Patsy O'Connell Sherman
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 15 de setembro de 1930 Minneapolis, Estados Unidos de América |
| Morte | 11 de febreiro de 2008 (77 anos) Minneapolis, Estados Unidos de América |
| Educación | Gustavus Adolphus College (en)  |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Química |
| Ocupación | química, inventora |
| Empregador | 3M (1952–1992) |
| Membro de | |
| Premios | |
Patsy O'Connell Sherman, nada en Minneapolis, Minnesota o 15 de setembro de 1930 e finada o 11 de febreiro de 2008, foi unha química e matemática estadounidense inventora da marca de produtos 3M, Scotchgard, dun duradeiro repelente de manchas e auga, considerada unha das quince patentes accidentais máis importantes.[1][2][3]
Desenvolveu e obtivo dezaseis patentes, trece delas compartidas con Samuel Smith. Unha das patentes desenvolvidas foi un abrillantador óptico para deterxentes para a roupa.[4]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Sherman naceu en Minneapolis, Minnesota, Estados Unidos, e graduouse en 1948 na Minneapolis North High School. Interesada en cursar estudos universitarios, presentou a proba de aptitude destinada a realizar o alumnado de bacharelato, o resultado indicaba que non era apta para unha carreira. Ela esixiu facer a versión da proba para estudantes masculinos, que suxeriu odontoloxía ou ciencias, que avalían posibles camiños profesionais. O resultado foi entón axeitado para unha carreira como científica ou dentista.[2][4]
En 1952, licenciouse en química e matemáticas no Gustavus Adolphus College de St. Peter, Minnesota, converténdose na primeira muller en graduarse na súa escola.[1] [4]
Carreira
[editar | editar a fonte]Sherman comezou a súa carreira na empresa 3M en 1952 cun contrato temporal como o resto das mulleres, xa que se consideraba que no momento do casamento debían deixar o seu traballo.[4]
Inventou o Scotchgard, que se converteu nun dos produtos repelentes de manchas e po máis famosos e amplamente utilizados en América do Norte. A invención de Scotchgard xurdiu tras un accidente no laboratorio, durante a investigación para desenvolver un caucho que puidese ser usado para mangueiras de combustible de aviación. Sobre un zapato de lona verteuse unha mostra de caucho fluorado dun dos asistentes, quedando adherida sen poder ser limpada. Despois de intentos exhaustivos para eliminar a goma, Sherman observou que onde quedaba a goma, quedou máis limpa, mentres que as zonas sen a goma estaban sucias. Concluíu que o material podería usarse como repelente de aceite, auga e outros disolventes. Desde 1956 desenvolveu, con Samuel Smith, o repelente para tecidos de la que se expandiu para o seu uso en roupa, roupa de fogar e alfombras. No ano 1960 rematou a investigación coa que se crea o produto para eliminar as manchas, incluídas as que foron arranxadas co ferro. O 13 de abril de 1971 aprobouse a patente 3.574.791 para "invención de copolímeros de bloque e enxerto que conteñan grupos polares solubles en auga e grupos fluoroalifáticos". Para este invento 3M ingresou máis de 300 millóns de dólares. Sherman rexistrou dezaseis patentes, trece delas con Smith sobre polímeros fluorados e procesos de polimerización.[1][4][5][6][7][8]
En 1974, foi a primeira muller en ser incorporada á Carlton Society, o Salón da Fama de 3M "polas súas investigacións en enerxía de superficie que levou ao desenvolvemento de Scotchgard, e polas súas investigacións en polimerización fluoroquímica e síntese de polímeros".[9] Quedou con 3M durante varios anos, mellorando e ampliando a liña de produtos Scotchgard.[10] Despois pasou a ser director de laboratorio e, a mediados dos anos 80, desenvolveu o departamento de educación técnica da empresa.[1]
