Saltar ao contido

Rolex

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Rolex
logo da compañía

Sede e oficinas de produción de Rolex en Xenebra, Suíza
TipoEmpresa privada
FundaciónLondres, Reino Unido 1905, 117 ano (Wilsdorf e Davis)

1915 (Rolex Watch Co. Ltd)

1920 (Montres Rolex S.A.)
LocalizaciónXenebra (Suíza)
FundadorHans Wilsdorf
Persoas claveJean-Frederic Dufour, CEO
ProdutosReloxos de pulso e accesorios
Número de empregados2800
Na rede
https://www.rolex.com/ e https://www.rolex.org/
Facebook: rolex Twitter: rolex Instagram: rolex LinkedIn: rolex Youtube: UClJXNsEKylFoB4ae6tZ9z5Q Pinterest: rolex Editar o valor en Wikidata
[ editar datos en Wikidata ]

Rolex SA (/ˈroʊlɛks/) é un deseñador e fabricante suízo de reloxos fundado en Gran Bretaña con sede en Xenebra, Suíza.[1] Fundada en 1905 como Wilsdorf and Davis por Hans Wilsdorf e Alfred Davis en Londres, Inglaterra, a compañía rexistrou a palabra 'Rolex' como a marca dos seus reloxos en 1908 e pasou a ser Rolex Watch Co. Ltd. en 1915.[2][3][4][5] Despois da primeira guerra mundial, a compañía trasladou a súa base de operacións a Xenebra por mor da desfavorable situación economía no Reino Unido. En 1920, Hans Wilsdorf rexistrou Montres Rolex SA en Xenebra como o novo nome da empresa (montre é o nome francés para reloxo); máis tarde pasou a ser Rolex SA.[1][3][6][7] Desde 1960, a empresa é propiedade da Fundación Hans Wilsdorf, un fideicomiso familiar privado.[4][8][9]

Rolex SA e a súa filial Montres TUDOR SA deseñan, fabrican, distribúen e reparan reloxos de pulso vendidos baixo as marcas Rolex e Tudor.

Rolex non produciu os seus reloxos desde a súa fundación ata principios do século XXI, cando comprou as fabricas de compoñentes que fabricaban os reloxos para Rolex, especialmente Jean Aegler. O modelo de negocio pasado de Rolex consistía na compra de todos os compoñentes do reloxo a terceiros fabricantes e en rematar a montaxe final na sede de Rolex.

Historia

[editar | editar a fonte]

Historia antiga

[editar | editar a fonte]
Rolex Submariner

Alfred Davis e o seu cuñado Hans Wilsdorf fundaron Wilsdorf and Davis, a empresa que finalmente se convertería en Rolex S.A., en Londres, Inglaterra, en 1905.[10] A principal actividade comercial de Wilsdorf e Davis naquel momento consistía na importación de maquinarias suízas de Hermann Aegler a Inglaterra e colocándoas en caixas de reloxos feitas por Dennison e outros. Estes primeiros reloxos de pulso vendéronse a moitos xoieiros, que logo puxeron os seus propios nomes na esfera. Os primeiros reloxos de Wilsdorf e Davis tiñan normalmente o selo "W&D" no fondo da caixa.

En 1908, Wilsdorf rexistrou a marca rexistrada "Rolex", que se converteu na marca dos reloxos de Wilsdorf e Davis. Abriu unha oficina en La Chaux-de-Fonds, Suíza.[3][10][11] Wilsdorf quería que o nome da marca fose facilmente pronunciable en calquera idioma e o suficientemente curto como para caber na esfera dun reloxo.[2][12] Tamén pensou que o nome "Rolex" era onomatopea, soando como un reloxo ao que se dá corda.[2][12]

En novembro de 1915, a compañía cambiou o seu nome a Rolex Watch Co. Ltd.[5] En 1919, Hans Wilsdorf trasladou a compañía de Inglaterra a Xenebra, Suíza por mor dos fortes impostos de posguerra que gravaban as importacións de luxo e os altos dereitos de exportación da prata e do ouro utilizados para as caixas dos reloxos. En 1920 o nome da empresa cambiou oficialmente a Montres Rolex S.A. e máis tarde a Rolex S.A.[7][9][10]

