Anna Maria Primavesi
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 3 de outubro de 1920  Estiria, Austria |
| Morte | 5 de xaneiro de 2020 (99 anos) São Paulo, Brasil |
| Educación | Universidade de Viena |
| Actividade | |
| Ocupación | agrónoma, ecoloxista, enxeñeira, profesora universitaria |
| Descrito pola fonte | Pioneiras da Ciência no Brasil (pt)  |
| Sitio web | anamariaprimavesi.com.br |
Anna Maria Primavesi, nada en Estiria (Austria) o 3 de outubro de 1920 e finada en São Paulo (Brasil) o 5 de xaneiro de 2020, foi unha agrónoma, investigadora e educadora da ciencia do chan e especialmente da xestión ecolóxica do chan tropical brasileiro.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Nada nunha gran granxa dun pobo austríaco en 1920,[1][2] Annemarie Conrad namorouse da natureza, inspirada polo seu pai. Estudou na Facultade de Recursos Naturais e Ciencias da Vida da Universidade de Viena, onde foi unha das tres únicas mulleres da súa clase.[3] Doutorouse en nutrición de plantas e chans.[2][4]
Durante os seus estudos coñeceu a un compañeiro de agronomía, Artur von Primavesi, de orixe alemá, co que casou en 1946.[2][5] Tiveron tres fillos xuntos.[6] En 1949, emigraron ao Brasil porque Primavesi, como moitas outras persoas, estaba ameazado de deportación forzosa polos rusos en Austria, que se converteu nun país moi inestable nos anos inmediatamente posteriores á segunda guerra mundial.[2]
Ana Primavesi foi pioneira na preservación do chan e a recuperación de zonas degradadas nos trópicos. Enfocou a xestión do chan de forma que funcionase de forma natural coa contorna da explotación, o que era especialmente importante no Brasil. Segundo as súas investigacións, o tipo de agricultura máis adecuado alí sería favorecer o tratamento do chan para que teña altos niveis de materia orgánica, evitar o desprazamento, controlar as pragas mediante técnicas biolóxicas e evitar os insumos químicos substituíndoos por aditivos orgánicos como o fertilizante verde. Chamou aos seus métodos agroecoloxía.[6]
Nunha entrevista de 2015[1], explicou un aspecto dos chans tropicais:
"Nos trópicos, o 80% dos microorganismos que se atopan no chan son fungos que producen enormes cantidades de antibióticos e teñen a súa vida inhibida por baixo dos 15 centímetros. Antes, cando os agricultores traballaban cun arado de bueyes ou de burros, o arado non baixaba de 12 ou 15 centímetros e a terra quedaba máis ou menos na parte superficial. Agora, co arado de tracción mecánica, chégase aos 30 ou 40 cm, ponse a parte morta encima que se desfai coa choiva, entra na terra e obstrue os poros. Aí a terra está dura, compactada. Todo o mundo pregúntame que facer coa compactación. Nos trópicos, non se pode traballar a terra en profundidade. O traballo ten que ser superficial porque o chan de abaixo está morto."[1]
Anna e o seu marido foron profesores da Universidade Federal de Santa María, no estado máis meridional do Brasil. Alí axudou a organizar o primeiro curso de posgrao en agricultura ecolóxica. Tamén foi a fundadora da Asociación de Agricultura Ecolóxica (AAO), unha das primeiras asociacións de produtores ecolóxicos do Brasil.
O seu libro "Só xestión ecolóxica: a agricultura nas rexións tropicais" segue considerándose unha obra de referencia nas ciencias agrícolas.[2][7]
Cando se xubilou do ensino, trasladouse co seu marido á súa propia propiedade en Itaí, situada no estado brasileiro de São Paulo. Tras a morte do seu marido en 1977, quedou alí para poñer en práctica as súas investigacións sobre a agricultura ecolóxica. Viviu na leira durante máis de 30 anos e foi autora de múltiples publicacións sobre o seu traballo de investigación e agricultura. Baixo a dirección de Primavesi, as súas terras, que estaban moi erosionadas cando as comprou, rexuveneceron con mananciais, bosques e zonas agrícolas. O seu éxito valeulle numerosas invitacións para dar conferencias e proxectos de investigación en todo o mundo.[5][6][7]
Primavesi morreu en São Paulo o 5 de xaneiro de 2020 á idade de 99 por problemas de corazón. Foi soterrada no cemiterio da cidade Congonhas.[3][6]
Obras
[editar | editar a fonte]Primavesi publicou 12 libros e 94 textos científicos e artigos sen publicar.[2]
- Primavesi, Anne (2009). Gaia and climate change : a theology of gift events. Londres: Routledge. ISBN 978-0-203-89171-1. OCLC 256835889.[4]
- Primavesi, Anne (2003). Gaia's gift : earth, ourselves and God after Copernicus. Londres: Routledge. ISBN 0-203-63378-4. OCLC 252923935.
