Voo 701 de Ariana Afghan Airlines
| Voo 701 de Ariana Afghan Airlines | |
|---|---|
 Boeing 727 semellante ao do accidente
| |
| Resumo | |
| Data | 5 de xaneiro de 1969 |
| Causa | voo controlado contra o terreo |
| Lugar | Fernhill, Surrey |
| Coordenadas | |
| Orixe | aeroporto de Cabul |
| Derradeira escala | aeroporto de Frankfurt |
| Destino | Londres-Gatwick |
| Finados | 50 (2 en terra) |
| Feridos | 15 (1 en terra) |
| Aeronave | |
| Tipo de aeronave | Boeing 727 |
| Operador | Ariana Afghan Airlines |
| Rexistro | YA-FAR |
| Pasaxeiros | 54 |
| Tripulación | 8 |
| Superviventes | 14 |
O voo 701 de Ariana Afghan Airlines era un voo que tivo un accidente fatal o día 5 de xaneiro de 1969, cando un Boeing 727 con 62 persoas a bordo[1] se esnafrou contra unha casa na súa aproximación ao aeroporto de Londres-Gatwick entre unha densa néboa. Debido a un erro do piloto non se estenderon os flaps para manter o voo a velocidade de aproximación final.
Ás 01:35 GMT do domingo cando a área de Gatwick estaba afectada por parches de densa néboa de conxelación, o Boeing 727 con rexistro YA-FAR (o único dese tipo na frota da compañía) descendeu por debaixo da súa senda cando se aproximaba ao aeroporto polo leste. Cando pasou sobre a aldea de Fernhill na fronteira entre Surrey e Sussex, golpeou árbores e tellados, comezou a rolar e esnafrouse nun campo ao sur de Fernhill Lane, a 2,4 km da pista de aterraxe. Chocou contra unha gran casa, demoléndoa e incendiándose.[2]
48 pasaxeiros e tripulantes morreron, ademais de dous adultos que ocupaban a casa cando foi esnaquizada polo impacto. Un bebé na casa sobreviviu con feridas leves. O capitán, o primeiro oficial, o enxeñeiro de voo e once pasaxeiros tamén sobreviviron.
Avión
[editar | editar a fonte]O Boeing 727 tiña menos dun ano no momento do accidente e era o único dese tipo de Ariana.[3] O YA-FAR foi construído en febreiro de 1968 e recibiu o seu certificado de aeronavegabilidade estadounidense o 25 de marzo. O 29 de abril conseguiu o rexistro en Afganistán, e ese país emitiu o seu propio certificado de aeronavegabilidade o 14 de maio. No momento do accidente o avión tiña 1 715 horas de voo.[4]
Os investigadores do accidente da Comisión de Comercio levaron os restos a un hangar do aeroporto de Farnborough para a súa análise.[5] Tamén estiveron involucrados na investigación funcionarios dos Estados Unidos e Afganistán. O 17 de xaneiro de 1969 publicouse unha declaración preliminar,[6] e o informe completo apareceu en xuño de 1970.[7]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Kelly 1970
- ↑ "Surrey Constabulary: Part 3: Policing Change: 1951-1975". www.open.ac.uk. Arquivado dende o orixinal o 31 de outubro de 2014. Consultado o 2018-12-11.
- ↑ Bird, Philip; Moore, Joe; Mulcock, John (6 de xaneiro de 1969). "How horror came from the sky at 2.35 am". Evening Argus. Brighton. p. 12
- ↑ Kelly 1970, §1.6
- ↑ Bird, Philip; Moore, Joe; Mulcock, John (6 de xaneiro de 1969). "Heartbreak day for air crash families". Evening Argus. Brighton. p. 1
- ↑ "Ariana Accident: First Findings". Flight International. Consultado o 2019-1-5.
- ↑ Kelly 1970, §3
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Kelly, G.M. (xuño de 1970). Civil Aircraft Accident Report No. EW/C/303: Report on the Accident to Boeing 727-112C YA-FAR 1.5 miles east of London (Gatwick) Airport on 5th January 1969 (Informe). Her Majesty's Stationery Office. Arquivado dende o orixinal o 25 de febreiro de 2013. Consultado o 2018-12-11.
