Andrii Sapeliak
| Nome orixinal | (uk) Андрій Сапеляк  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 13 de decembro de 1919 Ryszkowa Wola, Polonia (en)  |
| Morte | 6 de novembro de 2017 (97 anos) Vynnyky, Ucraína (pt) |
| Lugar de sepultura | Vynnyky (pt) |
| 1º Eparch of Santa María del Patrocinio en Buenos Aires (en) | |
| 24 de abril de 1978 – 12 de decembro de 1997 – Mykhail Mykytsei → | |
| Bispo auxiliar | |
| 14 de agosto de 1961 – | |
| Bispo titular | |
| 14 de agosto de 1961 – Diocese: Sebastopolis in Thracia (en) | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Igrexa católica e Igrexa católica bizantina ucraína |
| Educación | Pontifícia Universidade Salesiana (pt) |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Pastoral |
| Lugar de traballo | Arxentina |
| Ocupación | bispo católico (1961–), sacerdote católico (1949–), ministro |
| Orde relixiosa | Sociedade de San Francisco de Sales |
| Consagración | Ivan Buchko |
 | |
Andrii Sapeliak (en ucraíno: Андрій Сапеляк), coñecido tamén como Andrés Sapeliak durante a súa etapa na Arxentina, nado o 13 de decembro de 1919 en Ryszkowa Wola[1] (Polonia) e finado o 6 de novembro de 2017, foi un bispo católico ucraíno que exerceu de bispo da eparquía de Buenos Aires entre 1978 e 1997.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Andrii Sapeliak naceu nunha familia ucraína o 13 de decembro de 1919 en Ryszkowa Wola,[2] daquela baixo dominio da Segunda República Polaca, e pertencente á eparquía de Przemyśl.
Estudou seminario menor salesiano de Ivrea até 1941, continuou no Studentato Filosofico de Turín até 1945, e na casa de estudos salesiana de Bollengo até 1949. Finalmente licenciouse en Dereito Canónico pola Pontificia Universidade Salesiana en 1952, entón en Turín (hoxe en Roma).[2] O 29 de xuño de 1949 foi ordenado sacerdote da Sociedade de San Francisco de Sales.[1][2][3]
O 14 de agosto de 1961 foi nomeado bispo auxiliar do ordinariato para os fieis de rito oriental da Arxentina e bispo titular de Sebastopolis in Thracia, co encargo de visitador apostólico dos grecocatólicos ucraínos da Arxentina.[2][3] Recibiu a ordenación episcopal o 15 de outubro de 1961 en Roma, de mans de Ivan Buchko, sendo os co-consagradores o exarca apostólico de Francia, Volodymyr Malanchuk, e o bispo coadxutor de Belgrado Gabrijel Bukatko.[2][3][4]
O 9 de febreiro de 1968 foi nomeado exarca arquiepiscopal da Arxentina, e coa elevación da sé en 1978 tomou o título de bispo de Santa María do Patrocinio en Buenos Aires.[2] Logo da institución da Pontificia Comisión para a Revisión do Código de Dereito Canónico Oriental (Pontificia Commissio Codici Iuris Canonici Orientalis Recognoscendo) por Paulo VI, o 15 de setembro de 1973 foi nomeado membro consultor da mesma.[5]
Retirouse o 12 de decembro de 1997, e volveu a Ucraína, onde traballou como párroco en Verkhnodniprovsk. En novembro de 2013 obtivo a cidadanía ucraína. Finou o 6 de novembro de 2017.[6]
Obra
[editar | editar a fonte]- Євангельська правда про Бога: Катехитичні розмови (Yevanhelska pravda pro Boha: Katekhytychni rozmovy) [A verdade do Evanxeo sobre Deus: conversacións catequéticas]. Lviv: Свічадо [Svichado]. 1996.
- Отець Іван Сенишин. Український місіонер - піонер в Аргентині (Otets Ivan Senyshyn. Ukrainskyi misioner - pioner v Arhentyni) [O pai Ivan Senyshyn. Misioneiro ucraíno - pioneiro na Arxentina]. Lviv. 1997.
- Київська церква на Слов’янському Сході. Канонічно-екуменічний аспект Kyivska tserkva na Slovianskomu Skhodi. Kanonichno-ekumenichnyi aspekt) [A Igrexa de Kiev no oriente eslavo: aspectos canónicos-ecuménicos]. Lviv: Галицька видавнича спілка [Halytska vydavnycha spilka]. 1999.
- Отець-прелат Кирило Селецький. Засновник монаших згромаджень Otets-prelat Kyrylo Seletskyi. Zasnovnyk monashykh zhromadzhen [O pai prelado Kyrylo Seletskyi. Fundador de congregacións monásticas]. Lviv: Галицька видавнича спілка [Halytska vydavnycha spilka]. 2004.
- Три ювілеї України з Іваном Павлом ІІ Try yuvilei Ukrainy z Ivanom Pavlom II [Tres aniversarios de Ucraína con Xoán Paulo II]. Lviv. 2013.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 Archivum: revista de la Junta de Historia Eclesiástica Argentina. Volumes 10-11. 1968. p. 123. ISSN 0325-5506.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Blazejowskyj, Dmytro (1990). Hierarchy of the Kyivan Church (861-1990). Roma: Editiones Universitatis Catholicae Ucrainorum S. Clementi Papae. pp. 345–346. OCLC 22834909.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Annuario Pontificio 2007. 2007. p. 675.
- ↑ Agencia Informativa Católica Argentina (ed.). "Breve biografía de obispos: SAPELAK, Andrés". Arquivado dende o orixinal o 27 de abril de 2017. Consultado o 26 de setembro de 2014.
- ↑ Pontificia Commissio Codici Iuris Canonici Orientalis Recognoscendo, ed. (1975). "Istituzione e composizione della Commissione" (PDF). Nuntia (Libreria Editrice Vaticana) (1): 12. OCLC 9237479.
- ↑ UGCC (6 de novembro de 2017). "The eldest bishop of the UGCC reposes in the Lord" (en inglés).
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]
| Dignidades da Igrexa católica | ||
|---|---|---|
| Predecesor: Ningún |
Bispo de Santa María do Patrocinio en Buenos Aires 9 de febreiro de 1968 - 12 de decembro de 1997 |
Sucesor: Mykhail Mykytsei |
- Nados en 1919
- Nados no condado de Jarosław
- Salesianos
- Relixiosos católicos de Polonia
- Bispos católicos da Arxentina
- Bispos católicos de Polonia
- Bispos católicos de Ucraína
- Bispos da Igrexa católica bizantina ucraína
- Alumnos da Pontificia Universidade Salesiana
- Escritores da Arxentina
- Escritores de Polonia
- Escritores de Ucraína
- Escritores en lingua ucraína
- Escritores de literatura cristiá
- Finados en 2017
- Membros da Pontificia Comisión para a Revisión do Código de Dereito Canónico Oriental