Saltar ao contido

Santiago Solari

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaSantiago Solari

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento7 de outubro de 1976 Editar o valor en Wikidata (48 anos)
Rosario, Arxentina Editar o valor en Wikidata
EducaciónStockton University (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Altura185 cm Editar o valor en Wikidata
Peso75 kg Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista, adestrador de fútbol Editar o valor en Wikidata
Nacionalidade deportivaArxentina Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoCentrocampista Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1994–1995   Newell's Old Boys 0(0)
1996–1998   CA River Plate 67(13)
1999–2000   Atlético de Madrid 46(7)
2000–2005   Real Madrid CF 131(10)
2005–2008   Inter de Milán 39(4)
2008–2009   CA San Lorenzo 26(4)
2009–2010 Club de Fútbol Atlante 33(5)
2010–2011   CA Peñarol 9(0)
  Selección nacional Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1999–2004   Arxentina 11(0)
  Adestrador Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
2013–2016 Real Madrid Juvenil (en) Traducir
2016–2018   Real Madrid Castilla
2018–2019   Real Madrid CF Editar o valor en Wikidata
Familia
PaiEduardo Solari Editar o valor en Wikidata
IrmánsLiz Solari
David Solari
Esteban Solari Editar o valor en Wikidata
FIFA: 183403 UEFA: 48378 Editar o valor en Wikidata

Santiago Hernán Solari Poggio, nado en Rosario o 7 de outubro de 1976, é un exfutbolista e adestrador arxentino.

Como futbolista, desenvolvíase na posición de mediocentro. Debutou como profesional en River Plate en 1996, dando o salto ao fútbol europeo en 1999, ao fichar polo Atlético de Madrid. En 2000 é traspasado ao Real Madrid, no que permaneceu cinco tempadas (2000-2005), nas que logrou dúas Ligas, dúas Supercopas de España, unha Liga de Campións, unha Supercopa de Europa e unha Copa Intercontinental.[1][2][3] Foi internacional absoluto coa selección arxentina durante seis anos (1999-2004), marcando un total dun gol e once internacionalidades.[4]

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Nado o 7 de outubro de 1976 en Rosario, Provincia de Santa Fe e membro dunha familia de deportistas, o seu pai Eduardo Solari e o seu tío Jorge Raúl Solari foron soados xogadores dos anos 1960 e 1970 na Arxentina.[5] Os seus irmáns Esteban e David Solari e o seu primo Augusto Solari, aínda que con menos fortuna, tamén fixeron carreira no mundo do balompé.[6] A súa irmá é a actriz e modelo Liz Solari.[7]

Ademais, como centos de miles de arxentinos, Santiago conta con ascendiencia galega, xa que a súa avoa era orixinaria dunha pequena aldea chamada A Abelaira na parroquia de San Romao de Acedre, situada no Concello de Pantón, e ao sur da Provincia de Lugo.[8][9]

Santiago, alcumado "O Indiecito" polo seu tío Jorge "O Indio" Solari, viviu os seus primeiros anos de vida en Colombia xunto con Esteban, mentres que David e Liz naceron no país cafetero cando o seu pai Eduardo era adestrador do Junior de Barranquilla.[10]

Traxectoria como xogador

[editar | editar a fonte]

Categorías inferiores

[editar | editar a fonte]

Xurdido das divisións inferiores de Newell's Old Boys. En 1987 chegou a Newell's Old Boys cando tiña 10 anos, onde permaneceu até 1993. En 1994, estivo uns meses formando parte do equipo do “Richard Stockton College” de Nova Jersey. Despois da súa experiencia estadounidense retornou a mediados de 1994 á súa cidade natal para formar parte de Newell's Old Boys, onde se mantivo até 1995, en que fichou por unha tempada polo tamén equipo rosarino Club Renato Cesarini.

River Plate

[editar | editar a fonte]

Solari chegou a River Plate con 20 anos de idade, a un equipo que tiña a Enzo Francescoli como a súa máxima figura. Debutou na Primeira División o 12 de maio de 1996, anotando o seu primeiro gol fronte a Ferro, dúas datas despois do seu debut. Nos últimos partidos de River no Torneo Apertura de 1996, Solari termina gañándose a titularidade e o equipo termina proclamándose campión do torneo.[11][12]

Ao seguinte ano, con todo, xogou poucos partidos como titular, entrando aos partidos (reiteradamente) dende o banco. Por segunda e terceira vez consecutiva, o equipo proclamouse campión do torneo, ademais conseguiu tamén a Supercopa Suramericana 1997.[13][14][15]