Coas preocupacións administrativas resoltas, Wilsdorf dirixiu a atención da empresa a un reto de mercadotecnia, a infiltración de po e humidade baixo a esfera e a coroa, que danaba o movemento. Para solucionar este problema, en 1926 un fabricante externo de caixas produciu un reloxo de pulso impermeable e a proba de po para Rolex, dándolle o nome de "Oyster". A patente orixinal atribuída a Paul Perregaux e Georges Peret, que permitía axustar o reloxo mantendo a protección contra a entrada de auga comprouna, non inventouna, Rolex e foi moi comercializada.[13] O reloxo presentaba unha caixa pechada hermeticamente que proporcionaba unha protección óptima para o movemento.[14]

A modo de demostración, Rolex mergullou modelos Oyster en acuarios, que expuxo nos escaparates dos seus principais puntos de venda. En 1927, a nadadora británica Mercedes Gleitze atravesou a Canle da Mancha a nado cunha Oyster no seu colo, converténdose na primeira embaixadora de Rolex. Para celebrar a fazaña, Rolex publicou un anuncio de páxina completa na portada do Daily Mail por cada número durante un mes enteiro proclamando o éxito do reloxo durante as máis de dez horas nadando.[15]

En 1931, Rolex patentou un mecanismo de enrolamento automático chamado rotor perpetuo, unha placa semicircular que depende da gravidade para moverse libremente. Pola súa banda, o reloxo Oyster pasou a ser coñecido como Oyster Perpetual.[16]

Tras a morte da súa muller en 1944, Wilsdorf estableceu a Hans Wilsdorf Foundation, un fideicomiso privado, no que deixou todas as súas accións de Rolex, asegurándose de que parte dos ingresos da compañía fosen destinados a caridade. Wilsdorf morreu en 1960, e desde entón o fideicomiso posúe e dirixe Rolex S.A.[9]

Desenvolvemento recente

[editar | editar a fonte]

Rolex SA é propiedade da fundación privada Hans Wilsdorf, que está rexistrada como organización benéfica e non paga impostos sobre a renda das sociedades. En 2011, un portavoz de Rolex rexeitou achegar probas sobre a cantidade de doazóns benéficas feitas pola Fundación Wilsdorf, o que provocou varios escándalos debido á falta de transparencia.[17] En Xenebra, onde ten a súa sede, dise que agasallou, entre moitas cousas, dous edificios de vivendas a institucións sociais de Xenebra.[18]

Segundo o informe Brand Z de 2017, o valor da marca estímase en 8.053 millóns de dólares.[3] Os reloxos Rolex seguen tendo reputación como símbolo de status.[19][20][21][22] Produce máis de 800 000 de reloxos cada ano.[23] Dise que "O poder da Coroa nunca se deixa sentir máis que cando se trata de negociar espazo nun ambiente de venda polo miúdo para o produto doutra marca".[24]

Tudor SA

[editar | editar a fonte]
Reloxo de pulso Tudor Prince Date Day, Ref.: 76200

Rolex SA ofrece produtos baixo as marcas Rolex e Tudor. Montres Tudor (SA) deseña, fabrica e comercializa reloxos Tudor desde o 6 de marzo de 1946.[25] O fundador de Rolex, Hans Wilsdorf, concibiu a Tudor Watch Company para crear un produto para que vendesen os distribuidores autorizados de Rolex que ofrecía a fiabilidade e a fiabilidade dun Rolex, pero a un prezo máis barato.[26] O número de reloxos Rolex estaba limitado pola velocidade coa que podían producir maquinarias Rolex propias, polo que os reloxos Tudor estaban orixinalmente equipados con maquinarias alleas dispoñibles mentres usaban caixas e pulseiras de calidade semellante.[27]

