Amadeu Ferreira
| Nome orixinal | Amadeu José Ferreira |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 29 de xullo de 1950  Sendim, Portugal |
| Morte | 1 de marzo de 2015 (64 anos) Lisboa, Portugal |
| Causa da morte | cancro |
 Deputado da Asemblea da República de Portugal | |
| 13 de xullo de 1982 – 1 de agosto de 1982 Lexislatura: II Legislatura da Terceira República Portuguesa (pt)  Circunscrición electoral: Lisboa | |
| Datos persoais | |
| Outros nomes | Fracisco Niebro, Marcus Miranda e Fonso Roixo |
| Educación | Universidade do Porto |
| Actividade | |
| Ocupación | avogado, lingüista, xornalista, poeta, escritor, profesor universitario, tradutor, político |
| Empregador | Universidade Nova de Lisboa |
| Membro de | |
| Lingua | portugués, mirandés |
| Familia | |
| Fillos | José Ferreira |
| Premios | |
 | |
Amadeu José Ferreira, nado en Sendim o 29 de xullo de 1950 e finado en Lisboa o 1 de marzo de 2015, foi un profesor, avogado e escritor portugués que traballou pola revitalización lingüística do mirandés.[1][2]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Formado academicamente no ámbito do Dereito, tamén publicou textos como Homicídio Privilegiado e Direito dos Valores Mobiliários, o seu traballo principal céntrase na lingua mirandesa. Na súa produción poética figuran Cebadeiros, Ars Vivendi / Ars Moriendi e Norteando. En prosa publicou La bouba de la Tenerie / Tempo de Fogo, Las Cuntas de Tiu Jouquin, Lhéngua Mirandesa - Manifesto an Forma de Hino e Ditos Dezideiros / Provérbios Mirandeses.[1]
Traduciu obras de varios tipos ao mirandés. Traduciu as obras de Horacio, Virxilio e Catulo, e os clásicos da literatura portuguesa como Os Lusíadas de Luís de Camões, e Mensagem de Fernando Pessoa. Tamén traduciu os catro Evanxeos canónicos e dous volumes de Astérix.[1]
Dentro do eido cultural e lingüístico, presidiu a Asociación da Lingua e Cultura Mirandesa (en mirandés: Associaçon de la Lhéngua i Cultura Mirandesa), así como a Academia de Letras de Trás-os-Montes. Tamén foi vicepresidente da Comisión do Mercado de Valores Mobiliarios portuguesa, membro do Consello Xeral do Instituto Politécnico de Braganza e profesor convidado da Facultade de Dereito da Universidade Nova de Lisboa. En 2004 foi nomeado comendador da Orde do Mérito da República Portuguesa.[1] Foi deputado na II lexislatura da Asemblea da República.[3]
Faleceu de cancro na cidade de Lisboa, onde residiu desde 1981 ata a data da súa morte.[4][5]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Borga, Marcos (1 de marzo de 2015). "Morreu Amadeu Ferreira, um dos maiores investigadores do mirandês". Expresso (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 03 de febreiro de 2018. Consultado o 07 de febreiro de 2018.
- ↑ Costas, Xosé-Henrique (2 de marzo de 2015). ProLingua, ed. "Amadeu Ferreira, alma do mirandés".
- ↑ Asemblea da República, ed. (7 de marzo de 2015). "XII Legislatura 4.ª sessão legislativa (2014-2015)" (en portugués).
- ↑ Rodrigues, António Gonçalves (1 de marzo de 2015). "Morreu Amadeu Ferreira, um dos maiores divulgadores da língua mirandesa". Público (en portugués).
- ↑ Gancedo, E. (9 de maio de 2009). "El gran ejemplo de Miranda". Diario de León (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 03 de febreiro de 2018. Consultado o 07 de febreiro de 2018.
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Portugal |