Xeotéxtil

Os xeotéxtiles son unhas teas empregadas en obras de enxeñaría, especialmente cando se trata de construcións onde interveñen diferentes tipos de solos, cumprindo diversas funcións.

Funcións

Separar estratos diferentes, evitando a mestura indesexada dos materiais, por exemplo delimitando unha capa de drenaxe de area grosa do resto dun terraplén construído en arxila, evitando así que os fluxos internos de auga arrastren o material fino e chegue a colmatarse a capa drenante.
Evitar a mestura indesexada de solos con características diversas, por exemplo evitando a mestura do material dun terraplén ou dique co material orixinal que se encontra debaixo.

Fabrícanse gran cantidade de xeotéxtiles con moi variadas características:

Algúns xeotéxtiles teñen un espesor dalgúns cm, e unha estrutura permeable. Estes empréganse en drenes.
Outros xeotéxtiles son impermeables, estes poden ser utilizados para impermeabilizar canles ou presas, xa sexa recubríndoos cunha capa de terra ou utilizándoos para aumentar a impermeabilidade de revestimentos de cemento.
Algúns xeotéxtiles son resistentes á tracción, estes poden ser utilizados para aumentar a resistencia do solo fronte a deslizamentos, puidéndose formar taludes estruturados con xeotéxtiles.

Conceptos

Tecidos: As fibras oriéntanse en dúas direccións (trama e urda).
Non tecidos: As fibras que conforman o xeotéxtil están dispostas ó chou.
Filamentos continuos: Os filamentos do xeotéxtil non tecido que conforman o produto final son infinitos.
Fibras cortadas: Os filamentos do xeotéxtil que compoñen o produto final posúen lonxitudes determinadas.
Agullados, punzonados ou aburatados: Os filamentos do xeotéxtil non tecido únense mediante unión mecánica a través de agullas dispostas na parte inferior e superior da napa de filamentos e que entran e saen a gran velocidade da napa cohesionando e entrelazando os filamentos.
Termosoldados: Os filamentos están unidos mediante calor a través dun proceso de termofusión.

Xeotéxtiles segundo a súa forma de fabricación

Tecidos: A malla está tecida con fibras en dúas direccións.

Tecidos planos.
Tricotados.

Non Tecidos: Fibras entrelazadas en forma aleatoria ligadas mediante procesos mecánicos, térmicos ou químicos con filamento continuo.

Agullados.
Termosoldados.

Mixtos: A malla componse de fibras cortadas.

Agullados.
Agullados e termoselados.

Tipos

Os xeotéxtiles agullados de fibra cortada non sometidos ao proceso de termofusión son materiais cunha mínima resistencia mecánica, xa que ao non haber unión entre os seus elementos e non estar ligados entre si, poden ser perforados con facilidade ante a aplicación dunha forza perpendicular porque ábrense as súas fibras sen ofreceren resistencia, ao mesmo tempo os esforzos de tracción sepáraas desenlazándoas.

Os xeotéxtiles só termosoldados non teñen espesor, a súa elongación é menor que os agullados.

Os xeotéxtiles agullados de filamento continuo, ou agullados e termosoldados, posúen alta resistencia mecánica para evitar a rotura, tamén posúen espesores adecuados para cumpriren coa súa función de drenaxe e función de protección das xeomembranas e funciona con efecto colchón.

Propiedades

O xeotéxtil é unha malla composta por fibras sintéticas cuxas funcións principais baséanse na súa resistencia mecánica á perforación e tracción, e á súa capacidade drenante.

Serven na construción de sub-bases de estradas e ferrocarrís, en presas, evitan posibles erosións, realizan funcións de drenaxe en canles, muros de contención etc.

Os xeotéxtiles serven para separar terras de diferente granulometría estabilizando o terreo, para protección de láminas impermeabilizantes.

Separación

A separación impide o contacto entre dúas superficies de distintas propiedades físicas, o cal evita a súa mestura e contaminación, aínda que permite o fluxo libre de líquidos filtrándoos a través do xeotéxtil, pode ser entre dúas capas diferentes: p. ex. de solo achegado ou entre solo natural e de achega. Para evitar a mestura de materiais debe soportar as cargas estáticas e dinámicas do material de achega e do tráfico durante a súa colocación, así como tamén a retención de finos.

O polipropileno mantén ao téxtil estable ante a alcalinidade do cemento e inerte fronte aos diversos elementos químicos presentes no terreo.

Nos xeotéxtiles para separación deben terse en conta os seguintes aspectos:

Resistencia á tracción.
Resistencia ao punzonamento.
Elongación á rotura.
Perforación dinámica por caída libre de cono.
Abertura de poros eficaz.
Espesor do xeotéxtil.

Filtración

A filtración é a propiedade de retención dun material de certas partículas sometidas a forzas hidrodinámicas, á vez que permite o traspaso de fluídos. A función de filtro debe garantir a súa estabilidade hidráulica.

Nesta función de filtración deben terse en conta os seguintes parámetros:

Permeabilidade.
Abertura eficaz dos poros.
Espesura do xeotéxtil.

Drenaxe

A drenaxe é o proceso mediante o cal se realiza a pasaxe dun lugar a outro dun fluído evacuándoo. Desta xeito efectúase a eliminación por evacuación polo xeotéxtil sen producir o lavado de finos.

Nesta función de drenaxe deben terse en conta os seguintes parámetros:

Permeabilidade no plano do xeotéxtil.
Espesura do xeotéxtil.

Reforzo

Certos xeotéxtiles posúen propiedades mecánicas que permite a súa utilización como reforzos, diminuíndo o nivel de cargas sobre o terreo porque realiza un traballo homoxeneizando as cargas sobre unha superficie extensa, mellorando tamén a calidade de soporto do solo.

Consideramos dous tipos de reforzos:

Reforzo na tracción, eliminando as forzas de envorcadura. Por ex.: en muros de contención, por intercalación do xeotéxtil cara ao interior do muro.
Estabilización do solo mediante confinamento de partículas evacuando por supresión a auga contida.

Nesta función de reforzo deben terse en conta os seguintes parámetros:

Curva de deformación.
Resistencia mecánica á tracción, punzonamento e desgarro.
Fluencia, fatiga e fricción contra o terreo.

Protección

A función de protección permite que o sistema xeotécnico non se deteriore. O xeotéxtil actúa protexendo xeomembranas impermeables; de modo que impide que se produzan danos mecánicos de abrasión ou punzonamento.

Nesta función de protección deben terse en conta os seguintes parámetros:

Resistencia ao punzonamento.
Perforación dinámica por caída libre de cono.
Espesura (efecto colchón para protección da xeomembrana).

Véxase tamén

Ligazóns externas

Xeotéxtiles (en castelán)