Para o ano 1998 xa se fixera coa titularidade definitiva e destacou por ser un xogador con excelente capacidade técnica. Anotou o seu último gol coa camisola de River no clásico fronte a Racing o 27 de novembro de 1998. Co River Plate xogou un total de 100 partidos anotando 17 goles.[16]

Atlético de Madrid

[editar | editar a fonte]

En xaneiro de 1999 firma co Atlético de Madrid, coincidindo co mercado de fichaxes invernal en Europa.[17][18] Xogou o seu primeiro partido de Liga o 7 de febreiro, nunha derrota por 1-2 ante a Ou.D. Salamanca.[19] Na súa segunda tempada, a 1999-2000, na que disputa 34 partidos e anota seis goles, o equipo conclúe a campaña no posto 19, descendendo de categoría.[20][21] Nas súas dúas tempadas como branquivermello, disputou un total de 54 partidos nos que marcou sete goles.

Real Madrid

[editar | editar a fonte]

Tras o descenso do club colchoneiro a Segunda División, Solari é contratado polo seu rival da capital, o Real Madrid, club no que militaba o seu primo, Fernando Redondo.[22] En toda a súa etapa como madridista, que coincidiu co «Madrid dos Galácticos», foi un dos xogadores habituais nas aliñacións ou entrando desde o banco. No seu segundo ano, a tempada do centenario do club 2001-02, foi titular na final de Liga de Campións disputada en Glasgow, na que Solari iniciou por banda esquerda, xunto con Roberto Carlos, a xogada do gol de volea de Zidane que puxo o definitivo 2-1 no marcador, lográndose a «Novena» Copa de Europa para o club.[23]

Ao longo das súas cinco tempadas no club merengue, disputou 167 partidos e anotou 16 goles, logrando dúas Ligas, dúas Supercopas de España, unha Liga de Campións, unha Supercopa de Europa e unha Copa Intercontinental.[24]

Inter de Milán

[editar | editar a fonte]

Solari asinou un contrato de tres anos co Inter de Milán no verán de 2005 por 6 millóns de euros, sendo pouco utilizado durante a súa estadía de tres anos (un máximo 21 partidos na súa segunda tempada) pero gañando tres títulos consecutivos de Serie A, o título de 2006 debido ao escándalo de Calciopoli.[25][26][27][28][29] Unha Copa Italia e dúas Supercopas de Italia engadíronse á súa palmarés durante o seu paso polo club.[30]

Retorno a Suramérica

[editar | editar a fonte]

O 30 de xuño de 2008, o contrato de Solari cos nerazzurri espirou e, pouco despois, uniuse como axente libre a San Lorenzo de almagro grazas ao empresario arxentino Marcelo Tinelli.[31][32][33] O 9 de xullo do ano seguinte, continuou o seu ciclo de trotamundos, asinando co Atlante de México, novamente como xogador libre.[34][35]

A principios de setembro de 2010, Solari, de 34 anos, asinou co club uruguaio Peñarol por un ano, unha vez máis en liberdade de acción.[36][37][38] Retirouse do fútbol profesional só un par de meses despois.

Selección Nacional

[editar | editar a fonte]

Solari foi internacional absoluto con Arxentina entre 1999 e 2004, totalizando once partidos e anotando un gol.[4] Non chegou a disputar ningunha fase final co seleccionado arxentino.

Traxectoria como adestrador

[editar | editar a fonte]

Categorías inferiores

[editar | editar a fonte]

Trala súa retirada como futbolista, iniciou a súa carreira como adestrador en España, na categoría inferiores do Real Madrid.[39] Debutou na tempada 2013-14, dirixindo ao segundo equipo cadete e finalizando a tempada como campión.[40] A tempada 2014-15, adestrou ao primeiro equipo de cadetes e volveu conseguir o campionato tres xornadas antes da súa conclusión.[41] Na tempada 2015-16, dirixiu ao segundo equipo xuvenil, alzándose de novo co título.

