Vespa luctuosa
Vespa luctuosa | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Nome binomial | |||||||||||||||||||||||
Vespa luctuosa Saussure, 1854 | |||||||||||||||||||||||
Subespecies | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Sinonimia | |||||||||||||||||||||||
|
Vespa luctuosa é unha especie de insecto himenóptero da suborde dos apócritos, familia dos véspidos, subfamilia dos vespinos, tribo dos Vespini unha das integradas no xénero Vespa.[1][2]
É unha avespa coñecida polo seu potente veleno.
Taxonomía
[editar | editar a fonte]Descrición
[editar | editar a fonte]A especie foi descrita en 1854 polo entomólogo suízo, especializado en himenópteros e ortópteros, Henri Louis Frédéric de Saussure.[1][2]
Sinónimo
[editar | editar a fonte]Ademais de polo nome actualmente válido, a especie coñeceuse tamén polo sinónimo:[2]
- Vespa negrosensis Kojima & Tano, 1985
Subespecies
[editar | editar a fonte]Dentro da especie recoñécense as tres subespecies seguintes:[2]
- Vespa luctuosa luctuosa Saussure, 1854
- Vespa luctuosa luzonensis Bequard, 1934
- Vespa luctuosa semperi Buysson, 1905
Características
[editar | editar a fonte]Vespa luctuosa mide 5 cm de longo, sendo a segunda avespa máis grande, despois do avespón xigante asiático (Vespa mandarinia).
Tende a construír os seus niños colgantes en árbores e matogueiras. Só raramente os constrúe en estruturas e vivendas humanas. Os niños construídos por Vespa luctuosa son xeralmente esféricos durante as primeiras etapas da súa construción; despois de que desenvolven en tamaño, tenden a ter unha orientación vertical máis alongada.[3]
Características do veleno
[editar | editar a fonte]O veleno de Vespa luctuosa ten a maior toxicidade rexistrada para os ratos de calquera outra especie de avespa. A LD50 do veleno é de 1,6 mg/kg. A toxicidade (media, contra ratos) por peso do veleno de Vespa luctuosa é superior á do avespón xigante asiático, que é máis grande e que ten unha LD50 de 4,0 mg/kg, pero que é responsábel de moitas máis mortes humanas que Vespa luctuosa debido ao volume considerabelmente maior de veleno inxectado por picadura.[4]
Ademais de ser a avespa máis velenosa coñecida, Vespa luctuosa ten unha das toxicidades máis altas rexistradas de calquera veleno de insecto coñecido. Sábese que o veleno de formigas xénero Pogonomyrmex (especialmente Pogonomyrmex maricopa), así como a especie de formiga Ectatomma tuberculatum, son máis tóxicas.[4]
Alén da dor no sitio da picadura, os síntomas de envelenamento grave por Vespa luctuosa inclúen convulsións, cianose e hematuria.[5]
Especie invasora en España
[editar | editar a fonte]Debido ao seu potencial colonizador e constituír unha ameaza grave para as especies autóctonas, os seus hábitats ou os ecosistemas, esta especie foi incluída no Catálogo español de especies exóticas invasoras, aprobado por Real Decreto 630/2013, de 2 de agosto.[6]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 Vespa luctuosa de Saussure, 1854 en BioLib. Consultado o 18 de xullo de 20211.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Vespa luctuosa de Saussure, 1854 no GBIF. Consultado o 18 de xullo de 20211.
- ↑ Starr, Christopher K.; Jacobson, Robert S. (1990). "Nest structure in Philippine hornets (Hymenoptera, Vespidae, Vespa spp.)" (PDF). Japanese Journal of Entomology 58 (1): 125–143.
- ↑ 4,0 4,1 Schmidt, Justin O.; Yamane, Soichi; Matsuura, Makoto; Starr, Christopher K. (1986). "Hornet venoms: Lethalities and lethal capacities" (PDF). Toxicon (Elsevier) 24 (9): 950–954.
- ↑ Material safety datasheet Arquivado 07 de xullo de 2018 en Wayback Machine. para o veleno de Vespa luctuosa luctuosa.
- ↑ Vespa spp. (especies no europeas), en Real Decreto 630/2013, de 2 de agosto, por el que se regula el Catálogo español de especies exóticas invasoras.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikispecies posúe unha páxina sobre: Vespa luctuosa |
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Imaxes de Vespa luctuosa negrosensis Arquivado 28 de maio de 2016 en Wayback Machine..