Eleccións ao Parlamento Europeo de 2024

Eleccións ao Parlamento Europeo de 2024
	← 2019 2029 (en) →
Data	xuño de 2024
Tipo	eleccións ao Parlamento Europeo
Cargo elixido	720 eurodeputado ≈ X lexislatura do Parlamento Europeo. Duración do mandato: 5
Páxina web oficial	elections.europa.eu
Resultado da votación
	0
	0
	coalición política Partido Europeu dos Liberais, Partido Demócrata Europeo, Renaissance;
	0
	ECR Party
	0
	Patriots.eu
	0
	0
	0
	EFA — Maylis Roßberg, Raül Romeva
	0
	0
	0
	APEU
	0
	Pirates — Anja Hirschel, Marcel Kolaja
	0
Elección do presidente da Comisión Europea de 2024
	Presidente da Comisión Europea
Substitúe:	Persoa elixida:
Ursula von der Leyen	Ursula von der Leyen

As eleccións ao Parlamento Europeo de 2024 tiveron lugar entre o 6 e o 9 de xuño^[1] de 2024 en todos os estados membros da Unión Europea, para dar lugar á X lexislatura europea. Tamén foron as primeiras eleccións após o Brexit.^[2]^[3] Nelas votouse por sufraxio universal, directo, libre e segredo os eurodeputados que integran o Parlamento Europeo e que representan a cidadanía europea no período comprendido entre 2024 e 2029. Esta cámara foi a responsable de nomear o presidente da Comisión Europea, a proposta do Consello Europeo en función dos resultados das eleccións, por maioría cualificada.^[4]

O número de deputados previstos para a X lexislatura do Parlamento Europeo foi de 720 escanos, repartíndose os 73 que tiña o Reino Unido, despois da súa saída da Unión Europea, entre diversos países como España, Francia, Italia e os Países Baixos e reservándose 31 escanos para futuras ampliacións da unión.^[5]^[6]

O 9 de xuño de 2024, o Partido Popular Europeo liderado por Ursula von der Leyen obtivo o maior número de escanos no Parlamento Europeo.^[7] Os partidos liberais e verdes sufriron importantes perdas, mentres que varios partidos novos ou non inscritos gañaron escanos no parlamento.

En Galicia, o PP e o BNG subiron en votos, acadando o 43% e 16% respectivamente, o PSdeG baixou en apoios e logrou un 27% de sufraxios.^[8]

Sistema electoral

373 millóns de votantes puideron elixir 720 eurodeputados, distribuídos segundo a poboación de cada estado, sendo Alemaña o que máis escanos ten, 96 escanos, seguido de Francia con 81, mentres que Malta, Chipre e Luxemburgo só obteñen seis cada un.^[9] Os estados membros da Unión Europea elixiron, segundo as súas leis nacionais, que sistema electoral utilizaban para repartir os escanos que tiñan asignados. Por exemplo, países como España, Portugal, Alemaña ou Grecia teñen unha única circunscrición mentres que Irlanda, Francia, Bélxica ou Italia dividen o seu territorio en varias circunscricións para elixir candidatos.

A idade mínima para votar era de 18 anos na maior parte da Unión Europea, agás en Alemaña, Austria, Bélxica e Malta, que a fixaron en 16 anos, Croacia e Eslovenia, que tamén a fixaron en 16 anos para aqueles que traballan, Hungría en caso de ter 16 anos e estar casado, e Grecia que o situou en 17 anos.^[10]^[11] Para ser candidato, a cifra tamén se fixou en 18 anos agás en Bélxica, Bulgaria, República Checa, Irlanda, Letonia, Lituania, Polonia, Eslovaquia, Estonia e Chipre que a fixaron en 21 anos, Romanía que a fixou en 23 anos, e Grecia e Italia que a situaron en 25 anos.

