Saltar ao contido

Poboación de dereito

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A poboación de dereito (ou de iure) é, para un determinado momento (xeralmente un ano censal), a poboación composta por persoas empadroadadas nun lugar onde exercen os seus dereitos civís, mesmo se non viven aí.

Distinción entre poboación de dereito e poboación de feito

[editar | editar a fonte]

Trátase dunha distinción de carácter xurídico-administrativo. É habitual que ambas as poboacións, dereito e feito, non coincidan en número.

Poboación de dereito

[editar | editar a fonte]

A poboación de dereito é a empadroada nun lugar, poboación residente, e determina, entre outros aspectos, o lugar onde pode exercer dereitos políticos, como o voto.

Dentro da poboación de dereito estabelécese a diferenza entre a poboación presente e a poboación ausente.

Poboación de feito

[editar | editar a fonte]

Fálase de poboación de feito cando se atende á localización real dunha persoa, normalmente cando se fai un reconto de poboación como o censo, independentemente de se está empadroada ou non no lugar en que se atopa.

Dentro da poboación de feito, estabelécese diferenza entre os residentes e os transeúntes, que son aqueles que aparecen no reconto pero que en realidade son poboación de dereito noutra localidade.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]