Na tempada 2016-17, Solari fíxose cargo do primeiro filial do club, o Real Madrid Castela da Segunda División B. Na súa segunda tempada á fronte do filial, o 29 de outubro de 2018, o club anunciou que se faría cargo provisionalmente do primeiro persoal do club, trala destitución de Julen Lopetegui, aínda que acabou asinando até 2021.[42][43][44]

Primeiro Equipo

[editar | editar a fonte]

Debutou á fronte do primeiro equipo o 31 de outubro de 2018, gañando por 4-0 ao Melilla, na ida de dezaseisavos de Copa do Rei. Tres días despois debuta no campionato ligueiro ante o Real Valladolid, gañando por 2-0. A súa primeira derrota foi como visitante por 3-0 ante o Eibar, o 24 de novembro. O 22 de decembro gañou o Mundial de clubs, alzándose co seu primeiro título como adestrador.[45] Con todo, o 11 de marzo de 2019, foi cesado como adestrador do Real Madrid, tras sete días nos que o equipo se xogaba, no seu estadio, o devir no tres grandes competicións da tempada: Copa, Liga e Liga de Campións.[46][47] O equipo quedou apeado o 27 de febreiro, na volta de semifinais de Copa ante o Barcelona, non facendo valer o 1-1 cultivado na ida. Caeu tres días despois no «Clásico» da xornada 26 de Liga, quedando a 12 puntos do liderado; e finalmente, o 5 de marzo, foi eliminado contra todo prognóstico na volta de oitavos de Liga de Campións ante o Ajax de Ámsterdam, por un global de 3-5.[48][49] Sucedeulle no cargo Zinedine Zidane, que volveu ao club branco nove meses despois, iniciando a súa segunda etapa no banco.

Clubs

[editar | editar a fonte]

Como xogador

[editar | editar a fonte]
Club País Ano
River Plate  Argentina 1996 - 1999
Atlético de Madrid España España 1999 - 2000
Real Madrid España España 2000 - 2005
Inter de Milán Italia Italia 2005 - 2008
San Lorenzo  Argentina 2008 - 2009
Atlante México 2009 - 2010
Peñarol Uruguai 2010

Como adestrador

[editar | editar a fonte]
Club País Ano PJ PG PE PP
Real Madrid Cadete "B" España España 2013 - 2014
Real Madrid Cadete "A" España España 2014 - 2015
Real Madrid Xuvenil "B" España España 2015 - 2016
Real Madrid Castela C. F. España España 2016 - 2018 86 32 29 25
Real Madrid C. F. España España 2018 - 2019 32 22 2 8

Estatísticas

[editar | editar a fonte]

