Chroicocephalus
Chroicocephalus | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Chroicocephalus ridibundus | |||||||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Especies e Subespecies | |||||||||||||||||||
|
Chroicocephalus é un xénero de aves acuáticas da orde dos caradriformes, suborde dos laros e familia dos láridos.
Comprende 11 especies (ou 12, segundos os autores) de gaviotas clasificadas anteriormente no xénero Larus.[1]
Nota
[editar | editar a fonte]Para ver as variacións da clasificación do xénero Larus, véxase: Larus#Nota taxonómica).
Taxonomía
[editar | editar a fonte]Descrición
[editar | editar a fonte]A especie foi definida en 1836 polo naturalista británico Thomas Campbell Eyton.[2]
Etimoloxía
[editar | editar a fonte]O nome do xénero Chroicocephalus está formado polos elementos do latín científico chroico-, -cephal- e -us, tirados das voces do grego antigo χρωϊκός khrōïkós "coloreado", κεφαλή kephalḗ "cabeza", e o sufixo grego -ος -os, "-os".[3]
Clasificación
[editar | editar a fonte]Na actualidade recoñécense no xénero as especies seguintes:[4][5]
- Chroicocephalus brunnicephalus (Jerdon, 1840)
- Chroicocephalus bulleri (Hutton, 1871)
- Gaivota de cabeza cincenta (Chroicocephalus cirrocephalus) (Vieillot, 1818)
- Gaivota de bico fino (Chroicocephalus genei) (Breme, 1839)
- Chroicocephalus hartlaubii (Bruch, 1853)
- Chroicocephalus maculipennis (Lichtenstein, 1823)
- Chroicocephalus novaehollandiae (Stephens, 1826)
- Gaivota de Bonaparte (Chroicocephalus philadelphia) (Ord, 1815)
- Gaivota chorona (Chroicocephalus ridibundus) (Linnaeus, 1766)
- Gaivota de Saunders (Saundersilarus saundersi ou Chroicocephalus saundersi) Swinhoe, 1871l
- Chroicocephalus serranus (Tschudi, 1844)
Porén, o ITIS e Avibase recoñecen outra especie máis:[2][6]
- Chroicocephalus scopulinus (J. R. Forster, 1844)
que, para as obras de referencia antecitadas, sería a subespecie Chroicocephalus novaehollandiae scopulinus
En Galicia
[editar | editar a fonte]En Galicia é frecuente a especie Chroicocephalus ridibundus, sendo de presenza esporádica Chroicocephalus genei e Chroicocephalus philadelphia.[7]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Pons J.M.; Hassanin, A.; Crochet P.A. (2005). "Phylogenetic relationships within the Laridae (Charadriiformes: Aves) inferred from mitochondrial markers" (PDF). Molecular Phylogenetics & Evolution 37 (3): 686–699. PMID 16054399. doi:10.1016/j.ympev.2005.05.011. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 09 de agosto de 2017. Consultado o 08 de decembro de 2019.
- ↑ 2,0 2,1 Eyton, 1836 no ITIS.
- ↑ Jobling, James A (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. p. 104. ISBN 978-1-4081-2501-4.
- ↑ Ver Chroicocephalus en "Familiy Laridae", na IOC World Bird List. Versión 9.2, 2019. Consultada o 8 de decembro de 2019.
- ↑ Ver Chroicocephalus en Charadriifores. Alan P. Peterson. Zoonomen. Versión 2.001 (20-11-2019). Consultada o 8 de decembro de 2019.
- ↑ Gaviota Plateada Neozelandesa. Chroicocephalus scopulinus (Forster, JR, 1844) en Avibase.
- ↑ Penas Patiño et al. 1991.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Chroicocephalus |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Chroicocephalus |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Cramp, Stanley & Simmons, K. E. L. (1985): Handbook or the Birds of Europe, the Middle East and North Africa: the Birds of the Western Palearctic. Vol. 4: Terns to Woodpeckers. Oxford, UK: Oxford University Press. ISBN 978-0-1985-7507-8.
- del Hoyo, J., Elliott, A. & Sargatal, J. (1996): Handbook of the Birds of the World, vol. 3: Hoatzin to Auks. Barcelona: Lynx Edicions. ISBN 978-84-8733-420-7.
- del Hoyo, J., Collar, N. J., Christie, D. A., Elliott, A. & Fishpool, L. D. C. (2014): HBW and BirdLife International Illustrated Checklist of the Birds of the World. Volume 1: Non-passerines. Barcelona, España / Cambridge, UK: BirdLife International / Lynx Edicions. ISBN 978-84-9655-394-1.
- Penas Patiño, Xosé M., Carlos Pedreira López e Carlos Silvar (1991): Guía das aves de Galicia. A Coruña: Baía Edicións. ISBN 84-8767-306-2.