Retirouse en 1992.[2] Continuou a súa vida profesional como conferenciante demostrando aos mozos a súa propia e allea experiencia coa invención, animando aos aspirantes a inventores a pensar de forma creativa e a non descontar o inesperado: "Calquera persoa pode converterse en inventor, sempre que teña unha mente aberta e inquisitiva. e nunca pasar por alto o posible significado dun accidente ou fallo aparente".[11] En outubro de 2002, xunto con outros oradores notables como Steve Wozniak (o inventor do ordenador Apple), falou na celebración do 200 aniversario da Oficina de Patentes e Marcas dos Estados Unidos. Foi unha das trinta e sete inventoras que falou sobre o proceso de invención.[12]
Legado
[editar | editar a fonte]Como investigadora, rompeu coas normas establecidas ao incorporarse ao mundo laboral, sendo unha das poucas mulleres químicas en facelo. Foi promotora e defensora da participación da muller na ciencia.[1][4][13]
Durante o desenvolvemento do produto Scotchgard na década de 1950, viuse obrigada a esperar os resultados fóra da fábrica téxtil durante as probas debido á normativa que entón prohibía a entrada das mulleres á fábrica.[10][13]
Nas súas palabras: "As nenas deben seguir os seus soños". "Poden facer calquera cousa que calquera outro poida facer. Hoxe teñen moitos máis modelos a seguir, e non menos son as súas nais".[1]
A investigación en perfluoroquímicos (PFC), un compoñente de Scotchgard, continuou despois da súa morte, concretamente o traballo centrouse en buscar solucións no contexto do medio ambiente e da saúde. A fórmula Scotchgard inicial foi modificada para adaptala a estas demandas.[1]
Premios e recoñecementos
[editar | editar a fonte]- 1974: primeira muller incorporada á Carlton Society, 3M Hall of Fame.[9]
- 1975: Premio Maior Gustavus entregado aos estudantes do Gustavus Adolphus College, máis distinguidos pola súa carreira profesional e logros.[14]
- 1989: Minnesota Inventors Hall of Fame.[4]
- 1991: Premio ao Servizo Distinguido Joseph M. Biedenbach da American Society for Engineering Education.[15]
- 2001: Membro do National Inventors Hall of Fame.[8]
- Membro da American Chemical Society durante cincuenta anos.[2]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 "Patsy Sherman co-invented Scotchgard". 13 de febreiro de 2008. Consultado o 16 de marzo de 2019.
Patsy Sherman of Bloomington, a retired 3M chemist who co-invented Scotchgard when she was in her 20s, died Monday in Minneapolis. Sherman, who suffered a stroke in December, was 77. In 1953, Sherman and Samuel Smith focused on an accident in a 3M lab, after an experimental compound dripped on someone's canvas tennis shoes and couldn't be cleaned off
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "Patsy O'Connell Sherman".
- ↑ "Patsy O’Connell Sherman, química". Mujeres con ciencia (en castelán). 2016-09-15. Consultado o 2022-06-25.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Hall, Sharon (29 de setembro de 2014). "Mothers of Invention: Patsy O’Connell Sherman" (en inglés). Consultado o 8 de setembro de 2020.
- ↑ "Patsy O. Sherman The National Inventors Hall of Fame".
- ↑ "Espacenet - Bibliographic data". Consultado o 16 de marzo de 2019.[Ligazón morta]
- ↑ "USPTO Kids". Arquivado dende o orixinal o 8 de febreiro de 2007. Consultado o 16 de marzo de 2019.
- ↑ 8,0 8,1 "National Inventors Hall of Fame". Arquivado dende o orixinal o 6 de xullo de 2007. Consultado o 16 de marzo de 2019.
- ↑ 9,0 9,1 "3M Carlton Society 3M United States" (en inglés).
- ↑ 10,0 10,1 "Mothers of Invention of the Month". JAD Communications International. Consultado o 16 de marzo de 2019.[Ligazón morta]
- ↑ Lemelson-MIT Program. "Patsy Sherman" (en inglés). Consultado o 8 de setembro de 2020.
- ↑ Callahan, Renee Hopkins (12 de novembro de 2002). "Invention: TheArt of Observation, Curiosity and Serendipity". Corante. Arquivado dende o orixinal o 8 de xullo de 2011. Consultado o 16 de marzo de 2019.
- ↑ 13,0 13,1 "Da Vinci Institute" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 3 de febreiro de 2007. Consultado o 16 de marzo de 2018.
- ↑ "Alummni Association Awards". Arquivado dende o orixinal o 5 de setembro de 2006. Consultado o 16 de marzo de 2019.
- ↑ "ASEE.org". Consultado o 16 de marzo de 2019.