En clubs

[editar | editar a fonte]
Actualizado de acordo ao último partido xogado o 28 de novembro de 2010.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "Real Madrid: Todos los equipos en los que jugó Santiago Solari: Real Madrid, Atlético, Inter...". Marca.com. Consultado o 30 de outubro de 2018. 
  2. ↑ "Solari, Santiago Hernán Solari Poggio - Footballer" (en inglés). Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  3. ↑ "Santiago Solari - Real Madrid". Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Strack-Zimmermann, Benjamin. "Santiago Solari" (en inglés). Consultado o 30 de outubro de 2018. 
  5. ↑ "El DNI de Solari". Mundo Deportivo. 29 de outubro de 2018. 
  6. ↑ "Qué fue de… Santiago Solari, el ‘Indiecito’ más elegante de Madrid". blogs.20minutos.es (en castelán). Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  7. ↑ "Liz, la hermana de Santi Solari, que arrasa como actriz en Argentina". El Español. 29 de outubro de 2018. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  8. ↑ Miguel Piñeiro (8 de decembro de 2018). "Las raíces de Solari". 
  9. ↑ Conde, Luis (7 de decembro de 2018). "Bienvenido, míster Solari". La Voz de Galicia. Consultado o 24 de agosto de 2020. 
  10. ↑ "Santiago Solari: el lector voraz que nació en cuna de futbolistas y que llega al banco de Real Madrid". La Nación (en castelán). 29 de outubro de 2018. Arquivado dende o orixinal o 30 de outubro de 2018. Consultado o 30 de outubro de 2018. 
  11. ↑ "Compilado River Campeon Apertura 1996". Videos de River. 29 de outubro de 2010. 
  12. ↑ "Argentina 1996/97". The Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Arquivado dende o orixinal o 24 de agosto de 2020. Consultado o 30 de outubro de 2018. 
  13. ↑ "Argentina 1997/98". The Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Consultado o 30 de outubro de 2018. 
  14. ↑ "Supercopa Libertadores 1997". The Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Consultado o 30 de outubro de 2018. 
  15. ↑ "Fútbol: Supercopa Sudamericana, Campeones Año por Año" (en castelán). Consultado o 30 de outubro de 2018. 
  16. ↑ "Santiago Solari: "Me hubiera gustado tener un paso final por River"" (en castelán). 8 de agosto de 2011. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  17. ↑ "Olé. Si Solari acepta, se va al Atlético". 12 de xaneiro de 1999. Arquivado dende o orixinal o 31 de outubro de 2018. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  18. ↑ "Olé. Y la novela terminó: Solari va al Atlético". 14 de xaneiro de 1999. Arquivado dende o orixinal o 01 de decembro de 2017. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  19. ↑ "Al Atlético le sacan los colores". El País. 8 de febreiro de 1999. 
  20. ↑ "El Atlético desciende a Segunda". El País. 8 de maio de 2000. Consultado o 30 de outubro de 2018. 
  21. ↑ "El Atlético baja a Segunda". Consultado o 30 de outubro de 2018. 
  22. ↑ "Solari es de Real Madrid". La Nación. 16 de xuño de 2000. Arquivado dende o orixinal o 01 de decembro de 2017. Consultado o 13 de agosto de 2020. 
  23. ↑ "La volea de Zidane". UEFA.com. 28 de xullo de 2014. 
  24. ↑ "Goles con Historia: Solari". realmadrid.com. 3 de xaneiro de 2017. 
  25. ↑ "Solari ya es del Inter". Mercafutbol (en castelán). 28 de xuño de 2005. Arquivado dende o orixinal o 31 de outubro de 2018. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  26. ↑ "Solari firma por el Inter". 20minutos.es (en castelán). 17 de xullo de 2005. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  27. ↑ "Inter presentó a Santiago Solari". lanueva.com (en castelán). 17 de xullo de 2005. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  28. ↑ "La Justicia fue implacable: Juventus se quedó sin dos títulos y descendió". La Nación (en castelán). 15 de xullo de 2006. Arquivado dende o orixinal o 01 de maio de 2017. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  29. ↑ "Italian football's tangled web" (en inglés). 14 de xullo de 2006. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  30. ↑ "Santiago Solari - Títulos & éxitos". Transfermarkt (en castelán). Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  31. ↑ "Mercado: Solari, fichaje estelar de San Lorenzo" (en castelán). 28 de agosto de 2008. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  32. ↑ "Solari vuelve a Argentina para firmar por San Lorenzo de Almagro". elEconomista.es. 26 de agosto de 2008. 
  33. ↑ "Santiago Solari es jugador de San Lorenzo". 26 de agosto de 2008. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  34. ↑ "Solari ficha por el Atlante mexicano". 14 de xullo de 2009. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  35. ↑ "Ficha el Atlante al argentino Solari". Proceso (en castelán). 15 de xullo de 2009. Arquivado dende o orixinal o 31 de outubro de 2018. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  36. ↑ "Solari deja el Atlante y ficha por Peñarol - MARCA.com". 1 de setembro de 2010. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  37. ↑ "El argentino Santiago Solari se fue al Peñarol". El Universo (en castelán). 1 de setembro de 2010. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  38. ↑ "Penarol, preso Solari". TUTTOmercatoWEB.com (en italiano). 2 de setembro de 2010. Consultado o 29 de outubro de 2018. 
  39. ↑ defensacentral.com, ed. (22 de xullo de 2013). "Solari, nuevo entrenador del Cadete "B" del Real Madrid". 
  40. ↑ "Campeonato del Cadete "B" del Real Madrid". realmadrid.com. 22 de xullo de 2015. 
  41. ↑ "Cantera Real Madrid: resultados 2015". Sitio oficial do Real Madrid. 22 de xullo de 2015. 
  42. ↑ "Comunicado Oficial". realmadrid.com. 29 de outubro de 2018. 
  43. ↑ marca.com, ed. (29 de outubro de 2018). "Real Madrid: Julen Lopetegui destituido como entrenador del Real Madrid, Solari le sustituye". 
  44. ↑ marca.com, ed. (13 de novembro de 2018). "Solari firma hasta 2021". 
  45. ↑ marca.com, ed. (22 de decembro de 2018). "El Real Madrid, siete veces campeón del mundo". 
  46. ↑ libertaddigital.com, ed. (14 de febreiro de 2013). "El Madrid se jugará la temporada en una semana". 
  47. ↑ libertaddigital.com, ed. (23 de febreiro de 2019). "La Federación holandesa aplaza el encuentro del Ajax para que prepare mejor su duelo ante el Real Madrid". 
  48. ↑ libertaddigital.com, ed. (5 de marzo de 2019). "El Real Madrid se despide de las tres competiciones en menos de una semana". 
  49. ↑ elespanol.com, ed. (6 de marzo de 2019). "La semana negra del Real Madrid". 
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Santiago_Solari&oldid=6724582»