados ao oeste e a serra de Sañagasta ao leste. A paisaxe é o resultado da erosión pola auga e o vento nun clima desértico, con grandes variacións de temperatura: calor elevada durante o día e baixa temperatura pola noite, con choiva torrencial no verán e vento forte na primavera.

Características

O parque inclúe:

O leito seco do río Talampaya, onde os dinosauros viviron hai millóns de anos - atopáronse aquí fósiles, aínda que non son tan interesantes como os de Ischigualasto;
A gorxa de Talampaya e as súas formacións rochosas con paredes da Formación Talampaya de ata 143 m. de altura, estreitándose ata 80 m. nun punto;
Os restos de asentamentos de pobos indíxenas, como os petróglifos da Porta do Cañón;
Un xardín botánico da flora local na punta estreita do canón;
Fauna rexional, incluíndo guanacos, lebres, maras, raposos e cóndors.