Saltar ao contido

Carlos Monasterio

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Carlos Monasterio Valeiro»)
Modelo:BiografíaCarlos Monasterio
Biografía
Nacementoc. 1890 Editar o valor en Wikidata
A Coruña, España Editar o valor en Wikidata
Morte1938 Editar o valor en Wikidata (47/48 anos)
Fraga, España Editar o valor en Wikidata
Causa da mortemorte en combate, explosión Editar o valor en Wikidata
EducaciónEscola Superior de Comercio da Coruña Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpolítico, perito mercantil, futbolista Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata

Carlos Monasterio Valeiro, nado na Coruña cara a 1890 e finado en Fraga (Huesca) en 1938, foi un perito mercantil e político galego.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]
Visita á campa de Vicente Viqueira en Ouces (Bergondo), en 1930. Co gallo da homenaxe a Manuel Lugrís Freire. De esquerda a dereita, Víctor Casas, Carlos Monasterio, Benito Ferreiro, Lugrís, familiar de Bernardino Varela, Emilio González López, Salvador Mosteiro, asistente descoñecido, Bernardino Varela e Manuel María González.[1]

Fillo de José Monasterio Imperio, un empregado de comercio vencellado ao republicanismo coruñés,[2] estudou na Escola Superior de Comercio da Coruña e fíxose perito mercantil. Durante a súa xuventude foi futbolista e militou no Real Club Coruña.[3] Tras pasar un tempo en Chile, onde estaban emigrados seus irmáns,[4] regresou a Galicia en 1917 e ese mesmo ano foi nomeado inspector-instrutor do Asilo da Coruña.[2] Posteriormente foi interventor do concello de Ortigueira (1928) e administrador de libros da Deputación da Coruña (1929).[5] Amigo de Alfredo Somoza, foi un dos fundadores das Irmandades da Fala da Coruña, da que foi secretario en 1922 e despois vogal e tesoureiro. O 18 de maio de 1930 fundou con Fernando Osorio Docampo e Ánxel Casal o semanario republicano Adelante, que se mantivo até mediados de 1931. Coa República foi secretario particular de Casares Quiroga.

Ao estalar o golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 refuxiouse en Sobrado dos Monxes. Foi detido e condenado a morte, pero conseguiu a conmutación da pena e fuxiu a Lisboa, de onde marchou a Chile para reunirse cos seus irmáns. Permaneceu en Chile ata mediados de 1937, e volveu á España republicana sendo nomeado comisario político na fronte de Aragón. Morreu en Fraga (Huesca), ao ser alcanzado por unha bomba nun ataque aéreo.

Vida persoal

[editar | editar a fonte]

Casou con Silvina Ruibal Fraga en 1924 e foi pai de Carlos Monasterio Ruibal.

  1. Diéguez, Uxío-Breogán (2016). "As Irmandades da Fala, fitos e logros no seu fecundo evoluir (1916-1931)". As Irmandades da Fala (1916-13931): reivindicación identitaria e activismo socio-político-cultural no primeiro terzo do século XX. Edicións Laiovento. ISBN 978-84-8487-330-3. 
  2. 2,0 2,1 "Un nombramiento". La Voz de Galicia (en castelán). 31 de maio de 1917. p. 2. 
  3. "De Sport". La Voz de Galicia (en castelán). 4 de maio de 1917. p. 1. 
  4. Torna, Cilia (21 de decembro de 2018). "Carlos Monasterio, o martirio dun irmandiño". Nós Diario. Consultado o 26 de xaneiro de 2025. 
  5. La Voz de Galicia, 3-5-1929, p. 4.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]