Xosé Conde Fernández
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: José Conde.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1918  A Barca de Barbantes, España |
| Morte | 18 de xullo de 1990 (71/72 anos) O Porriño, España |
| Actividade | |
| Ocupación | pintor, escritor |
| Membro de | |
  | |
Xosé Conde Fernández, nado na Barca de Barbantes (Cenlle) en 1918 e finado no Porriño o 18 de xullo de 1990,[1] foi un escritor e pintor galego.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Emigrou á Arxentina en 1935, traballando de enfermeiro e asistindo polas noites ás clases de Lingua e Literatura na Facultade de Filosofía e Letras da Universidade de Buenos Aires, residindo alí ata 1980. Fundou a revista Mundo Gallego con Eliseo Alonso e Teodoro Campos.
Colaborou en xornais e revistas da colectividade galega na Arxentina e na prensa de Galicia (La Región e La Hoja del Lunes de Ourense, onde mantivo seccións fixas).
Obras
[editar | editar a fonte]Poesía en galego
[editar | editar a fonte]- Nouturnio de soedades, 1952.
- Muiñada noitébrega, 1955.
- Terra aluciada, 1959.
- Os meus cantiles, 1981, Ediciós do Castro.
- Ausencias, soños e rebeldías, 2012, PEN Clube de Galicia.
Poesía en castelán
[editar | editar a fonte]- Penas son cantares, 1951.
- Canto y grito, 1956.
- Desde el tiempo, 1966.
- Otoño en soliloquio, 1972.
- España en lonjas, 1975.
Premios
[editar | editar a fonte]- Premio da Casa de Galicia de Nova York, polo seu libro Flor saudal.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ La Voz de Galicia, 19-7-1990, p. 59.
