17D11
 Réplica do transbordador espacial Buran. As tobeiras do morro corresponderían ás saídas dos diversos motores 17D11. | |
| País de orixe | Unión Soviética[1] |
|---|---|
| Primeiro voo | 1976[1] |
| Aplicación | Sistema de manobra orbital do transbordador Buran[1] |
| Lanzador asociado | Transbordador Buran[1] |
| Estado | Fóra de produción[1] |
| Motor de combustible líquido | |
| Propelente | Osíxeno líquido[1] / Queroseno[1] |
| Taxa de mestura | 2,42[1] |
| Configuración | |
| Taxa da tobeira | 189[1] |
| Rendemento | |
| Pulo | 86,3 kN[1] |
| Taxa de pulo a peso | 38,26[1] |
| Presión na cámara | 79,40 bar[1] |
| Impulso específico | 362 s[1] |
| Tempo de acendido | 680 segundos[1] |
| Dimensións | |
| Lonxitude | 2,27 m[1] |
| Diámetro | 1,17 m[1] |
| Peso seco | 230 kg[1] |
17D11 é a designación dun tipo de motor foguete utilizado como propulsor de manobra orbital do transbordador espacial Buran.[1]
Características
[editar | editar a fonte]Os motores 17D11 eran fabricados pola casa Korolev, hoxe RKK Energia, e funcionaban alimentados por oxíxeno líquido e queroseno. Usáronse como sistema de manobra orbital do transbordador espacial Buran, cun pulo de 86,3 kN, un impulso específico de 362 s e unha presión de traballo na cámara de combustión de 79,40 bares. O motor en si tiña unha masa de 230 kg, unha altura de 2,27 m e un diámetro de 1,17 m.[1]
Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Semenov, Yuri P (1996). Raketno-kosmicheskaya korporatsiya 'Energia' imeni S P Koroleva.
- Isakowitz, Steven J (1991). "International Reference to Space Launch Systems Second Edition". AIAA.