Historicamente, os reloxos Tudor fabricabaos Montres Tudor SA utilizando maquinarias subministradas por ETA SA. Desde 2015 Tudor comezou a fabricar reloxos con maquinarias propias. O primeiro modelo introducido cunha máquina propia foi o Tudor North Flag. Despois diso, tamén se equiparon versións actualizadas dos Tudor Pelagos e Tudor Heritage Black Bay cun calibre propio.[28][27]

Os reloxos Tudor comercialízanse e véndense na maioría dos países do mundo. Montres Tudor SA interrompeu as vendas de reloxos da marca Tudor nos Estados Unidos en 2004, pero Tudor regresou ao mercado dos Estados Unidos no verán de 2013 e ao Reino Unido en 2014.[29][30]

Fabricación de reloxos

[editar | editar a fonte]
Rolex GMT Master II ouro e aceiro inoxidable (ref. 116713LN)

Rolex produciu principalmente reloxos mecánicos, pero tamén participou no desenvolvemento das maquinarias orixinais do reloxo de cuarzo. Aínda que Rolex fixo moi poucos modelos de cuarzo para a súa liña Oyster, os enxeñeiros da compañía foron determinantes no deseño e implementación da tecnoloxía a finais dos anos 60 e principios dos 70. En 1968, Rolex colaborou cun consorcio de 16 fabricantes de reloxos suízos para desenvolver a maquinaria de cuarzo Beta 21 usado no seu Rolex Quartz Date 5100 xunto con outros fabricantes, incluíndo os reloxos Omega Electroquartz.[31] Dentro de aproximadamente cinco anos de investigación, deseño e desenvolvemento, Rolex creou a maquinaria 5035/5055 "limpa" que finalmente impulsaría o Rolex 'Oysterquartz'.[32]

En canto aos materiais, Rolex utilizou por primeira vez o seu bisel de cerámica "Cerachrom" no GMT-Master II en 2005, e desde entón implementou insercións de bisel cerámico na gama de reloxos deportivos profesionais. Están dispoñibles nos modelos Submariner, Sea Dweller, Deepsea, GMT Master II e Daytona. En contraste co bisel de aluminio que substituíu, a cor do bisel de cerámica non se desgasta pola exposición á luz UV e é moi resistente aos arañazos.[33]

Rolex tamén usa aceiro inoxidable 904L. A maioría dos reloxos suízos están feitos con aceiro de calidade 316L. Rolex usa o grao superior, xa que é máis resistente á corrosión e, cando se pule, deixa un fermoso brillo.[33]

Números de serie de Rolex

[editar | editar a fonte]

Cada Rolex vén co seu propio número de serie único, que pode axudar a indicar un período de produción aproximado do reloxo. Os números de serie foron introducidos por primeira vez en 1926. Os números de serie de Rolex emitíronse secuencialmente, ata 1954, cando Rolex reiniciou desde o número 999.999 ao número 0. Despois, en 1987, engadiuse unha letra a un número de serie de 6 díxitos. En 2010 ata a data actual, Rolex introduciu números de serie aleatorios.[34]

Invencións notables

[editar | editar a fonte]

Entre as novidades da empresa están:

