Longa Marcha 1

Longa Marcha 1 / Chang Zheng-1 (CZ-1)
Función	Lanzador espacial lixeiro
fabricante	CALT
país de orixe	República Popular da China
Tamaño
altura	29,4 m
diámetro	2,25 m
masa	81.310 kg
Carga LEO
masa	300 kg
Carga GEO
masa	250 kg
foguetes derivados
Familia	Longa Marcha
Lanzamento históricos
Estado	Retirado
Sitios	Centro de lanzamento de Jiuquan, Centro de lanzamento de Tai Yuan
Total de lanzamentos	3 (CZ-1), 3 (CZ-1D)
exitosos	3 (CZ-1), 3 (CZ-1D)
fallos	0
Voo inaugural	16 de novembro de 1969
Último voo	3 de marzo de 1971
Primeira etapa – CZ-1-1
altura	17,84 m
diámetro	2,25 m
masa baleiro	4100 kg
masa cheo	64.100 kg
impulsado por	4 YF-2A
potencia máxima	1224,575 kN
Impulso específico	268 s (241 s a nivel do mar)
propelente	Ácido nítrico/UDMH
Segunda etapa – CZ-1-2 (só Longa Marcha 1)
altura	5,35 m
diámetro	2,25 m
masa baleiro	2700 kg
masa cheo	15.000 kg
impulsado por	1 YF-2A
potencia máxima	306,143 kN
Impulso específico	275 s (200 s a nivel do mar)
propelente	Ácido nítrico/UDMH
Segunda etapa – CZ-1D-2 (só Longa Marcha 1D)
altura	5,35 m
diámetro	2,25 m
masa baleiro	2650 kg
masa cheo	14.850 kg
impulsado por	1 YF-3
potencia máxima	294 kN
Impulso específico	287 s (260 s a nivel do mar)
propelente	Tetróxido de nitróxeno/UDMH
Terceira etapa – CZ-1-3 (só Longa Marcha 1)
altura	3,95 m
diámetro	0,77 m
masa baleiro	250 kg
masa cheo	2050 kg
impulsado por	1 GF-02
potencia máxima	180,991 kN
Impulso específico	254 s
propelente	Propelente sólido
Terceira etapa – CZ-1D-3 (só Longa Marcha 1D)
altura	2,20 m
diámetro	2,05 m
masa baleiro	150 kg
masa cheo	875 kg
impulsado por	1
potencia máxima	19,6 kN
Impulso específico	291 s (200 s a nivel do mar)
propelente	Propelente sólido
[ editar datos en Wikidata ]

Longa Marcha 1 (Chang Zheng 1 en pinyin, abreviadamente CZ-1) foi o nome do primeiro modelo da familia de foguetes Longa Marcha.

Características

O Longa Marcha 1 foi o primeiro lanzador orbital chinés. Comezouse a desenvolver na segunda metade de 1965 coa finalidade de lanzar o primeiro satélite artificial chinés, o Dong Fang Hong 1, tamén coñecido como DFH-1.

As dúas primeiras etapas estaban baseadas no mísil DF-3 e a terceira era unha etapa de propelente sólido desenvolvida a propósito para o lanzador espacial. O desenvolvemento desta terceira etapa foi un logro tecnolóxico chinés da época. Tiña un diámetro de 770 mm, unha lonxitude duns 4 metros e usaba 1,8 toneladas de propelente. Acendíase 200 segundos despois de voar en solitario tras a separación coa segunda etapa mentres un mecanismo o facía xirar a 180 revolucións por minuto sobre si mesma para estabilizarse. Entre maio de 1969 e xaneiro de 1970 fixéronse catro probas exitosas de encendido estático baixo diferentes condicións e unha proba en voo mediante un DF-3 modificado.

O 24 de abril de 1970 o primeiro Longa Marcha 1 puxo en órbita o DFH-1 ao primeiro intento, facendo da China o quinto país capaz de chegar á órbita polos seus propios medios despois da Unión Soviética, os Estados Unidos, Francia e o Xapón. Menos dun ano despois outro Longa Marcha 1 puxo en órbita o satélite científico SJ-1.

Versións

Longa Marcha 1D

A partir do Longa Marcha 1 creouse unha versión, denominada Longa Marcha 1D, simplemente usando unha nova segunda etapa alimentada con tetróxido de nitróxeno en lugar de ácido nítrico como no orixinal e unha terceira etapa modificada. O Longa Marcha 1D foi utilizado para probar vehículos de reentrada atmosférica mediante tres lanzamentos suborbitais. Nunca foi usado para lanzamentos orbitais.

Historial de lanzamentos

Longa Marcha 1

Voo	Data	Rampla de lanzamento	Carga	Resultado	Notas
1	10 de xaneiro de 1970	Centro de lanzamento de Jiuquan, LC-2/5020	N/A	Éxito	Voo de probas, suborbital.
2	24 de abril de 1970	Centro de lanzamento de Jiuquan, LC-2/5020	DFH-1	Éxito	Primeiro voo orbital.
3	3 de marzo de 1971	Centro de lanzamento de Jiuquan, LC-2/5020	SJ-1	Éxito	Último voo dun Longa Marcha 1

Longa Marcha 1D

Voo	Data	Rampla de lanzamento	Carga	Resultado	Notas
4	1 de xuño de 1995	Centro de lanzamento de Tai Yuan	Vehículo de reentrada atmosférica	Éxito	Voo de proba suborbital.
5	1 de novembro de 1997	Centro de lanzamento de Tai Yuan	Vehículo de reentrada atmosférica	Éxito	Voo de proba suborbital.
6	3 de xaneiro de 2002	Centro de lanzamento de Tai Yuan	Vehículo de reentrada atmosférica	Fallo	Voo de proba suborbital.

Notas

• Mark Wade (2011). "Chang Zheng 1" (en inglés). Consultado o 20 de maio de 2012. 
• Mark Wade (2011). "Chang Zheng 1D" (en inglés). Consultado o 21 de maio de 2012. 
• Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "CZ-1 (Chang Zheng-1)" (en inglés). Consultado o 21 de maio de 2012. 

Véxase tamén

Outros artigos

• DFH-1
• SJ-1