Vilfredo Pareto

Vilfredo Pareto
	;
Biografía
Nacemento	15 de xullo de 1848 ; París, Francia
Morte	19 de agosto de 1923 (75 anos); Céligny, Suíza (pt)
Lugar de sepultura	Cemiterio novo de Céligny
Educación	Universidade politécnica de Turín
Actividade
Campo de traballo	Economía e socioloxía
Ocupación	economista, profesor universitario, enxeñeiro, sociólogo, filósofo, matemático
Empregador	Universidade de Lausana ; Universidade de Roma La Sapienza ; Universidade de Xénova
Membro de	Accademia delle Scienze di Torino (1918–)
Movemento	Escola de Lausana
Influencias	Niccolò Machiavelli
Obra
	Obras destacables Tratado de Sociologia Geral (pt) ;
Familia
Cónxuxe	Alessandrina Bakunina (1889–1902); Jeanne Regis
Pais	Raffaele Pareto e Maria Pareto
	Sinatura
Descrito pola fonte	Biblioteca dixital BEIC; Obálky knih,

Vilfredo Pareto, nado o 15 de xullo de 1848 e finado o 19 de agosto de 1923, realizou importantes contribucións ao estudo da economía (e da socioloxía), especialmente no campo da distribución da riqueza e a análise das eleccións individuais. Foi o creador do concepto de eficiencia de Pareto, e contribuíu ao desenvolvemento da microeconomía, con ideas como a da curva de indiferenza.

Economía

É famoso pola súa observación de que, en Alemaña o 20% da poboación posuía o 80% da propiedade, que posteriormente Joseph Xuran e outros populizarían como o principio de Pareto e xeneralizarían baixo o concepto de distribución de Pareto.

O índice de Pareto é a medida da desigualdade da distribución do ingreso.

Foi un autor moi prolífico. Escribiu obras de economía e panfletos antigubernamentales desde 1870 ata a chegada de Mussolini para criticar o intervencionismo e a falta de democracia. Na súa primeira etapa intelectual, que logo tomaría outro xiro, foi continuador dos neoclásicos e demócrata radical.

En socioloxía foi un grande innovador. Desprezou algúns postulados económicos (pensamento 100% racional) desde a socioloxía, tomando en consideración os elementos residuais instintivos, non lóxicos nin racionais.

Política

Para Pareto hai dúas clases de homes: raposos e leóns. Os raposos son calculadores, pensadores e materialistas, mentres que os leóns son conservadores, idealistas, resolven pola forza e burocráticos. Introduce o concepto de elite. Para Pareto a elite son os mellores da sociedade. A elite non é hereditaria, e polo tanto haberá unha circulación de elites.

Tamén usa o concepto noutro sentido, no sentido de quen goberna. O ideal sería que coincidise a elite funcional (os mellores) coa elite do poder. Pero isto non é completamente así, pois hai quen goberna sen ser elite (por influencias, familia...) Cando hai demasiados que gobernan sen ser da elite funcional, chega a decadencia e o colapso: "A historia é un cemiterio de aristocracias".

A elite do poder péchase fronte a nova elite que xorde da masa pero acaba sendo substituída. É un ciclo. Pode suceder a través dunha revolución ou por substitución gradual. Unha boa elite é onde hai un bo equilibrio entre raposos e leóns. Cando hai moitos raposos na elite os leóns rebélanse, e viceversa. Cando unha elite é decadente débese exterminar; a elite debe ser de calidade e circulante.

Pareto influíu moito sobre o fascismo italiano. Os fascistas intentaron apropiarse de Pareto, e Pareto en certo xeito correspondeulles (Mussolini nomeouno senador vitalicio), malia estar en desacuerdo con algunhas das súas políticas.

Obras

Tratado de Socioloxía Xeral (1916)
"Considerazioni sui principi fondamentali dell'economia politica pura", 1893, Giornale degli Economisti.
"Introdución" aos Extractos do Capital de Karl Marx, 1893.
"Leçon d'économie pure à l'Université de Lausanne", 1893(?)
"Curso de Economía Politica", 2 volumes, 1896-7.
"New Theories of Economics", 1897, JPE.
"Os Sistemas Socialistas", 1901.
"L'economie et a sociologie au point de vue scientifique", 1907, Rivista dei Scienza.

Véxase tamén

Ligazóns externas