Finalmente, a barreira electoral tamén difería segundo o país. 10 países non estabeleceron un límite, Chipre fixouno no 1,8%, Grecia nun 3%, os Países Baixos nun 3,2% aproximadamente, Austria, Italia e Suecia nun 4%, Bélxica, Francia, República Checa, Letonia, Lituania, Polonia, Eslovaquia, Hungría, Romanía e Croacia situárono nun 5% e Bulgaria nun 5,9% aproximadamente.


Estado membro	Idade de votación	Voto obrigatorio	Voto ausente	Idade mínima do candidato	Circunsc.	Limiar mínimo	Sistema electoral
Estado membro	Idade de votación	Voto obrigatorio	Voto ausente	Idade mínima do candidato	Circunsc.	Limiar mínimo	Listas	Distribución
Alemaña	16	Non	Correo	18	1		Pechada	Sainte-Laguë
Austria	16	Non	Correo	18	1	4%	Semiaberta	D'Hont
Bélxica	16	Si	Correo e por representación	21	3	5%	Semiaberta	D'Hont
Bulgaria	18	Non		21	1	~5,9%	Semiaberta	Hamilton
República Checa	18	Non		21	1	5%	Semiaberta	D'Hont
Chipre	18	Si		21	1	1,8%	Aberta	Hamilton
Croacia	18	Non		18	1	5%	Semiaberta	D'Hont
Dinamarca	18	Non	Correo	18	1		Aberta	D'Hont
Eslovaquia	18	Non		21	1	5%	Semiaberta	Hamilton
Eslovenia	18	Non	Correo	18	1		Semiaberta	D'Hont
España	18	Non	Correo	18	1		Pechada	D'Hont
Estonia	18	Non	Correo e por representación	21	1		Aberta	D'Hont
Finlandia	18	Non	Correo	18	1		Aberta	D'Hont
Francia	18	Non	Correo	18	1	5%	Pechada	D'Hont
Grecia	17	Si		25	1	3%	Aberta	Hamilton
Hungría	18	Non	Correo	18	1	5%	Pechada	D'Hont
Irlanda	18	Non		21	3		Voto único transferible
Italia	18	Non		25	5	4%	Aberta	Hamilton
Letonia	18	Non	Correo	21	1	5%	Aberta	Sainte-Laguë
Lituania	18	Non	Correo	21	1	5%	Aberta	Hamilton
Luxemburgo	18	Si	Correo	18	1		Panachage	D'Hont
Malta	16	Non		18	1		Voto único transferible
Países Baixos	18	Non	Correo e por representación	18	1	~3,2%	Semiaberta	D'Hont
Polonia	18	Non		21	1	5%	Aberta	D'Hont
Portugal	18	Non		18	1		Pechada	D'Hont
Romanía	18	Non		23	1	5%	Pechada	D'Hont
Suecia	18	Non	Correo	18	1	4%	Semiaberta	Sainte-Laguë modificado

Número de escanos a elixir

As eleccións de 2024 repartiron 720 deputados ao Parlamento Europeo nos 27 estados membros da Unión Europea, 15 escanos máis dos que había ao final da IX lexislatura do Parlamento Europeo.^[6]

Distribución de escanos nas eleccións ao Parlamento Europeo de 2024 (en comparación coa distribución post-Brexit)
Estado membro	Escanos	Dif.	Estado membro	Escanos	Dif.	Estado membro	Escanos	Dif.
Alemaña	96		Grecia	21		Irlanda	14	1
Francia	81	2	Hungría	21		Croacia	12
Italia	76		Portugal	21		Lituania	11
España	61	2	Suecia	21		Letonia	9	1
Polonia	53	1	Austria	20	1	Eslovenia	9	1
Romanía	33		Bulgaria	17		Estonia	7
Países Baixos	31	2	Finlandia	15	1	Chipre	6
Bélxica	22	1	Dinamarca	15	1	Luxemburgo	6
República Checa	21		Eslovaquia	15	1	Malta	6
						Total:	720	15

Datas das eleccións

As eleccións celebráronse en diversas datas nos distintos estados membros da Unión Europea, sempre dentro do prazo de catro días acordados polo Parlamento Europeo, e que nesta ocasión foi do xoves 6 ao domingo 9 de xuño.^[12] Este foi o calendario para as eleccións de 2024:

6 de xuño	7 de xuño	8 de xuño	9 de xuño
Países Baixos.	República Checa.		Alemaña, Austria, Bélxica, Bulgaria, Croacia, Dinamarca, Eslovenia, España, Estonia, Finlandia, Francia metropolitana, Grecia, Hungría, Lituania, Luxemburgo, Polonia, Portugal, Romanía, Suecia e Chipre.
	Irlanda.	Circunscrición de Ultramar de Francia, Letonia, Malta e Eslovaquia.
	Irlanda.	Italia.

Escrutinio

Ata a hora de peche dos colexios electorais no último estado da Unión Europea non se puideron dar a coñecer os resultados, aínda que os colexios electorais pecharan días antes.

Resultados

Grupos


Grupo		Escanos	+/-
	Partido Popular Europeo (grupo parlamentario)	188	+1
	Alianza Progresista de Socialistas e Demócratas	136	-12
	Patriotas por Europa	84	+8
	Conservadores e Reformistas Europeos	78	+16
	Renovar Europa	77	–20
	Os Verdes/Alianza Libre Europea	53	-14
	A Esquerda no Parlamento Europeo – GUE/NGL	46	+6
	Europa das Nacións Soberanas	25	+25
	Non inscritos e outros	33	-24
Total		720	+15
Fonte:Páxina oficial das eleccións (data de acceso: 14 de xuño).^[13]

Partidos europeos


Grupo		Escanos	+/-
	Partido Popular Europeo	171	–6
	Partido Socialista Europeo	129	–7
	Partido dos Conservadores e Reformistas Europeos	58	+6
	Partido da Alianza dos Liberais e Demócratas por Europa	58	-13
	Partido Identidade e Democracia	57	-19
	Partido Verde Europeo	42	-12
	Partido da Esquerda Europea	29	+1
	Partido Demócrata Europeo	9	-1
	Alianza Libre Europea	7	0
	Volt Europa	5	+4
	Movemento Político Cristián Europeo	4	0
	Acción Comunista Europea	2	0
	Animal Politics EU	2	-1
	Partido Pirata Europeo	1	-3
	Outros	146	+36
Total		720	+15 ^[a]
Fonte:Páxina oficial das eleccións europeas (consultado o 14 de xullo de 2024)

Por país

A menos que se indique o contrario, mostra a distribución de asentos segundo a páxina de resultados do Parlamento Europeo.^[14]