  • En 1910, o primeiro reloxeiro en conseguir a certificación de cronómetro para un reloxo de pulso pequeno de muller.[9]
  • En 1926, produciuse a caixa Oyster, a primeira caixa de reloxo de pulso impermeable fiable que se baseaba nunha coroa atornillada. Para iso, Rolex adquiriu a patente de rosca de Perragaux-Perret, engadiu un embrague e combinou a coroa atornillada cun fondo de caixa e bisel roscados.[35] Wilsdorf ata tiña un reloxo Rolex especialmente feito (o reloxo chamábase "DeepSea") unido ao costado do Trieste, que chegou ao fondo da Fosa das Marianas. O reloxo sobreviviu e probouse que mantivo a hora perfecta durante o seu descenso e ascenso. Así o confirmou un telegrama enviado a Rolex ao día seguinte no que dicía "Estou feliz de confirmar que aínda a 11.000 metros o teu reloxo é tan preciso como na superficie. Saúdos, Jacques Piccard".[9] Os reloxos impermeables anteriores como o "Submarine Watch" de Tavannes utilizaban outros medios para selar a caixa.
  • En 1931, lanzou un mecanismo de enrolamento do reloxo de pulso que presentaba un rotor, un peso completo que xira 360 graos para alimentar o reloxo co movemento do brazo do portador.[36] Ademais de facer innecesario o enrolamento do reloxo, tamén mantivo a potencia do resorte principal máis consistente, o que resulta nunha cronometraxe máis fiable. Máis tarde, os pesos que xiran completamente pasaron a formar parte do mecanismo de enrolamento estándar dos reloxos de pulso reloxo automático. Un mecanismo de enrolamento automático anterior de Harwood utilizou un peso que se movía nun arco de 270 graos golpeando os resortes amortecedores a ambos os dous lados.[37]
  • En 1945, presentouse o primeiro reloxo de pulso con cronómetro con cambio automatico de data na esfera (Rolex Datejust Ref. 4467).[12] Un reloxo de pulso anterior con mecanismo de cambio de data de Mimo non era cronómetro certificado.
  • En 1953, lanzouse unha caixa impermeable ata 100 m. (Rolex Oyster Perpetual Submariner Ref.6204, 1953) aínda que se publicitou habitualmente como o primeiro reloxo de mergullo, Omega fíxoo 21 anos antes, en 1932, o Marine, que podía soportar 135 m, 35 m máis que o Rolex Submariner de 1953, e tamén Blancpain produciu antes que Rolex os seus Fifthy Fathoms en 1953, 10 meses antes de Rolex.[38]
  • En 1954, produciu un reloxo de pulso que mostraba dous fusos horarios á vez (Rolex GMT Master ref.6542, 1954)[39] Unha vez máis, non foi a primeira empresa en facelo, xa que o Longines DualTime precedeu ao GMT por un cuarto de século completo.
  • En 1956, fabricou un reloxo de pulso cun día e data que cambian automaticamente na esfera (Rolex Day-Date, 1956)[40]

Falsificacións

[editar | editar a fonte]

Os reloxos Rolex son frecuentemente falsificados, e estes adoitan venderse ilegalmente na rúa e online. Os reloxos Rolex falsificados varían en calidade: algúns usan maquinarias baratas, mentres que outros usan maquinarias automáticas e algúns usan unha maquinaria ETA. O. J. Simpson levaba un Rolex falsificado durante o seu xuízo por asasinato.[41][42]

Modelos notables

[editar | editar a fonte]

En xeral, Rolex ten tres liñas de reloxos: Oyster Perpetual, Professional e Cellini (a liña Cellini é a liña de reloxos "de vestir" de Rolex). As pulseiras principais da liña Oyster chámanse Jubilee, Oyster, President e Pearlmaster. As correas do reloxo dos modelos adoitan ser de aceiro inoxidable, ouro amarelo, ouro branco ou ouro rosa. No Reino Unido, o prezo de venda polo miúdo da gama 'Pilots' de aceiro inoxidable (como o GMT Master II) comeza a partir de 5.600 GBP. Os reloxos con incrustacións de diamantes son máis caros. O libro Vintage Wristwatches de Antiques Roadshow's Reyne Haines enumeraba unha estimación de prezos dos reloxos Rolex vintage que oscilaba entre os 650 e os 75.000 dólares estadounidenses, mentres que os Tudor vintage oscilaban entre os 250 e os 9.000 dólares.[43]

Patrocinio

[editar | editar a fonte]

Rolex patrocina a varias celebridades para usar e anunciar os seus reloxos. Rolex é o principal inverstidor en publicidade e mercadotecnia na industria reloxeira desde 2000 despois de que superara a Timex no posto número 1.

