Saltar ao contido

Rebeca (nome)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Rebeca e Eliezer, obra de Bartolomé Esteban Pérez Murillo, no Museo do Prado (Madrid).

Rebeca[1] é un nome propio feminino galego. A súa orixe é o hebreo Rivká 'lazo, vínculo', literalmente 'nó corredizo', de rabak 'atar'.[1]

En xaneiro de 2023 existían 2.909 mulleres en Galicia co nome Rebeca, cunha media de idade de 35,6 anos.[2]

Etimoloxía

[editar | editar a fonte]

O seu significado máis probábel é ‘fascinante’. Pode ser de orixe aramea, aínda que isto é controvertido. W. F. Albright sostivo que significa ‘terra’, e que era o nome dunha deusa-terra. En grego tamén pode significar ‘fertilidade’.

== Uso do nome A primeira mención ao nome atópase no Antigo Testamento (véxase Rebeca), coma dona de Isaac (fillo do patriarca Abraham), e nai de Xacob e mais de Esaú.

Rebeca é un dos nomes máis populares para as raparigas nos Estados Unidos, Australia, o Canadá, Irlanda, o Reino Unido e Suecia. En Galiza non é un dos nomes máis populares, e ningunha das parroquias galegas leva o nome de Rebeca como padroeiro.

Onomástica

[editar | editar a fonte]
  • 23 de marzo: Rebeca de Himlaia (Santa Rebeca de Himlaia - Rafka Choboq Ar-Rayes) nada en Himlaia, o 29 de xuño de 1832 e finada en Batroun o 23 de marzo de 1914. Foi unha relixiosa maronita libanesa, o seu nome real era Petra Choboq Ar-Rayes, descendía dunha familia campesiña.

Personaxes

[editar | editar a fonte]

Históricas

[editar | editar a fonte]
  • Rebeca, muller da Biblia do Antigo Testamento.

Doutras nacionalidades

[editar | editar a fonte]

Variantes noutras linguas

[editar | editar a fonte]

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]