Estado	Grupo político																		Escanos

	Grupo PPE		SeD		Patriotas		CRE		Renovar		V/ALE		Esquerda		ENS		Non inscritos^[b]
Alemaña	23 (CDU) 6 (CSU) 1 (ÖDP) 1 (FAMILIE)	±0 ±0 ±0 ±0	14 (SPD)	−2					5 (FDP) 3 (FW)	±0 +1	12 (B90/Grüne) 3 (Volt)	-9 +2	3 (Linke) 1 (Tierschutz)	−2 ±0	14 (AfD)^[c]	+3	6 (BSW) 2 (PARTEI) 1 (AfD) 1 (PdF)	+6 +0 ±1 +1	96
Austria	5 (ÖVP)	-2	5 (SPÖ)	±0	6 (FPÖ)	+3			2 (NEOS)	+1	2 (Grüne)	−1							20
Bélxica	2 (CD&V) 1 (CSP)	±0 ±0	2 (Vooruit) 2 (PS)	+1 ±0	3 (VB)	±0	3 (N-VA)	±0	3 (MR) 1 (Open VLD) 1 (LE)	+1 −1 ±0	1 (Groen) 1 (Ecolo)	±0 -1	2 (PTB)	+1					22
Bulgaria	5 (GERB–SDS) 1 (PP-DB: DSB)	-1 ±0	2 (BSP)	-3			1 (ITN)	+1	3 (DPS) 2 (PP-DB: PP)	±0 +2					3 (Renacemento)	+3			17
República Checa	2 (SPOLU: TOP 09) 1 (SPOLU: KDU-ČSL) 2 (STAN)	±0 -1 +1			7 (ANO) 2 (Přísaha–AUTO)	+1 +2	3 (SPOLU: ODS)	-1			1 (Piráti)	-2			1 (SPD)	-1	2 (Stačilo!)	+1	21
Chipre	2 (DISY)	±0	1 (DIKO)	±0			1 (ELAM)	+1					1 (AKEL)	-1			1 (Fidias)	+1	6
Croacia	6 (HDZ)	+2	4 (SDP)	±0			1 (DP)	+1			1 (Možemo!)	+1							12
Dinamarca	1 (C) 1 (I)	±0 +1	3 (A)	±0	1 (O)	±0	1 (Æ)	+1	2 (V) 1 (B) 1 (M)	-2 -1 +1	3 (F)	+1	1 (Ø)	±0					15
Eslovaquia	1 (KDH)	−1							6 (PS)	+4					1 (República)^[d].^[16]	+1	5 (Smer) 1 (República) 1 (Hlas)	+2 +1 +1	15
Eslovenia	4 (SDS) 1 (NSi)	+2 ±0	1 (SD)	-1					2 (Svoboda)	±0	1 (Vesna)	+1							9
España	22 (PP)	+9	20 (PSOE)	-1	6 (Vox)	+2			1 (CEUS)	±0	1 (AR: ERC) 1 (AR: BNG) 1 (Sumar: Comuns) 1 (Sumar: Compromís)	-1 +1 ±0 +1	2 (Podemos) 1 (AR: EH Bildu) 1 (Sumar: SMR)	−1 ±0 +1			3 (SALF) 1 (Junts)	+3 –2	61
Estonia	2 (Isamaa)	+1	2 (SDE)	±0			1 (EKRE)^[e]	±0	1 (RE) 1 (KE)	-1 ±0									7
Finlandia	4 (Kok.)	+1	2 (SDP)	±0			1 (PS)	-1	2 (Kesk) 1 (SFP)	±0 ±0	2 (VIHR)	-1	3 (Vas.)	+2					15
Francia	6 (LR)	−2	13 (PS-PP)	+7	30 (RN)	+7	4 (R!)^[f]	+4	13 (Ensemble)	-10	5 (LE)	-8	9 (FI)	+3	1 (R!)	+1			81
Grecia	7 (ND)	-1	3 (PASOK-KINAL)	+1	1 (FL)	+1	2 (EL)	+1					4 (Syriza)	-2			2 (KKE) 1 (NIKI) 1 (PE)	±0 +1 +1	21
Hungría	7 (TISZA)	+7	2 (DK-MSZP-P)	−3	11 (Fidesz–KDNP)	−2									1 (MHM)	+1			21
Irlanda	4 (FG)	-1	1 (Lab)	+1					4 (FF) 1 (II) 1 (McNamara)	+2 +1 +1			2 (SF) 1 (Flanagan)	+1 ±0					14
Italia	8 (FI) 1 (SVP)	+1 ±0	21 (PD)	+2	8 (Lega)	-21	24 (FdI)	+18			4 (AVS: EV)	+4	8 (M5S) 2 (AVS: SI)	–6 +2					76
Letonia	2 (JV)	±0	1 (Saskaņa)	-1	1 (LPV)	+1	2 (NA) 1 (AS)	±0 +1	1 (LA)	±0	1 (P)	+1							9
Lituania	3 (TS–LKD)	±0 +1	2 (LSDP)	±0			1 (LVŽS) 1 (LLRA-KŠS)	-1 ±0	1 (LP) 1 (LS)	+1 ±0	1 (DSVL)	+1			1 (LCP)	+1			11
Luxemburgo	2 (CSV)	±0	1 (LSAP)	±0			1 (ADR)	+1	1 (DP)	-1	1 (Gréng)	±0							6
Malta	3 (PN)	+1	3 (PL)	-1															6
Países Baixos	3 (CDA) 2 (BBB) 1 (NSC)	−1 +2 +1	4 (GroenLinks–PvdA: PvdA)	-2	6 (PVV)	+6	1 (SGP)	0	4 (VVD) 3 (D66)	±0 +1	4 (GroenLinks–PvdA: GL) 2 (Volt)	+1 +2	1 (PvdD)	±0					31
Polonia	21 (KO) 2 (TD: PSL)	+7 -1	3 (Lewica)	-5			20 (PiS-SP)	-7	1 (TD: PL2050)	+1					3 (KWiN: NN)	+3	2 (KWiN): RN 1 (KWiN): KKP	+2 +1	53
Portugal	7 (AD)	±0	8 (PS)	-1	2 (CH)	+2			2 (IL)	+2			1 (BE) 1 (CDU)	−1 -1					21
Romanía	8 (CNR: PNL) 2 (UDMR)	−2 ±0	11 (CNR: PSD)	+2			6 (Alianza AUR)	+6	3 (ADU)	-6	1 (Ștefănuță)	+1					2 (SOS)	+2	33
Suecia	4 (M) 1 (KD)	±0 -1	5 (S)	±0			3 (SD)	±0	2 (C) 1 (L)	±0 ±0	3 (MP)	±0	2 (V)	+1					21
Total																			Escanos
	Grupo PPE		SeD		Patriotas		CRE		Renovar		V/ALE		Esquerda		ENS		Non inscritos^[g]		Escanos
	188 (26,1%)	+10	136 (18,9%)	−2	84 (11,7%)	+35	78 (10,8%)	+9	77 (10,7%)	–22	53 (7,4%)	−17	46 (6,4%)	+9	25 (3,5%)	+25	33 (4,6%)	-30	720 (+15)

