Cidade de San Marino

Cidade de San Marino
	Città di San Marino (it)
	Brasón
Epónimo	Mariño diácono
Localización
	43°55′55″N 12°26′54″L / 43.932011, 12.44845
Estado	San Marino
Capital de	San Marino
Poboación
Poboación	4.040 (2018) (569,82 hab./km²)
Lingua oficial	lingua italiana
Xeografía
Parte de	San Marino Historic Centre and Mount Titano (en)
Superficie	7,09 km²
Altitude	675 m
Comparte fronteira con	Fiorentino ; Borgo Maggiore, leste ; Acquaviva, noroeste ; Chiesanuova ; San Leo (pt)
Creación	301
Santo padrón	Mariño diácono
Organización política
• Xefe do goberno	Tomaso Rossini (en) (2018–)
Identificador descritivo
Código postal	RSM-47890
Fuso horario	UTC+01:00
ISO 3166-2	SM-07
Outro
Irmandado con	Scranton ; Rønne ; Rab (pt) (1968–); San Leo (pt) (1995–)
Sitio web	sanmarinosite.com…

A Cidade de San Marino, dita tamén simplemente San Marino (en italiano Città di San Marino) é a capital da República de San Marino, situada sobre o monte Titano, na Península Itálica. No ano 2006 tiña 4.426 habitantes.

Características xerais

É a terceira poboación do país, tras Borgo Maggiore e Dogana. Subdivisión de Serravalle) e tamén a cabeza do castello homónimo, cunha extensión de 7,09 km², que comprende aínda algunhas divisións como Murata.

Xeografía

A Cidade de San Marino está sita a 675 m sobre o nivel do mar, sobre o monte Titano, cuxa cima se acha a 749 m. O territorio do seu concello (castello) confina cos castelli de Acquaviva, Borgo Maggiore, Fiorentino e Chiesanuova e máis co concello (comune) italiano de San Leo.

Freguesías (curazie)

Historia

A lenda atribúe a fundación da Cidade de San Marino en 301 a San Mariño. Logo de obter estatuto municipal no ano 1295, ampliou o seu territorio até chegar aos actuais confíns no 1463, despois de combater contra os Malatesta.

A ver

O Palazzo Pubblico, de estilo neogótico, foi reconstruído sobre os alicerces do orixinario "Parva Domus Communis", polo arquitecto Francesco Azzurri, en (1894).
A Basílica de San Marino.
A Igrexa de San Francesco.
A Pinacoteca-Museo, anexo á igrexa anterior, do século XIV.
A Igrexa de San Pietro.
O Museo do Estado.
A Ara dei Volontari.
O Teatro Titano, do XVIII.
Poden visitarse tamén dúas das tres torres no monte Titano.

Patrimonio Mundial da Humanidade

Desde 2008 o centro histórico foi inscrito pola UNESCO na lista do Patrimonio da Humanidade, formando parella co Monte Titano.^[1] O motivo exposto polo comité fala do "testemuño de continuidade dunha república libre desde o Medioevo".^[2] En pormenor foron inscritos no patrimonio: torres, murallas, portas e bastións, unha basílica neoclásica do ottocento, algúns conventos do XIV e XVI, o Teatro Titano do século XVIII e máis o Palazzo Pubblico do século XIX.^[2]

Personalidades ligadas a San Marino

Giuliano Gozi, político.

Transportes e infraestruturas

A cidade conta cun funicular que a comunica con Borgo Maggiore. A estrada principal é a SS 72, de 4 carrís en case todo o seu percorrido, e que a une directamente con Rimini.

Desde 1932 a 1944 funcionou o Ferrocarril Rimini-San Marino, completamente financiada pola Italia fascista de Benito Mussolini, logo dun acordo en 1927. Foi destruída o 26 de xuño de 1944, tras os bombardeos realizados pola Desert Air Force, durante a segunda guerra mundial. Foi desmontada entre 1958 e 1960.