Rolex tamén foi o cronometrador oficial das 24 Horas de Le Mans desde 2001.[44] O expiloto de Fórmula 1 Sir Jackie Stewart anuncia Rolex desde 1968. Outros que o fixeron durante algúns anos inclúen a Gary Player, Arnold Palmer, Roger Penske, Jean Claude Killy e Dame Kiri Te Kanawa.[45] Tamén é o patrocinador da competición Rolex International Jumping Riders Club Top 10 Final.[46]

Jacques Piccard e Don Walsh tiñan un Rolex Oyster Perpetual Deep-Sea Special experimental deseñado especialmente atado ao exterior do seu batiscafo durante a inmersión Challenger Deep / Mariana Trench en 1960 ata unha profundidade récord mundial de 10916 m..[47] Cando James Cameron realizou unha inmersión similar en 2012, un reloxo Rolex Oyster Perpetual Sea-Dweller Deep Sea Challenge especialmente deseñado e fabricado foi "usado" polo brazo robótico do seu submarino.[48]

En 2022 patrocinou o Gran Premio da Emilia-Romaña de 2022

Notas

[editar | editar a fonte]
Referencias
  1. ↑ 1,0 1,1 "History - Fondation de la Haute Horlogerie". www.hautehorlogerie.org. Consultado o 2019-02-01. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 "1905 - 1919". Rolex (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 24 de novembro de 2018. Consultado o 2018-12-21. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 "Hans Wilsdorf - Fondation de la Haute Horlogerie". www.hautehorlogerie.org (en inglés). Consultado o 2018-11-23. 
  4. ↑ 4,0 4,1 "The Rolex Story - Hans Wilsdorf". www.watchmasters.net. Consultado o 2018-11-23. 
  5. ↑ 5,0 5,1 "Company Overview of The Rolex Watch Company Ltd.". www.bloomberg.com. Consultado o 2019-02-01. 
  6. ↑ "1905 - 1919". Rolex (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 24 de novembro de 2018. Consultado o 2018-11-23. 
  7. ↑ 7,0 7,1 "Company Overview of Rolex SA". www.bloomberg.com. Consultado o 2019-02-01. 
  8. ↑ "Rolex: Secretive and powerful, a canton within a canton". Financial Times (en inglés). Consultado o 2018-11-23. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Stone, Gene (2006). The Watch. Harry A. Abrams. ISBN 0-8109-3093-5. OCLC 224765439. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 "Rolex story". Fondation de la Haute Horlogerie. Arquivado dende o orixinal o 28 de febreiro de 2021. Consultado o 22 de xullo de 2008. 
  11. ↑ Giorgia Mondani; Guido Mondani (1 January 2015). Rolex Encyclopedia. Guido Mondani Editore e Ass. p. 7. GGKEY:4RFR3GAHPWA. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Liebeskind, David (Fall–Winter 2004). "What Makes Rolex Tick?". Stern Business. New York University Stern School of Business. Consultado o 14 de xaneiro de 2010. 
  13. ↑ Jean, Antoine (1996). "Résistant à l'eau". Archives de l'horlogerie [Horology Archives] (en French). Zürich, Switzerland. pp. 126–128. 
  14. ↑ "1922 - 1945". Rolex (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 09 de xullo de 2019. Consultado o 2019-07-09. 
  15. ↑ "1922 - 1945". Rolex (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 09 de xullo de 2019. Consultado o 2019-07-09. 
  16. ↑ "1922 - 1945". Rolex (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 09 de xullo de 2019. Consultado o 2019-07-09. 
  17. ↑ "Privatizing Rolex -- The Fake Tells A Truer Tale". Business Insider (en inglés). Consultado o 2017-11-14. 
  18. ↑ "Deux immeubles offerts au social". 
  19. ↑ Branch, Shelly (1 de maio de 1997). "WHY VINTAGE WATCHES SURGED 20% IN THE PAST 18 MONTHS". CNN. Consultado o 14 de xaneiro de 2010. 