Galería de imaxes

Carteis electorais en Galicia para as eleccións ao Parlamento Europeo de 2024:

Ana Miranda Paz polo BNG.
Ana Miranda e Ana Pontón.
Teresa Ribera polo PSOE.
Estrella Galán e Manu Pineda por Sumar (coalición).

Papeletas de voto en Galicia:

Notas

↑ Con respecto aos 705 escanos de 2019.
↑ Tamén os partidos etiquetados como outros.
↑ Tralas eleccións, Maximilian Krah, que foi elixido pola AfD, foi excluído da delegación do partido no Parlamento Europeo. Posteriormente, non se uniu a ENS o 10 de xullo e permaneceu como non inscrito.^[15]
↑ Despois das eleccións, Milan Uhrík uniuse á ENS, mentres que Milan Mazurek pasou a ser un non inscrito
↑ Jaak Madison, que foi elixido na lista de EKRE, abandonou o partido despois das eleccións. Posteriormente uniuse ao grupo CRE como independente.^[17]^[18]
↑ Marion Maréchal, Guillaume Peltier, Nicolas Bay e Laurence Trochu foron elixidos na lista de Reconquista, pero abandonaron o partido antes do primeiro pleno do Parlamento Europeo. Posteriormente foron admitidos no Grupo CRE. Sarah Knafo seguiu sendo membro do partido e, posteriormente, uniuse á ENS.^[19]
↑ Tamén os partidos etiquetados como outros.

