Saltar ao contido

Diego Páez

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Diego Peláez»)
Modelo:BiografíaDiego Páez
Biografía
Nacementovalor descoñecido Editar o valor en Wikidata
Aragón, España Editar o valor en Wikidata
MorteDespois de 1104 Editar o valor en Wikidata
Bispo de Iria Flavia
Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónsacerdote Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1070 Editar o valor en Wikidata - 1086 Editar o valor en Wikidata
Descrito pola fonteGran Enciclopedia Galega Silverio Cañada Editar o valor en Wikidata
BUSC: pelaez-diego-bispo-de-santiago-de-compostela

Diego Páez[1][2][3][4] ou Diego Peláez[5][6][7][8][9][10][11] naceu en Aragón en data descoñecida e finou, desterrado de Galicia, en Aragón, en data tamén descoñecida.[7] Foi unha das figuras máis salientables da nobreza eclesiástica da Galicia medieval. Nomeado polo rei Sancho II de Castela, foi bispo de Iria e Compostela do 1071 ao 1088,[8] e contribuíu á grandeza da diocese e do Señorío de Santiago no século XI.

Goberno en Compostela

[editar | editar a fonte]

Foi designado como bispo logo de ser apreixado o rei García de Galicia polo seu irmán o rei de León Afonso VI. Porén, foi sempre sospeitoso de apoiar o malfadado rei galego.

Acometeu a reorganización dos extensos territorios do Señorío feudal de Santiago. Este posesión feudal abranguía as terras entre o río Iso e o Atlántico. Esforzouse por mellorar a xustiza, a administración e a defensa militar fronte os ataques normandos e os conflitos interiores.

Acuñou moeda e deu un importante pulo ao intercambio comercial.

Aplicou medidas contra a indisciplina do clero, chegou a acordos co mosteiro de San Paio de Antealtares plasmados na Concordia de Antealtares e limitou a expansión do poderío bieito do Mosteiro de San Martiño Pinario.

TEMPORE PRESVLIS DIDACI INCEPTVM HOC OPVS FVIT (En tempo do prelado Diego comezouse esta obra). Capela do Salvador, Catedral de Santiago de Compostela.[9]

Iniciou, ao redor do ano 1075, as obras da gran catedral románica de Santiago. A anterior fora destruída polas incursións devastadoras do caudillo musulmán Almanzor durante os días do rei galego Vermudo II. A través da escola catedralicia atraería o máis florido da cultura europea do momento. Puxo as obras baixo a dirección do mestre Bernardo. Impulsou as peregrinacións a través do Camiño de Santiago ata facer delas un fenómeno de escala continental.

Considéraselle un dos impulsores da reforma gregoriana nos reinos hispánicos.

Liortas políticas

[editar | editar a fonte]

Dende a súa fasquía de figura política, salienta o seu enfrontamento co rei de León Afonso VI. Ao reconquistar este monarca a taifa de Toledo (1085), Páez tentou que a vella capital visigótica non fose a nova cabeceira eclesiástica e política dos reinos cristiáns. Santiago de Compostela arelaba ocupar esa posición como sé apostólica e meta de cristiandade xacobea dende Armenia ata Fisterra. Pero nin a galega sé de Braga, nin a castelá de Toledo estaban dispostas a ceder o que entendían que eran os seus dereitos históricos. Braga fora restaurada polo rei García de Galicia; Toledo érao agora por Afonso VI de León.[6]

Semella que se viu envolto no levantamento do líder da nobreza galega Rodrigo Ovéquiz. Este foi un conflito violento que o rei leonés tardou dous anos en sufocar. Estas axitacións, animadas tanto dende a nobreza laica como eclesiástica, determinaron ao monarca a dividir o reino de Galicia en dúas tenzas feudais. Unha, en 1090, baixo o mando do conde Raimundo de Borgoña e a súa filla Urraca (totia Gallecia Imperatrix) ao norte do río Miño. Outra, en 1095, baixo Henrique de Borgoña e a súa filla ilexítima Tareixa nas terras portucalenses.[6][12]

Acusación e caída

[editar | editar a fonte]

Neste clima de inestabilidade política, Diego Páez sofre a acusación de traizón. Semella que conspirou para restaurar a independencia do reino de Galicia coa alianza do caudillo normando Guillerme o Conquistador.[4][13]

