Premio Boscán
O Premio Boscán de Poesía foi creado en 1949 polo Instituto de Estudos Hispánicos de Barcelona, onde existía o seminario de poesía Boscán. Dende 1948 o Instituto desenvolveu as súas actividades na cidade como delegación do Instituto de Cultura Hispánica de Madrid e posteriormente pasou a denominarse Instituto Catalán de Cultura Hispánica (1968) e Instituto Catalán de Cooperación Iberoamericana (1979). O Premio Boscán, ao igual que lle ocorreu ao Premio Adonáis, tivo unha primeira época de esplendor, na que contribuíu ao lanzamento e difusión de importantes autores da posguerra española (Alfonso Costafreda, Blas de Otero, José Agustín Goytisolo, José Manuel Caballero Bonald, Carlos Sahagún), para pasar despois a un segundo plano dentro do panorama dos premios poéticos.
Lista de autores e libros galardoados
[editar | editar a fonte]- 1949. Alfonso Costafreda, Nuestra elegía.
- 1950. Blas de Otero, Redoble de conciencia.
- 1951. Victoriano Crémer, Nuevos cantos de vida y esperanza.
- 1952. José Ramón Medina, Texto sobre el tiempo.
- 1953. Eugenio de Nora, España, pasión de vida.
- 1954. Pío Gómez Nisa, Elegía por uno.
- 1955. Concha Zardoya, Debajo de la luz.
- 1956. José Agustín Goytisolo, Salmos al viento.
- 1957. Jesús Lizano, Jardín botánico.
- 1958. José Manuel Caballero Bonald, Las horas muertas.
- 1959. Rafael Santos Torroella, Cerrada noche.
- 1960. Carlos Sahagún, Como si hubiera muerto un niño.
- 1961. José Corredor Matheos, Poema para un nuevo libro.
- 1962. Eduardo Zepeda Enríquez, A mano alzada.
- 1963. Joaquín Buxó Montesinos, Las islas nos llamaban.
- 1964. Luis Feria, Fábulas de octubre.
- 1965. Andrés Quintanilla Buey, Rogelio.
- 1966. Carlos Murciano, Libro de epitafios.
- 1967. Gabriel García Narezo, De donde nace el sueño.
- 1968. Rafael Guillén, Gesto segundo.
- 1969. Rafael Alfaro, Voz interior.
- 1970. Manuel Ríos Ruiz, El óboe.
- 1971. José Luis Rodríguez Argenta, La nada que me une.
- 1972. Justo Jorge Padrón, Mar de la noche.
- 1973. José García Nieto, Súplica por la paz y otros ‘collages’.
- 1974. Ángel García López, Auto de fe.
- 1975. José Luis Alegre Cudós, Primera invitación a la vida.
- 1976. Rolando Camozzi, Transparencia del hombre.
- 1977. Francisco Toledano, Allí estuvo el espejismo.
- 1978. Joaquín Márquez, Solo de caracola para un amor lejano.