Pigou Club
Pigou Club | |
---|---|
Tipo | asociación |
Campo de traballo | Imposto Pigouviano |
[ editar datos en Wikidata ] |
O Pigou Club é, segundo a definición dun dos fundadores, a unha "elite de economistas e expertos encargados de levaren a cabo a defensa pública de altos impostos Pigouvianos, coma por exemplo imposto da gasolina ou imposto gravado sobre o carbón."[1]. O Pigou Club fundouno o economista N. Gregory Mankiw.
Características
[editar | editar a fonte]Un Imposto Pigouviano é un imposto para corrixir as externalidades negativas dunha actividade de mercado. Tipicamente estes economistas e expertos tamén fixeron unha defensa pública para baixar outros impostos, coma por exemplo o imposto da renda ou o imposto de sociedades.
Membros | Data de ingreso |
---|---|
Anne Applebaum | 6 de febreiro de 2007 |
William Baldwin | 24 de xuño de 2006 |
Gary Becker | 17 de xuño de 2006 |
Michael Bloomberg | 2 de novembro de 2007 |
Nathan Braun[2] | 12 de setembro de 2007 |
Jay Buckey | 16 de xaneiro de 2008 |
Clive Crook | 24 de xuño de 2006 |
Christopher Dodd | 25 de abril de 2007 |
Gregg Easterbrook | 17 de xuño de 2006 |
Christopher Farrell | 24 de xuño de 2006 |
Robert H. Frank | 17 de xuño de 2006 |
Bill Frenzel | 16 de febreiro de 2007 |
Thomas Friedman | 17 de xuño de 2006 |
David Frum | 9 de novembro de 2006 |
Jason Furman | 2 de febreiro de 2007 |
Ted Gayer | 27 de xuño de 2006 |
Al Gore | 24 de xuño de 2006 |
Alan Greenspan | 2 de outubro de 2006 |
Paul Gu | 27 de xaneiro de 2007 |
Steven C. Hackett | 22 de agosto de 2008 |
Tim Harford | 8 de decembro de 2006 |
Kevin Hassett | 29 de xaneiro de 2007 |
William Hoagland | 16 de febreiro de 2007 |
Bob Inglis | 27 de decembro de 2008 [1] |
Joe Klein | 17 de xuño de 2006 |
Mort Kondracke | 23 de xuño de 2007 |
Charles Krauthammer | 26 de xaneiro de 2007 |
Paul Krugman | 24 de xuño de 2006 |
Anthony Lake | 30 de outubro de 2006 |
John Larson | 9 de agosto de 2007 |
David Leonhardt | 21 de febreiro de 2007 |
Steven Levitt | 18 de xuño de 2006 |
Brink Lindsey | 5 de decembro de 2006 |
Ray Magliozzi | 15 de xaneiro de 2007 |
N. Gregory Mankiw | 17 de xuño de 2006 |
Megan McArdle | 24 de xuño de 2006 |
Daniel McFadden | 22 de xaneiro de 2007 |
Mike Moffatt | 16 de setembro de 2006 |
Alan Mulally | 9 de agosto de 2007 |
Paul Mulshine | 27 de xaneiro de 2007 |
Ralph Nader[3] | 3 de decembro de 2008 |
Gavin Newsom | 9 de decembro de 2007 |
William Nordhaus | 17 de xuño de 2006 |
Richard Posner | 4 de novembro de 2006 |
Jonathan Rauch | 17 de xuño de 2006 |
Kenneth Rogoff | 16 de setembro de 2006 |
Nouriel Roubini | 9 de novembro de 2006 |
Robert J. Samuelson | 17 de xaneiro de 2007 |
Andrew Samwick | 24 de xuño de 2006 |
Isabel Sawhill | 16 de febreiro de 2007 |
George Schultz | 30 de outubro de 2006 |
Robert J. Shapiro | 20 de febreiro de 2007 |
Rob Stavins | 10 de decembro de 2006 |
Charles Stenholm | 16 de febreiro de 2007 |
Andrew Sullivan | 24 de xuño de 2006 |
Lawrence Summers | 31 de outubro de 2006 |
John Tierney | 17 de xuño de 2006 |
Hal Varian | 1 de outubro de 2006 |
Paul Volcker | 14 de febreiro de 2007 |
Steven Chu | Non figura (referencia Blog persoal de Gregory Mankiw) |
A revista The Economist expresou repetidamente o seu apoio ás Políticas Pigouvianas (cf. Xaneiro 2007 cover story, which states "This paper has repeatedly expressed support for a carbon tax.").
O grupo acadou recoñecemento cando The New York Times publicou "Raise the Gasoline Tax? Funny, It Doesn’t Sound Republican" o 8 de outubro do 2006. A resposta non se fixo esperar, por parte do National Post, un xornal canadense de centro-dereita que botou a andar o Nopigou Club.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Mankiw, Greg (Xuño 24, 2006). "Al Gore in the Pigou Club".
- ↑ Braun, Nathan (12 de setembro de 2007). "Taxes cost-effective energy solution". Arquivado dende o orixinal o 11 de outubro de 2008. Consultado o 10 de marzo de 2009.
- ↑ Nader, Ralph (3 de decembro de 2008). "We Need a Global Carbon Tax".