Pois os seus inimigos, movidos polos celos da envexa, dixeron que tentaba entregar o reino de Galiza ó rei dos ingleses e normandos e tirarllo ó rei dos hispanos. Se isto, divulgado por tódolos lugares, foi certo ou non, non é agora o noso asunto.
—Historia Compostelá (séc. XII) [14]

Esta acusación tivo como consecuencia a súa deposición no Concilio de Husillos (1088). Asemade foi encarcerado e humillado por Afonso VI. O papa Urbano II desautorizou fulminantemente o monarca e confirmou o bispo na súa sé de Santiago de Compostela.[5]

As presións da corte castelá-leonesa e do arcebispo Bernardo de Toledo acadaron que Páez fose finalmente despoxado da súa diocese. O Papa, porén, dispuxo que podía exercer o ministerio episcopal no caso de que outra diocese o chamase. En 1904 escapou da prisión e refuxiouse en Aragón.[15] Ese mesmo ano, nomeouse ao cluniaco francés Dalmacio, bispo de Iria e Compostela. Dalmacio fora enviado polo poderoso abade Hugo de Cluny coa misión encuberta de arranxar os desacordos entre os condes Raimundo e Henrique de Borgoña.[16] Tras a morte de Urbano II, o novo papa Pascual II recoñeceu que fora xustamente deposto.


Predecesor:
Gudesteo 		 Bispo de Compostela - Iria 
1071 - 1088 		Sucesor:
Dalmacio

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "Guía de nomes galegos". Real Academia Galega. Consultado o 2024-12-18. 
  2. ↑ "Diego Páez". Enciclopedia Galega Universal 7. Ir Indo. 1999-2002. p. 309. ISBN 84-7680-288-9. 
  3. ↑ "Diego Páez". Diccionario enciclopédico galego universal 21. La Voz de Galicia. 2003-2004. p. 124. ISBN 84-7680-429-6. 
  4. ↑ 4,0 4,1 López Carreira, A. (2013). Historia de Galicia Arquivado 09 de agosto de 2016 en Wayback Machine., p. 132, Xerais, ISBN 978-84-9914-532-7: "No ano 1087 o conde Rodrigo Ovéquiz e o bispo Diego Páez pretendían entronizar en Galicia a Guillerme o Conquistador, rei normando de Inglaterra, en contra de Afonso VI.
  5. ↑ 5,0 5,1 López Alsina, Fernando: «La "inventio" del cuerpo de Santiago» en Villares (dir.) (1991), Historia de Galicia, v. 1, p. 247, Faro de Vigo, ISBN 84-404-9520-X (en castelán).
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 González López, E. (1980), Historia de Galicia, p. 71, 1980, La Voz de Galicia, ISBN 8485287223 (en castelán).
  7. ↑ 7,0 7,1 Barreiro Somoza, J.: "Diego Peláez" en Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada
  8. ↑ 8,0 8,1 "Diego Peláez". Diciopedia do século 21 1. Do Cumio, Galaxia e do Castro. 2006. p. 701. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Yzquierdo Perrín (2008) "Aspectos de la vida cotidiana en el románico y gótico de Galicia" en Arte y vida cotidiana en época medieval. ISBN 978-84-7820-933-0.
  10. ↑ Elías de Tejada, F. (1966) El Reino de Galicia hasta 1700, p. 56, Galaxia (en castelán).
  11. ↑ Breve Historia de Galicia (cómic), p. 27, 1984, José Antonio Parrilla García, Caixa Galicia, ISBN 8485620089.
  12. ↑ Míguez Macho, Antonio (2011). Historia breve de Galicia (en castelán). Silex. ISBN 978-84-7737-507-4. 
  13. ↑ González López, Emilio (1978). Grandeza e decadencia do reino de Galicia. Editorial Galaxia. p. 177. Consultado o 16-08-2018. O Rei de Castela [Afonso VI] alegóu contra o bispo de Iria (Compostela) o crime de que tratara de entregar o reino de Galicia a Guillermo o Conquistador. 
  14. ↑ Falque Rey, Emma (1994) [séc. XII]. Historia compostelana (en castelán). Ediciones AKAL. p. 299. Consultado o 16-08-2018. 
  15. ↑ Armesto 1971, p. 150.
  16. ↑ Armesto 1971, p. 151.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Diego_Páez&oldid=6916203»