Referencias

↑ "Ratificada a data das próximas eleccións europeas, adiantada por 'Nós Diario': 9 de xuño". Nós Diario. 17 de maio de 2024. Consultado o 1 de xuño de 2024.
↑ "EUR-Lex - 12007L/TXT - EN - EUR-Lex". eur-lex.europa.eu. Arquivado dende o orixinal o 27 de setembro de 2023. Consultado o 15 de xullo de 2021.
↑ "Elections". europarl.europa.eu. Arquivado dende o orixinal o 28 de xuño de 2018. Consultado o 15 de xullo de 2021.
↑ EUR-Lex, ed. (26 de outubro de 2012). "Versión consolidada do Tratado de Funcionamento da Unión Europea". Consultado o 24 de novembro de 2023. Artigo 17.7
↑ "Number of MEPs to be reduced after EU elections in 2019". Parlamento Europeo. 13 de xuño de 2018. Consultado o 24 de novembro de 2023.
↑ ^6,0 ^6,1 "2024 European elections: 15 additional seats divided between 12 countries". Parlamento Europeo. 13 de setembro de 2023. Consultado o 17 de decembro de 2023.
↑ "PPE, S&D e Renovar fanse coa maioría absoluta nun Parlamento Europeo no que medra a ultradereita". Nós Diario. 10 de xuño de 2024. Consultado o 28 de xuño de 2024.
↑ "O resultado electoral na Galiza: o PP (43%) e o BNG (16%) soben en votos, o PSdeG baixa en apoios e logra 27%". Nós Diario. Consultado o 28 de xuño de 2024.
↑ Wax, Eddy (27 de maio de 2024). Politico, ed. "What is the EU election? A beginner’s guide". Consultado o 28 de maio de 2024.
↑ Sánchez Hidalgo, Emilio (6 de maio de 2019). El País (Verne), ed. "Países en los que sí se puede votar antes de los 18 años, como propone Podemos". Consultado o 25 de novembro de 2023.
↑ Oficina en España do Parlamento Europeo, ed. (07 de maio de 2019). "Diferenzas nas leis electorais dos diferentes Estados da UE". Arquivado dende o orixinal o 21 de maio de 2019. Consultado o 25 de novembro de 2023.
↑ Oelbermann, Kai Friederike; Pukelsheim, Friedrich (xullo de 2020). "The European Elections of May 2019" (PDF). europarl.europa.eu. p. 14. Arquivado (PDF) dende o orixinal o 15 de marzo de 2023. Consultado o 22 de decembro de 2022.
↑ "European Union | European Parliament". Arquivado dende o orixinal o 9 de xuño 2024. Consultado o 14 de xuño de 2024.
↑ "2024 European election results". europarl.europa.eu. Arquivado dende o orixinal o 9 de xuño de 2024. Consultado o 12 de xuño de 2024.
↑ "Krah nicht Teil der neuen AfD-Delegation im Europaparlament". tagesschau.de. Consultado o 11 de xullo de 2024.
↑ Neubert, Kjeld (10 de xullo de 2024). "German AfD launches third far-right group “Europe of Sovereign Nations”". www.euractiv.com. Consultado o 11 de xullo de 2024.
↑ "Madison: minu teekond EKRE-s on lõppemas". ERR. 11 de xuño de 2024. Consultado o 3 de xullo de 2024.
↑ "ECR Group is constituted, grows to 84 MEPs // ECR Group". ECR Group. Consultado o 3 de xullo de 2024.
↑ "ECR Group continues to grow: 83 seats after round two of admissions - Conservatives take third place // ECR Group". ECR Group. Arquivado dende o orixinal o 19 de xuño de 2024. Consultado o 19 de xuño de 2024.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Páxina web oficial das eleccións

[14] Con respecto aos 705 escanos de 2019.

[16] Tamén os partidos etiquetados como outros.

[18] Tralas eleccións, Maximilian Krah, que foi elixido pola AfD, foi excluído da delegación do partido no Parlamento Europeo. Posteriormente, non se uniu a ENS o 10 de xullo e permaneceu como non inscrito.^[15]

[19] Despois das eleccións, Milan Uhrík uniuse á ENS, mentres que Milan Mazurek pasou a ser un non inscrito

[23] Jaak Madison, que foi elixido na lista de EKRE, abandonou o partido despois das eleccións. Posteriormente uniuse ao grupo CRE como independente.^[17]^[18]

[25] Marion Maréchal, Guillaume Peltier, Nicolas Bay e Laurence Trochu foron elixidos na lista de Reconquista, pero abandonaron o partido antes do primeiro pleno do Parlamento Europeo. Posteriormente foron admitidos no Grupo CRE. Sarah Knafo seguiu sendo membro do partido e, posteriormente, uniuse á ENS.^[19]

[26] Tamén os partidos etiquetados como outros.

