Puzo do Lago

Puzo do Lago

Tipo	lagoa artificial
Localización
División administrativa	O Lago, España
42°24′21″N 8°02′19″O

O Puzo do Lago é unha lagoa situada na parroquia do Lago, no concello de Maside. Está declarado espazo natural de interese local.

Espazo

O lago está rodeado por unha gran vexetación principalmente piñeiros, carballos e castiñeiros. Entre a fauna que poboa o espazo hai anfibios como ras e aves como garzas e patos. A carón do lago hai un campo de golf e unha pista de terra na que se celebran carreiras de cabalos e partidos de horseball

Lenda

Eladio Rodríguez González recolleu a seguinte lenda. No camiño a Belén, a Virxe María pasou pola parroquia do Lago. Levaba dous días de camiño e descansando aos poucos sen un anaco de comida que levar a boca, cando chegou de madrugada a unha pequena aldea. Con moito esforzo, a pobre muller petou na porta da primeira casa do lugar. Cando o dono saíu, a pobre da Virxe pediu a aquel home un pouco de pan ou algo que levar a boca, e un pouco de colleito, por caridade, pero este díxolle que no lle daba nada e que fose preguntar a outro veciño. Foi de casa en casa preguntando, pero ninguén quixo axudala, nin sequera o párroco, co cal se cruzara na rúa de camiño a súa igrexa. Saíndo da aldea topou un forno no que traballaban tres humildes mulleres, e decidiu entrar e ver ser elas a axudaban. As panadeiras consternadas co que a pobre Virxe lle contara sobre o que sucedera na vila decidiron prepararlle unha bóla para que puidera comer algo. Ao meter a primeira, esta medrou moitísimo como se fose un milagre de Deus. Entón as tres mulleres decidiron facer máis probas con outras bólas, e todas saían enormes. Ó final optaron por ser avaras e non darlle ningunha bola á pobre Virxe.

Cando esta deixaba o lugar xa sen forzas e véndose morrer, apareceu unha nena, a cal vendo a pobre muller tan desvalida decidiu darlle un pouco da comida que tiña. A Virxe preguntoulle á neniña quen era e a nena contoulle que era orfa e que se adicaba a coidar o gando da xente do pobo para poder sobrevivir. Ante a avaricia mostrada polo pobo, preguntoulle á nena o nome daquel lugar. A nena respondeulle que se chamaba O Lago. Entón a Virxe díxolle: "Atenta neniña: “Se eres Lago te asolajo con el de arriba para abajo”". E como por arte de maxia aquel pobo comezou a inundarse ata quedar completamente inundado ata hoxe. Dise que nas noites de San Xoán, se un se acerca ao lago pode ouvir as campás da igrexa daquela parroquia.