Saltar ao contido

Aristión de Paros

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaAristión de Paros
Biografía
Nacementoséculo VI a. C. Editar o valor en Wikidata
Paros, Grecia Editar o valor en Wikidata
Mortevalor descoñecido Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónescultor Editar o valor en Wikidata
LinguaGrego antigo Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables

Aristión de Paros foi un escultor grego do século -VI. As obras que se lle atribúen datan entre os anos -540 e -525[1].

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Procedía da illa de Paros[1].</ref>. Traballou entre -550 e -520. É coñecido por sinaturas de pedestais de estatuas[1]. O seu estilo e a súa relación coa escultura de Paros do século -VI foi obxecto de polémica[2].

Aristión non está documentado polos escritores antigos, pero algunhas das súas sinaturas atopáronse en monumentos funerarios, todas na Ática: polo tanto, é o primeiro escultor grego arcaico coñecido polo seu nome. En 1839 e 1858 atopáronse na Ágora de Atenas tres fragmentos dunha base do monumento funerario de Antíloco, coa súa sinatura, cuxa inscrición é semellante á da Kore de Frasiclea[3][4][5][6]. Debido á forma do baleiro no alto do monumento de Antíloco, parece que a base debeu soportar unha columna que á súa vez estaba rematada por unha esfinxe ou un kuros. O achado foi datado de entre -540 e -530. Consérvase no Museo Epigráfico de Atenas co núm. inv. 10647-8. Outra base da estatua do Cerámico estaba dedicada a un falecido chamado Xenofanto[7].

Kore de Frasiclea de Aristión de Paros.

Segundo algúns estudosos, a estela da tumba do hoplita Aristión, creada polo escultor Aristocles, estaba sobre a tumba de Aristión de Paros[8]. Mide 2,40 m de alto. O escultor conseguiu modelar a silueta do guerreiro con gran mestría. Foi datado no -510. Esta estela é un dos últimos exemplos da escultura arcaica ateniense[9][10].

Recepción

[editar | editar a fonte]

Respecto á Kore de Frasiclea, a opinión máis estendida é que debería ilustrar a forte influencia do ambiente artístico estranxeiro na obra de Aristión. A arqueóloga Brunilde Sismondo Ridgway sostén que Aristión tamén creou os frisos leste e norte do Tesouro dos Sifnios en Delfos[11]. Elena Walter-Karydi rexeita unha comparación con este escultor chamado Mestre B, por razóns estilísticas[12].

  1. 1,0 1,1 1,2 Adkins, Lesley; Adkins, Roy A. (2011). Starověké Řecko. Praha: Slovart. p. 398. ISBN 978-80-7391-580-3. 
  2. Prost, Francis (2010-06). ABSTRACTS VOLUME OF THE THIRD INTERNATIONAL CONFERENCEON THE ARCHAEOLOGY OF PAROS AND THE CYCLADES (en inglés) (The Institute for Archaeology of Paros and the Cyclades) https://www.researchgate.net/publication/346446195_THE_PAROS_AND_CYCLADES_INSTITUTE_OF_ARCHAEOLOGY_PAROS_III_Skopas_of_Paros_and_his_World. Consultado o 23 de marzo de 2024.  Falta o |title= (Axuda)
  3. "The funeral monument of Antilochos" (en inglés). 
  4. Inscriptiones Graecae (IG) I³ 1208 = I² 972: Ἀριστίον / μ’ ἐπόεσεν (=Fíxome Aristión). Consultado o 22 de marzo de 2024.
  5. Pfohl, Gerhard (1967). Greek Poems on Stones (en inglés) I. Leiden. p. 12. 
  6. IG I³ 1261.
  7. "IG I³ 1211 - PHI Greek Inscriptions". 
  8. Walter-Karydi, Elena (2007). "Aristion". Künstlerlexikon der Antike (Hamburg: Nikol): 84-85. 
  9. Dejiny umenia 2 (en eslovaco). Bratislava: Tatran. 1982. p. 73. 
  10. Richter, Gisela M. A. (1984). El arte griego. Una revisión de las artes visuales de la antigua Grecia (en español) (2a ed.). Barcelona: Ediciones Destino. p. 87. ISBN 84-233-1018-3. 
  11. The archaic style in Greek sculpture (en inglés). 1993. p. 270. 
  12. Walter-Karydi, Elena (2007). "Aristion". Künstlerlexikon der Antike (Hamburg: Nikol): 84.