[1] "Ratificada a data das próximas eleccións europeas, adiantada por 'Nós Diario': 9 de xuño". Nós Diario. 17 de maio de 2024. Consultado o 1 de xuño de 2024.

[2] "EUR-Lex - 12007L/TXT - EN - EUR-Lex". eur-lex.europa.eu. Arquivado dende o orixinal o 27 de setembro de 2023. Consultado o 15 de xullo de 2021.

[3] "Elections". europarl.europa.eu. Arquivado dende o orixinal o 28 de xuño de 2018. Consultado o 15 de xullo de 2021.

[4] EUR-Lex, ed. (26 de outubro de 2012). "Versión consolidada do Tratado de Funcionamento da Unión Europea". Consultado o 24 de novembro de 2023. Artigo 17.7

[:8-5] "Number of MEPs to be reduced after EU elections in 2019". Parlamento Europeo. 13 de xuño de 2018. Consultado o 24 de novembro de 2023.

[:2-6] 6,0 ^6,1 "2024 European elections: 15 additional seats divided between 12 countries". Parlamento Europeo. 13 de setembro de 2023. Consultado o 17 de decembro de 2023.

[7] "PPE, S&D e Renovar fanse coa maioría absoluta nun Parlamento Europeo no que medra a ultradereita". Nós Diario. 10 de xuño de 2024. Consultado o 28 de xuño de 2024.

[8] "O resultado electoral na Galiza: o PP (43%) e o BNG (16%) soben en votos, o PSdeG baixa en apoios e logra 27%". Nós Diario. Consultado o 28 de xuño de 2024.

[9] Wax, Eddy (27 de maio de 2024). Politico, ed. "What is the EU election? A beginner’s guide". Consultado o 28 de maio de 2024.

[10] Sánchez Hidalgo, Emilio (6 de maio de 2019). El País (Verne), ed. "Países en los que sí se puede votar antes de los 18 años, como propone Podemos". Consultado o 25 de novembro de 2023.

[11] Oficina en España do Parlamento Europeo, ed. (07 de maio de 2019). "Diferenzas nas leis electorais dos diferentes Estados da UE". Arquivado dende o orixinal o 21 de maio de 2019. Consultado o 25 de novembro de 2023.

[:1-12] Oelbermann, Kai Friederike; Pukelsheim, Friedrich (xullo de 2020). "The European Elections of May 2019" (PDF). europarl.europa.eu. p. 14. Arquivado (PDF) dende o orixinal o 15 de marzo de 2023. Consultado o 22 de decembro de 2022.

[13] "European Union | European Parliament". Arquivado dende o orixinal o 9 de xuño 2024. Consultado o 14 de xuño de 2024.

[15] "2024 European election results". europarl.europa.eu. Arquivado dende o orixinal o 9 de xuño de 2024. Consultado o 12 de xuño de 2024.

[17] "Krah nicht Teil der neuen AfD-Delegation im Europaparlament". tagesschau.de. Consultado o 11 de xullo de 2024.

[20] Neubert, Kjeld (10 de xullo de 2024). "German AfD launches third far-right group “Europe of Sovereign Nations”". www.euractiv.com. Consultado o 11 de xullo de 2024.

[21] "Madison: minu teekond EKRE-s on lõppemas". ERR. 11 de xuño de 2024. Consultado o 3 de xullo de 2024.

[22] "ECR Group is constituted, grows to 84 MEPs // ECR Group". ECR Group. Consultado o 3 de xullo de 2024.

[24] "ECR Group continues to grow: 83 seats after round two of admissions - Conservatives take third place // ECR Group". ECR Group. Arquivado dende o orixinal o 19 de xuño de 2024. Consultado o 19 de xuño de 2024.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[a]

[14]

[b]

[c]

[d]

[16]

[e]

[f]

[g]

[15]

[17]

[18]

[19]