Pranciškus Būčys

Pranciškus Būčys
	;
Nome orixinal	(lt) Pranciškus Petras Būčys
Biografía
Nacemento	20 de agosto de 1872 ; Šilgaliai, Lituania (en)
Morte	25 de outubro de 1951 (79 anos); Roma, Italia
Lugar de sepultura	Cemiterio comunal monumental Campo Verano
Bispo titular
	1930 – 1951 ; Diocese: Titular Episcopal See of Olympus (en)
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica e Igrexa católica bizantina rusa
Educación	Universidade de Friburgo, Suíza
Actividade
Ocupación	bispo católico (1930–), sacerdote católico (1899–), escritor
Consagración	Kiril Kurtev

Pranciškus Petras Būčys,^[1] nado o 20 de agosto de 1872 en Šilgaliai (Lituania) e finado o 25 de outubro de 1951 en Roma (Italia), foi un relixioso greco-católico lituano, bispo e superior da Congregación dos Padres Marianos.

Traxectoria

Naceu o 20 de agosto de 1872 en Šilgaliai, unha poboación de Lituania, situada entón na gobernación de Suwałki da Polonia do Congreso e na diocese de Sejny.^[2] Cursou os estudos secundarios en Marijampolė, e posteriormente entrou no seminario en Sejny para continualos na Academia Teolóxica de San Petersburgo e na Universidade de Friburgo. O 25 de marzo de 1899 foi ordenado sacerdote da arquidiocese de Mahilioŭ polo bispo auxiliar Karol Antoni Niedziałkowski,^[3] e comezou a traballar como profesor de Apoloxética na Academia Teolóxica de San Petersburgo.

En 1908, xunto con Jurgis Matulaitis-Matulevičius, foi un dos inspiradores da renovación da Congregación dos Padres Marianos. O 29 de agosto de 1909, en presenza de Wincenty Sękowski e Kazimierz Ruszkiewicz, foi admitido en segredo ao novizado da congregación, e o 15 de setembro de 1910 profesou como sacerdote da Congregación dos Padres Marianos, facendo os votos perpetuos sete anos máis tarde, o 11 de xuño de 1917.

O 27 de xullo de 1927 foi elixido Superior Xeral da súa congregación.^[2]^[4] Dedicado ao apostolado entre os cristiáns orientais, colaborou en 1929 co xesuíta Michel d'Herbigny en elaborar unha confesión de fe a ser empregada para a recepción de conversos rusos, da que foron enviadas copias a Pie Eugène Neveu.^[5]

O 3 de xullo de 1930 foi nomeado bispo titular de Olympus.^[2]^[3] Recibiu a consagración episcopal o 6 de xullo do mesmo ano,^[3] de mans do exarca apostólico de Sofía Kiril Kurtev.

O 21 de xullo de 1933 renunciou como superior da súa orde, sendo sucedido por Andrej Cikota. O 22 de xullo de 1939 foi reelixido superior dos Padres Marianos.^[4]

Retirouse o 14 de maio de 1951 e finou meses máis tarde, o 25 de outubro, en Roma.

Obra

Święty Stanisław, biskup krakowski [Santo Estanislau, bispo de Cracovia] (en polaco). Cracovia. 1902.
Švenčiausiosios Paneles apsireiškimas Liurde [A revelación da Santísima Virxe en Lourdes] (en lituano). Sejny: Laukaičio ir B-vės spaustuvėje. 1909.
Jėzus Kristus, pasaulio Išgelbėtojas [Xesús Cristo, Salvador do mundo] (en lituano). 1930.
Rusai stačiatikiai ir sentikiai Lietuvoje [Ortodoxos rusos e vellos crentes en Lituania] (en lituano). Kaunas. 1936.

Notas

↑ Tamén Franciszek Buczys.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Annuario pontificio per l'anno 1942 (en italiano). p. 454.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Annuario pontificio per l'anno 1950 (en italiano). p. 536.
↑ ^4,0 ^4,1 Račis, Antanas; Brijūnas, Viktoras; Pečiulienė, Ona (2001). Visuotinė lietuvių enciklopedija. Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas. p. 292. ISBN 9785420014868.
↑ Tretjakewitsch, Léon (1990). Bishop Michel d'Herbigny SJ and Russia: A pre-ecumenical approach to Christian unity (en inglés). Augustinus-Verlag. p. 241. ISBN 9783761301623.

Dignidades da Igrexa católica
Predecesor: Jurgis Matulaitis-Matulevičius	Superior Xeral dos Padres Marianos da Inmaculada 1927 - 1933	Sucesor: Andrej Cikota
Predecesor: James Michael Liston	Bispo titular de Olympus 1930 - 1951	Sucesor: Segundo García Fernández
Predecesor: Andrej Cikota	Superior Xeral dos Padres Marianos da Inmaculada 1939 - 1951	Sucesor: Władysław Mroczek

[1] Tamén Franciszek Buczys.

[AP1942-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Annuario pontificio per l'anno 1942 (en italiano). p. 454.

[AP1950-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Annuario pontificio per l'anno 1950 (en italiano). p. 536.

[VLEnc-4] 4,0 ^4,1 Račis, Antanas; Brijūnas, Viktoras; Pečiulienė, Ona (2001). Visuotinė lietuvių enciklopedija. Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas. p. 292. ISBN 9785420014868.

[5] Tretjakewitsch, Léon (1990). Bishop Michel d'Herbigny SJ and Russia: A pre-ecumenical approach to Christian unity (en inglés). Augustinus-Verlag. p. 241. ISBN 9783761301623.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]