Río Tormes

Río Tormes
Tipo	río
Inicio
División administrativa	provincia de Ávila, España, provincia de Zamora, España e provincia de Salamanca, España
Localización	Q2159668
Final
División administrativa	Castela e León, España
Localización	Río Douro
	40°20′00″N 5°06′00″O / 40.3333, -5.1; B 41°17′33″N 6°28′47″O / 41.2925, -6.4797
Afluentes	Corneja River (en) , Almar, Q16627126 , Valvanera River (en) , Aravalle River (en) , Garganta de los Caballeros (en) , Garganta de Navamediana (pt) , Garganta de Gredos (pt) , Becedillas River (en) , Garganta de Bohoyo (pt) , Arroyo Caballeruelo (en) , Barbellido River (en)
Conca hidrográfica	Conca do Douro
Características
Dimensións	284 () km ;
Superficie da cunca hidrográfica	7.109 km²
Medicións
Caudal	42,43 m³/s

O río Tormes é un curso fluvial de Castela e León, que verte as súas augas na marxe esquerda do río Douro, logo dun percorrido de 247,1 km.

Percorrido

O Tormes nace na Fuente Tormella, na serra de Gredos, mo concello de Navarredonda de Gredos, provincia de Ávila, a uns 1.500 msnm. No seu curso alto é un típico río de montaña que atravesa un terreo abrupto formado por rochas graníticas. Atravesa primeiramente a provincia de Ávila, para entrar a continuación na de Salamanca, onde baña a capital. No seu tramo final o Tormes serve de límite entre a provincia de Salamanca e a de Zamora, para desaugar finalmente no río Douro, entre Villarino e Fermoselle, e xusto en fronte da localidade portuguesa de Bemposta.

Afluentes

Marxe dereita: o regacho Caballeruelo; Corneja (40 km); Almar (32 km), e o subafluente Alaraz; Alhándiga (27 km).
Marxe esquerda: Garganta de Barbellido e Garganta de Gredos, no curso alto (garganta é a denominación local dos pequenos regatos da serra de Gredos, que corren sobre leitos de orixe glaciar).

Conca e réxime

A conca do Tormes abrangue unha área de 7.096 km². O réxime do río é de tipo Réxime pluvio-nival|pluvio-nival, como todos os afluentes maiores do Douro. O caudal medio do Tormes é de 28,36 m³/s, na estación de capacidade de Salamanca.

Encoros

Comoquer que as características hídricas do Tormes non aseguraban o abastecemento de auga para as poboacións da conca na época estival, a fins da década de 1960, ergueuse o encoro de Santa Teresa, cerca de Guijuelo, cunha capacidade de 496 millóns de m³, que regulaban a provisión de auga no verán e controlaba a grandes cheas invernais. Preto da unión co Douro, levantouse o encoro de Almendra con 2.648 hm³ de capacidade.

Localidades que atravesa

Desde a fonte até a súa desembocadura o Tormes, pasa polas seguintes localidades de importancia, como Hoyos del Espino, El Barco de Ávila, Guijuelo, Alba de Tormes, Santa Marta de Tormes, Salamanca e Ledesma.

Datos medioambientais

No seu curso alto presenta unha flora de tipo atlántico (Quercus pyrenaica, Alnus glutinosa) e a persistencia de bosques galería, esta vexetación transfórmase en mediterránea unha vez abandona a serra, xunto coa súa degradación (garriga). Dentro da propia fauna fluvial, na que destacaron tradicionalmente as troitas, cómpre indicar a introdución do salmón do Danubio (Hucho hucho), augas abaixo do encoro de Santa Teresa, nos anos da décado de 1960. Porén a especie necesita actuacións de repoboamento cada certo tempo. Entre as aves adventicias que apareceron nas últimas décadas adoita salientarse a presenza de diversos tipos de gaivotas, que se alimentan de residuos orgánicos das poboacións das beiras.

No seu tramo inferior o Tormes discorre por parte do Parque Nacional dos Arribes do Douro.

Véxase tamén

Outros artigos

Río Douro