Saltar ao contido

Xandru Fernández

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaXandru Fernández
Biografía
Nacemento22 de xaneiro de 1970 Editar o valor en Wikidata (54 anos)
Turón, España Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Oviedo Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónescritor, tradutor, profesor de filosofía, poeta Editar o valor en Wikidata
Xénero artísticoPoesía, narración e tradución Editar o valor en Wikidata

Twitter: xandrufernandez BNE: XX824676 Dialnet: 1013298 Editar o valor en Wikidata

Xandru Fernández, nado en Turón (Mieres) en 1970, é un escritor asturiano en lingua asturiana.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Licenciado en Filosofía pola Universidade de Oviedo, exerceu de profesor da materia do mesmo nome no instituto público de Lluanco. A súa obra é unha das máis extensas da segunda xeración do Surdimientu. Componse de novelas, poesía e libros de relatos; ademais de traducións de autores como Franz Kafka e Thomas Mann. Alén diso, é coñecido pola súa faceta de letrista musical, espacialmente como colaborador do grupo de rock Dixebra, mantendo relación de amizade cos seus membros.

Gañou o Premio de narrativa Xosefa de Xovellanos en 1994 (El club de los inocentes), 1999 (El suañu de los páxaros de sable) e 2011 (El príncipe derviche)[1] e o Xuan María Acebal de poesía de 2008. Foi promotor de diversas iniciativas culturais, columnista do semanario Les Noticies e membro do consello editorial da revista de ensaio Tiempu de Nós.

  • Novela:
    • El silenciu en fuga (1990)
    • Tráficu de cuerpos (1990)
    • El club de los inocentes (1994) (Premio Xosefa de Xovellanos)
    • El suañu de los páxaros de sable (1999) (Premio Xosefa de Xovellanos)
    • Los homes de bronce (2001)
    • Les ruines (2005, Ediciones Trabe; reeditado en 2011, Suburbia ediciones)
    • El nuesu mar de los sargazos (2005)
    • La banda sonora del paraísu (2006)
    • El príncipe derviche (2012, Suburbia ediciones)
  • Poesía:
    • Primer bestiariu (1990)
    • Breviariu de la diáspora (1993)
    • Lletra muerto (1998)
    • Servidume (2000)
    • Les vides incompletes (2009) (Premio Xuan María Acebal)
    • Restauración. Antología poética (2010, Ediciones Trea, versión bilingüe)
  • Relatos:
    • Del llaberintu al trenta (1995)
    • Les cuentes del alma (2000)
    • Entierros de xente famoso (2008, Suburbia Ediciones)
  • Traducións:
  1. [1] Arquivado 18 de novembro de 2011 en Wayback Machine., Les Noticies, consultao'l 15 de payares de 2011

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]