Xeografía de Paquistán
Paquistán posúe unha superficie de 804.000 km² e fronteiras comúns con Irán (900 km), ao suroeste, Afganistán (2.400 km), ao oeste e ao norte, a China (520 km), ao nordeste, e a India (2 900 km), ao leste. Ao sur, ten o Mar Arábigo ao longo de 1.050 km de costa.
O relevo está formado por altos picos no norte (como o monte K2 que, co. 8.611 m, é o segundo punto culminante do planeta), montañas áridas a oeste, un planalto inhóspito no suroeste, o deserto do Cholistán no sueste e planicies aluviais ocupadas pola actividade agrícola no restante do país.
É naquelas planicies (cerca dun terzo do territorio) que se encontra a maior parte da poboación do Paquistán.
O río Indo, que nace no Tíbet, corre por 2.500 km o país, no sentido norte-sur, e escoa no Mar Arábico, formando un gran delta.
O Paquistán está suxeito a terremotos, como demostrou o evento de 8 de outubro de 2005, ben como a inundación e a ciclóns tropicais. O país encóntrase dacabalo de dúas placas tectónicas, a da Asia Meridional e a eurasiática.
Os principais ríos do Paquistán son o Indo (2.900 km, no total), o Sutlej (1.550 km), o Chenab (1.200 km), o Ravi (900 km) e o Jhelum (800 km).
Os principais picos son o K2 (8.611 m), o Nanga Parbat (8.125 m), o Gasherbrum (8.068 m), o Broad Peak (8.047 m) e o Gasherbrum II (8.035 m).
Principais cidades
[editar | editar a fonte]Karachi (13 millóns de habitantes), Lahore (6 millóns), Faisalabad (2,5 millóns), Rawalpindi (2 millóns), Multan (1,4 millóns), Hiderabade (1,4 millóns), Peshawar (1 millón), Quetta (600.000), Islamabad (570.000).