Artur II da Bretaña

Artur II da Bretaña
	;
Biografía
Nacemento	25 de xullo de 1261
Morte	27 de agosto de 1312 (51 anos); Château de l'Isle, Francia (en)
Lugar de sepultura	Convento dos Cordeliers
Relixión	Cristianismo
Actividade
Ocupación	aristócrata
Outro
Título	Duque da Bretaña (1305–1312)
Familia	Casa de Dreux
Cónxuxe	Iolanda de Dreux (1294 (Gregoriano)–1312), morte da persoa; Marie, Viscountess of Limoges (1275 (Gregoriano)–1291), morte do cónxuxe
Fillos	John III, Duke of Brittany; () Marie, Viscountess of Limoges; Guido de Penthièvre; () Marie, Viscountess of Limoges; Pierre de Bretagne; () Marie, Viscountess of Limoges; Xoán II de Montfort; () Iolanda de Dreux; Beatrice of Brittany; () Iolanda de Dreux; Jeanne de Dreux-Bretagne, Dame de Nogent-le-Rotrou; () Iolanda de Dreux; Alice of Brittany; () Iolanda de Dreux; Blanche de Montfort; () Iolanda de Dreux; Marie de Montfort; () Iolanda de Dreux
Pais	Xoán II da Bretaña e Beatriz de Inglaterra
Irmáns	Jean de Bretagne; Maria da Bretanha, Condessa de Saint-Pol; Branca da Bretanha; Eleonor da Bretanha

Artur II da Bretaña, nado o 25 de xullo de 1261 e finado no Castelo de L'Isle o 27 de agosto de 1312, foi duque da Bretaña de 1305 a 1312, fillo de Xoán II da Bretaña e de Beatriz de Inglaterra.

Traxectoria

Fillo e sucesor de Xoán II da Bretaña o 18 de novembro de 1305, era neto de Henrique III de Inglaterra, e conseguiu que o ducado fose recoñecido como independente polos franceses. Dividiu o territorio bretón en oito bailías: León, Kernev, Landreger, Penteur, Gwened, Naoned, Roazhon e Sant Malou. En 1309 tamén convocaría por primeira vez os Estados Xerais da Bretaña, predecesores do futuro parlamento bretón, no que, por primeira vez na historia "francesa", o chamado "Terceiro Estado" tiña a súa propia representación. Baixou os impostos ao clero.

Morreu o 27 de agosto de 1312 no Castelo de L'Isle e foi enterrado nos Frades Menores de Vannes nunha tumba de mármore que se fixo construír e que foi vandalizada durante a revolución. Os restos, empregados para pavimentar unha estrada, foron recuperados e hoxe en día están expostos ao público.

Matrimonio e descendencia

Casado en 1275, en Tours, con María de Limoges (1260 - 1290), a vizcondesa de Limoges, filla e herdeira de Guido VI, vizconde de Limoges e Margarida de Borgoña (falecida en 1277), tivo tres fillos:

O máis vello, Xoán III da Bretaña o Bo (1286 - 1341), herdeiro do Ducado da Bretaña.
O segundo, Guido (1287 - 1331), herdeiro do condado de Penthièvre e do vizcondado de Limoges.
Pedro (1289 - 1312), señor de Avesnes.

Artur casou de novo en maio de 1294, esta vez con Iolanda ou Violant de Dreux (tamén chamada Iolanda de Montfort) (1263 - 1330), raíña viúva de Escocia (esposa de Alexandre III de Escocia) condesa de Montfort, filla de Roberto IV, conde de Dreux e de Braine, e de Beatriz de Montfort, condesa de Montfort. Tiveron seis fillos:

Xoán (1294 - 1345), conde de Montfort; pretendente do ducado da Bretaña.
Beatriz da Bretaña (7 de decembro de 1295 - 9 de decembro de 1384), dama de Hédé, casada en 1315 con Guido X de Laval (m. 1347).
Xoana (1296 - 24 de maio de 1364), casada en 1323 con Roberto de Cassel (Roberto de Flandres) (m. 1331), conde de Marle.
Alix da Bretaña (1297-1377) (1297 - 1377), casada con Bucardo VI, conde de Vendôme (m. 1354) e de Castres.
Branca (nada o 18 de xullo de 1300), morta moi nova.
María (1302 - 24 de maio de 1371), relixiosa en Poissy.

Véxase tamén

Ligazóns externas