A apolipoproteína C1 (tamén apolipoproteína C-I ou ApoC-I, entre outros nomes) é un compoñente proteíco das lipoproteínas que nos humanos está codificado no xeneAPOC1 do cromosoma 19.[1][2]
A proteína codificada por este xene pertence á familia da apolipoproteína C. Este xene exprésase principalmente no fígado e é activado cando os monocitos se diferencian en macrófagos. Atopáronse variantes de transcrición de empalme alternativo deste xene, pero non se determinou a validez biolóxica dalgunhas variantes.[3]
Durante o xexún (igual que ocorre con outras apolipoproteínas C), encóntrase principalmente nas HDL, pero despois dunha comida encóntrase na superficie doutras lipoproteínas. Cando se degradan proteínas ricas en triglicéridos como os quilomicrons e as VLDL, esta apolipoproteína é transferida de novo ás HDL. É unha das proteínas con máis cargas positivas do corpo humano.
Localizouse un pseudoxene deste xene a 4 kb augas abaixo do xene da APOC1 coa mesma orientación no cromosoma 19, e os dous forman parte do mesmo agrupamento de xenes de apolipoproteínas. Este pseudoxene, do que tamén se informou que estaba presente nos denisovanos e neandertais, orixinouse en dous episodios separados. Despois da diverxencia dos monos do Novo Mundo da liñaxe humana, o xene APOC1 sufriu unha duplicación. Os monos do Vello Mundo e os grandes simios non humanos teñen os dous xenes activos. Neles, un dos duplicados codifica unha proteína básica designada apoC-IB que é ortóloga da apolipoproteína C1 humana. O outro codifica unha proteína ácida chamada apoC-IA, que é ortóloga da proteína virtual que estaría codificada no pseudoxene. O evento de pseudoxenización ocorrido nalgún momento entre a diverxencia dos bonobos e os chimpancés da estirpe humana e a aparición dos denisovanos e os neandertais. O pseudoxene débese a un cambio nun só nucleótido no codón do penúltimo aminoácido, que é a glutamina, na secuencia sinal, orixinando como resultado un codón de stop.[4][5][6]
↑Puppione DL (setembro de 2014). "Higher primates, but not New World monkeys, have a duplicate set of enhancers flanking their apoC-I genes". Comparative Biochemistry and Physiology. Part D, Genomics & Proteomics11: 45–8. PMID25160599. doi:10.1016/j.cbd.2014.08.001.
Shulman RS, Herbert PN, Wehrly K, Fredrickson DS (xaneiro de 1975). "Thf complete amino acid sequence of C-I (apoLp-Ser), an apolipoprotein from human very low density lipoproteins". The Journal of Biological Chemistry250 (1): 182–90. PMID166984.
Lauer SJ, Walker D, Elshourbagy NA, Reardon CA, Levy-Wilson B, Taylor JM (maio de 1988). "Two copies of the human apolipoprotein C-I gene are linked closely to the apolipoprotein E gene". The Journal of Biological Chemistry263 (15): 7277–86. PMID2835369.
Smit M, van der Kooij-Meijs E, Woudt LP, Havekes LM, Frants RR (maio de 1988). "Exact localization of the familial dysbetalipoproteinemia associated HpaI restriction site in the promoter region of the APOC1 gene". Biochemical and Biophysical Research Communications152 (3): 1282–8. PMID2897845. doi:10.1016/S0006-291X(88)80424-8.
Davison PJ, Norton P, Wallis SC, Gill L, Cook M, Williamson R, Humphries SE (maio de 1986). "There are two gene sequences for human apolipoprotein CI (apo CI) on chromosome 19, one of which is 4 kb from the gene for apo E". Biochemical and Biophysical Research Communications136 (3): 876–84. PMID3013172. doi:10.1016/0006-291X(86)90414-6.
Jackson RL, Sparrow JT, Baker HN, Morrisett JD, Taunton OD, Gotto AM (agosto de 1974). "The primary structure of apolopoprotein-serine". The Journal of Biological Chemistry249 (16): 5308–13. PMID4369340.
Rozek A, Buchko GW, Cushley RJ (xuño de 1995). "Conformation of two peptides corresponding to human apolipoprotein C-I residues 7-24 and 35-53 in the presence of sodium dodecyl sulfate by CD and NMR spectroscopy". Biochemistry34 (22): 7401–8. PMID7779782. doi:10.1021/bi00022a013.
Maruyama K, Sugano S (xaneiro de 1994). "Oligo-capping: a simple method to replace the cap structure of eukaryotic mRNAs with oligoribonucleotides". Gene138 (1–2): 171–4. PMID8125298. doi:10.1016/0378-1119(94)90802-8.
Kamino K, Yoshiiwa A, Nishiwaki Y, Nagano K, Yamamoto H, Kobayashi T, et al. (1996). "Genetic association study between senile dementia of Alzheimer's type and APOE/C1/C2 gene cluster". Gerontology. 42 Suppl 1: 12–9. PMID8804993. doi:10.1159/000213820.
Suzuki Y, Yoshitomo-Nakagawa K, Maruyama K, Suyama A, Sugano S (outubro de 1997). "Construction and characterization of a full length-enriched and a 5'-end-enriched cDNA library". Gene200 (1–2): 149–56. PMID9373149. doi:10.1016/S0378-1119(97)00411-3.
Halushka MK, Fan JB, Bentley K, Hsie L, Shen N, Weder A, et al. (July 1999). "Patterns of single-nucleotide polymorphisms in candidate genes for blood-pressure homeostasis". Nature Genetics22 (3): 239–47. PMID10391210. doi:10.1038/10297.
Freitas EM, Zhang WJ, Lalonde JP, Tay GK, Gaudieri S, Ashworth LK, et al. (1999). "Sequencing of 42kb of the APO E-C2 gene cluster reveals a new gene: PEREC1". DNA Sequence9 (2): 89–100. PMID10520737. doi:10.3109/10425179809086433.
Gautier T, Masson D, de Barros JP, Athias A, Gambert P, Aunis D, et al. (decembro de 2000). "Human apolipoprotein C-I accounts for the ability of plasma high density lipoproteins to inhibit the cholesteryl ester transfer protein activity". The Journal of Biological Chemistry275 (48): 37504–9. PMID10978346. doi:10.1074/jbc.M007210200.