Alfonsas Svarinskas
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 21 de xaneiro de 1925 Ukmergė District Municipality, Lituania (en)  |
| Morte | 17 de xullo de 2014 (89 anos) Vilnius, Lituania |
| Lugar de sepultura | Dukstyna cemetery (en) |
| Member of the Seimas (en) | |
| | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Vilnius |
| Ocupación | político, sacerdote católico |
| Partido político | Lithuanian Christian Democracy Party (en) |
| Carreira militar | |
| Rango militar | Coronel |
| Premios | |
| Descrito pola fonte | Biographical Dictionary of Central and Eastern Europe in the Twentieth Century (en) |
Alfonsas Svarinskas, nado o 21 de xaneiro de 1925 segundo algunhas fontes en Kadrėnai e outras fontes en Vaclavova, e finado o 17 de xullo de 2014 en Vilnius, foi un sacerdote católico lituano, disidente da ditadura soviética, político e capelán militar.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Alfonsas Svarinskas naceu o 21 de xaneiro de 1925; segundo algunhas fontes naceu en Kadrėnai (concello do distrito de Ukmergė, condado de Vilnius, Lituania)[1] e segundo outras fontes en Vaclavova (rexión de Viciebsk, RSS de Belarús).[2][3] Entre 1932 e 1936 Svarinskas estudou en Vidiškiai, e posteriormente até 1942 na escola secundaria de Ukmergė. De 1942 a 1946 estudou no seminario de Kaunas.[2][3] Logo de 1946 Svarinskas foi perseguido polas súas actividades anti-soviéticas na República Socialista Soviética de Lituania.[3] Deixou o seminario e apoiou os guerrilleiros lituanos, proporcionándolles medicamentos e diferente documentación, e difundindo as súas publicacións.[4]
En decembro de 1946 Svarinskas foi detido, torturado e condenado ao gulag, e entre 1947 e 1956 estivo preso no campo de Abez, na República dos Komis.[2][3] Durante o seu cativerio, en 1954 foi ordenado sacerdote en segredo polo bispo Pranciškus Ramanauskas[2][3] e, logo da súa liberación, entre 1956 e 1957 traballou en Kulautuva, e posteriormente en 1958 en Betygala.
O 9 de abril de 1958 foi novamente detido,[2] permanecendo preso até 1964 no campo de concentración de Mordovia. En 1961 foi condenado como un particularmente perigoso reincidente (рецидивист) polo Tribunal Supremo da R. S. S. de Lituania.[2][3] Liberado en 1964, volveu a Lituania, onde desenvolveu varios ministerios pastorais: entre 1965 e 1971 traballou como vigairo en Miroslavas e en Kudirkos Naumiestis, entre 1971 e 1976 como párroco de Igliauka e Patilčiai, e entre 1976 e 1983 como párroco de Viduklė.
A partir de 1972 participou na revista católica lituana ilegal Lietuvos katalikų bažnyčios kronika. En 1978 fundou a organización de dereitos humanos Tikinčiųjų teisėms ginti katalikų komitetas xunto a outros sacerdotes disidentes.[3] En 1983 foi novamente detido e condenado, permanecendo até 1988 no campo de concentración do krai de Perm.[3] En 1988 Ronald Reagan pediu a súa liberación nunha visita a Mikhail Gorbachev en Moscova, ao que sumáronse as presións de Aministía Internacional, e Svarinskas foi liberado e deportado a Alemaña sen dereito de regreso.[5] Ata 1990 visitou as diferentes comunidades da diáspora lituana en todo o mundo, reuníndose unha ducía de veces co papa Xoán Paulo II.
Entre 1990 e 1991 foi chanceler do cardeal Vincentas Sladkevičius, e entre 1991 e 1992 deputado do Seimas. Entre 1991 e 1995 foi capelán do exército lituano, onde foi promovido ao rango de coronel. Posteriormente exerceu o seu ministerio pastoral en Kaunas, e a partir de 1998 en Kavarskas. Logo do ano 2000 pasou a vivir en Ukmergė.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Wołowski, Paweł; Korzeniewska, Katarzyna (2006). Jak służąc Panu Bogu przechytrzyć KGB: rozmowy z twórcami "Kroniki Kościoła Katolickiego na Litwie". Wydawnictwo Rhetos. p. 104. ISBN 9788389781147.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 De Boer, S. P; Driessen, Evert J; Verhaar, Hendrik L, eds. (1982). Biographical Dictionary of Dissidents in the Soviet Union: 1956 - 1975. BRILL. p. 566. ISBN 9789024725380.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Roszkowski, Wojciech; Kofman, Jan (2016). Biographical Dictionary of Central and Eastern Europe in the Twentieth Century. Routledge. ISBN 9781317475934.
- ↑ Streikus, Arūnas (2005). "Kunigų dalyvavimas ginkluotojo pasipriešinimo sąjūdyje". LKMA Metraštis (en lituano) (Lietuvių katalikų mokslo akademija) 26: 655. ISSN 1392-0502.
[...] Alfonsas Svarinskas; jis kartu su bendramoksliais Jonu Čeponiu ir Petru Našlėnu parūpindavo partizanams vaistų, dokumentų, platindavo jų spaudą [...]
- ↑ Preuße, Detlev (2014). Umbruch von unten: Die Selbstbefreiung Mittel- und Osteuropas und das Ende der Sowjetunion. Springer-Verlag. p. 159. ISBN 9783658049720.