  20. ↑ "China: Breaking out the largest logos". Time. 21 de setembro de 2007. Arquivado dende o orixinal o 23 de outubro de 2007. Consultado o 14 de xaneiro de 2010. 
  21. ↑ Vogel, Carol (6 de decembro der 1987). "Modern Conveniences". The New York Times. Consultado o 14 de xaneiro de 2010. 
  22. ↑ Cartner-Morley, Jess (1 de decembro de 2005). "What is it with men and their watches?". The Guardian (UK). Consultado o 14 de xaneiro de 2010. 
  23. ↑ "Rolex". Forbes (en inglés). Consultado o 2022-05-04. 
  24. ↑ "Why the Rolex Yacht-Master 42 Is the Perfect Poster Boy for a New Age". 
  25. ↑ "Tudor Watches | History | From 1926 to 1949". tudorwatch (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 23 de outubro de 2018. Consultado o 2019-02-02. 
  26. ↑ "Hans Wildorf's Intuition". Arquivado dende o orixinal o 04 de marzo de 2016. Consultado o 22 de abril de 2022. 
  27. ↑ 27,0 27,1 "A Story of Transcendence — Hans Wilsdorf - Revolution". 2 de decembro de 2016. Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 22 de abril de 2022. 
  28. ↑ "Hands-On: With The New Tudor Pelagos, Now With In-House Movement". 
  29. ↑ "Buying A Tudor". Montres Tudor SA. Arquivado dende o orixinal o 04 de marzo de 2016. Consultado o 22 de abril de 2022. 
  30. ↑ Clymer, Benjamin. "It's Official: Tudor Is Coming Back To The United States, And Soon! — HODINKEE – Wristwatch News, Reviews, & Original Stories". Hodinkee.com. Consultado o 19 de xuño de 2013. 
  31. ↑ "The Quartz Date 5100". oysterquartz.net. Consultado o 27 de febreiro de 2007. 
  32. ↑ "The 5035 movement". oysterquartz.net. Consultado o 19 de febreiro de 2008. 
  33. ↑ 33,0 33,1 "Materials". Rolex. Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 22 de abril de 2022. 
  34. ↑ "The Complete Guide on Rolex Serial Numbers". The Watch Standard (en inglés). 2020-12-24. Arquivado dende o orixinal o 01 de marzo de 2021. Consultado o 2021-03-10. 
  35. ↑ "O que conta é o que hai dentro. .. pero o embalaxe importa! A Survey of Notable Wristwatch Case Designs.". Mitka, agosto de 2021. 
  36. ↑ "Mécanisme de remontoir pour montres (Self-winding Rotor Patent in French)". Espacenet. Arquivado dende o orixinal o 12 de abril de 2022. Consultado o 22 de abril de 2022. 
  37. ↑ "Harwood Watches History". Harwood. 
  38. ↑ "Rolex Submariner 6204". Jake's Rolex Blog. 
  39. ↑ "Rolex GMT-Master". Blowers Jewellers. 
  40. ↑ "Rolex Day-Date". Blowers Jewellers. 
  41. ↑ "Simpson's Rolex is a fake, Goldmans find". Articles.latimes.com. 6 de outubro de 2007. Consultado o 4 de decembro de 2021. 
  42. ↑ Dillonnews, Nancy (3 de outubro de 2007). "Lawyer: O.J.'s Rolex given to Goldman family a fake". NY Daily News. Consultado o 14 de xuño de 2016. 
  43. ↑ Haines, Reyney (12 de abril de 2010). Vintage Wristwatches (Rolex price listing pages 188–204; Tudor price listing pages 221–222). Krause Publications. ISBN 978-1-4402-0409-8. 
  44. ↑ "24 Hours of Le Mans | ACO - Automobile Club de l'Ouest". 24h-lemans.com. Consultado o 14 de xuño de 2016. 
  45. ↑ "Video: Racing Legend Sir Jackie Stewart Talks Rolex At Pebble Beach 2014". Quill & Pad. 27 de agosto de 20014.
  46. ↑ "Rolex Grand Slam of Show Jumping event set to get underway in the Netherlands". 
  47. ↑ Belt, Don. "Trieste: The deepest dive". Rolex. Consultado o 6 de abril de 2022. 
  48. ↑ "Journey to the bottom of the sea". Rolex. Consultado o 6 de abril de 2022. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rolex&oldid=6837671»