- Primavesi, Anne (2000). Sacred Gaia : holistic theology and earth system science. Londres: Routledge. ISBN 0-203-45178-3. OCLC 51940556.
- Primavesi, Ana (1997). Agroecologia : ecosfera, tecnosfera e agricultura. São Paulo: Nobel. ISBN 8521309104. OCLC 50835878.
- Primavesi, Anne (1995). Del Apocalipsis al Génesis : ecología, feminismo, cristianismo. Barcelona: Herder. ISBN 8425418682. OCLC 433606048. ISBN 978-84-254-1868-6
- Primavesi, Ana (1992). Agricultura sustentável : manual do produtor rural, maior produtividade, maiores lucros, respeito à terra. São Paulo, Brazil: Nobel. ISBN 85-213-0730-6.
- Primavesi, A. (1988). Manejo ecologico de pragas e doencas : tecnicas alternativas para a producao agropecuaria e defesa do meio ambiente. Sao Paulo: Nobel. ISBN 85-213-0546-X. OCLC 708562606.
- Primavesi, A (1986). Manejo ecologico de pastagens em regioes tropicais e subtropicais. (en Portuguese). Sao Paulo: Nobel. OCLC 708747718.
Premios e recoñecementos
[editar | editar a fonte]- 2012: Premio One World da Federación Internacional de Movementos de Agricultura Ecolóxica polos logros de toda unha vida.[8]
- Varias universidades brasileiras concederon a Primavesi o título de doutor honoris causa.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Brixius, Leandro (2015-02-06). "Interview with Ana Maria Primavesi (Wayback Machine)" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 6 February 2015. Consultado o 2020-04-11.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Rural, Do Globo (2012-09-16). "Globo Rural conta a vida e a obra da agrônoma Ana Maria Primavesi". Agronegócios (en portugués). Consultado o 2020-04-11.
- ↑ 3,0 3,1 "(Obituary) Um jatobá que tomba, centenário". Ana Maria Primavesi (en portugués). 2020-01-05. Consultado o 2020-04-11.
- ↑ 4,0 4,1 KNABBEN, VIRGÍNIA MENDONÇA (2019). "A extraordinária história de vida de Ana Maria Primavesi". Estudos Avançados 33 (96): 459–476. ISSN 1806-9592. doi:10.1590/s0103-4014.2019.3396.0023.
- ↑ 5,0 5,1 "A guardiã dos solos | Revista Pesquisa Fapesp". revistapesquisa.fapesp.br (en portugués). Consultado o 2020-04-11.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Rabello, TÂNIA (2020-01-05). "Ana Maria Primavesi virou semente. Em solo vivo". Alimentos Orgânicos (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 10 de novembro de 2022. Consultado o 10 de novembro de 2022.
- ↑ 7,0 7,1 "Ana Primavesi: la profesora de todos nosotros". www.leisa-al.org. Arquivado dende o orixinal o 20 de febreiro de 2022. Consultado o 2020-04-11.
- ↑ "Prof. Dr. Ana Maria Primavesi LIFETIME ACHIEVEMENT AWARD 2012". www.one-world-award.com. Consultado o 21 de marzo de 2022.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Knabben, Virgiíia Mendonça (2017). Ana Maria Primavesi: histórias de vida e agroecologia (en Portuguese). ISBN 978-85-7743-305-6. OCLC 1015685201.
- Knabben, Virgínia Mendonça (2019-08-12). "A extraordinária história de vida de Ana Maria Primavesi". Estudos Avançados (en portugués) 33: 459–476. ISSN 0103-4014. doi:10.1590/s0103-4014.2019.3396.0023.
