Simin Behbahani

Simin Behbahani
	; (2007)
Nome orixinal	(fa) سیمین بهبهانی
Biografía
Nacemento	(fa) Siminbar Khalili ; 20 de xullo de 1927 ; Teherán, Irán
Morte	19 de agosto de 2014 (87 anos); Teherán, Irán
Lugar de sepultura	Behesht-e Zahra (en)
Educación	Universidade de Teherán
Actividade
Campo de traballo	Poesía
Ocupación	poetisa, letrista, escritora, compositora de cancións
Período de actividade	1941 - 2014
Familia
Pais	Abbās Khalili e Fakhr-e Ozmā Arghun
Parentes	Jaʻfar al-Khalili, tío paterno; Abolhassan Tahami Nejad, xenro
Premios
	(2013) Premio de poesía Janus Pannonius International; (1999) Carl von Ossietzky Medal (en) ;
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Simin Behbahani (persa: سیمین بهبهانی, tamén transcrito como Bihbahani), nada en Teherán o 20 de xullo de 1927 e finada na mesma cidade o 19 de agosto de 2014, foi unha escritora e activista iraniana. É coñecida pola súa obra poética no estilo ghazal. Foi unha icona da poesía persa moderna, e da intelligentsia e a literatura iraniana, coñecida como "a leoa de Irán".^[1]^[2] Foi nomeada dúas veces ao Premio Nobel de Literatura, en 1999 e 2002, e recibiu diversos recoñecementos en todo o mundo^[3], como o Premio de Poesía Janus Pannonius do PEN Club de Hungría en 2013^[4]

Traxectoria

Simin Behbahani, nada co nome de Simin Khalili (persa: سیمین خلیلی)^[5] (سيمين خليلی), foi a filla de Abbās Khalili (عباس خلیلی), poeta, escritor e editor do xornal Eghdām ("Acción"), e Fakhr-e Ozmā Arghun (فخرعظمی ارغون), poeta e profesora de lingua francesa. Comezou a escribir poesía aos doce anos, e publicou o seu primeiro poema aos catorce. Usou o estilo "Char Pareh" de Nima Yooshij, e despois comezou a escribir ghazal. Behbahani contribuíu a un desenvolvemento histórico do xénero engadindo elementos teatrais e eventos e conversas cotiás ao estilo da poesía ghazal, expandindo o uso do verso tradicional persa.

Obra

Seh-tar-e Shekasteh ("O laúde roto", 1951)
Ja-ye Pa ("A pegada", 1954)
Chelcheragh ("Candelabro", 1955)
Marmar ("Mármore", 1961)
Rastakhiz ("Resurrección", 1971)
Khatti ze Sor'at va Atash ("Unha liña de velocidade e lume", 1980)
Dasht-e Arzhan ("Chaira de Arzhan", 1983)
Kaghazin Jameh ("Vestido de papel", 1992)
Yek Daricheh Azadi ("Unha fiestra de liberdade", 1995)
Shayad ke Masihast ("Quizais é o mesías", 2003; escolma bilingüe, traducido ao inglés por Ali Salami)

Notas

↑ Martin, Douglas (21 de agosto de 2014). "Simin Behbahani, Outspoken Iranian Poet, Dies at 87". The New York Times (en inglés). ISSN 0362-4331. Consultado o 5 de xuño de 2019.
↑ Keshavarz, Fatemeh (13 de xullo de 2007). "Banishing the Ghosts of Iran". The Chronicle Review of Higher Education. p. B6. Arquivado dende o orixinal o 30 de setembro de 2007. Consultado o 15 de setembro de 2019.
↑ Mike Shuster (17 de marzo de 2010). "Tehran Halts Travel By Poet Called 'Lioness Of Iran'". NPR.
↑ "Laureates: 2013 Simin Behbahani". Janus Pannonius Grand Prize for Poetry. 2013. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2019. Consultado o 5 de xuño de 2019.
↑ Behbahani era o apelido do seu primeiro marido.

Véxase tamén

Bibliografía

Chopra, R. M. (2010): Eminent Poetesses of Persian. Kolkata: Iran Society.

Ligazóns externas

Biografía de Simin Behbahani, na web Iran Chamber (en inglés).
"A Poet Who 'Never Sold Her Pen or Soul'". The Washington Post. 9 de xuño de 2006.

[:0-1] Martin, Douglas (21 de agosto de 2014). "Simin Behbahani, Outspoken Iranian Poet, Dies at 87". The New York Times (en inglés). ISSN 0362-4331. Consultado o 5 de xuño de 2019.

[2] Keshavarz, Fatemeh (13 de xullo de 2007). "Banishing the Ghosts of Iran". The Chronicle Review of Higher Education. p. B6. Arquivado dende o orixinal o 30 de setembro de 2007. Consultado o 15 de setembro de 2019.

[NPR-3] Mike Shuster (17 de marzo de 2010). "Tehran Halts Travel By Poet Called 'Lioness Of Iran'". NPR.

[:1-4] "Laureates: 2013 Simin Behbahani". Janus Pannonius Grand Prize for Poetry. 2013. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2019. Consultado o 5 de xuño de 2019.

[5] Behbahani era o apelido do seu primeiro marido.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]