Encoro de Santa Uxía
| Tipo | encoro  | |||
|---|---|---|---|---|
| Localización | ||||
| División administrativa | Dumbría, España e Mazaricos, España | |||
| ||||
| Afluentes | ||||
| Efluente do lago | río Xallas | |||
O encoro de Santa Uxía atópase no tramo final do río Xallas no concello de Dumbría, na provincia da Coruña. Foi construído coma aproveitamento hidroeléctrico e pertence ó Grupo FerroAtlántica, así coma os outros encoros do Xallas, ademais doutros intereses enerxéticos ó longo de España. O encoro que forma ten unha capacidade de 18 hm³.
Construción
[editar | editar a fonte]Dirixida polo enxeñeiro de camiños Juan Benet Goitia, a presa é de gravidade de planta recta, e foi executada co sistema de formigón compactado con rodete, sendo na actualidade a terceira de España en altura construída con este sistema.
- Data:1986-1988;
- Coroación: 295 m divididos en 5 bloques de 90 m de longo máximo;
- Alto sobre de cimentos: 85,5 m;
- Talud augas arriba da presa 0,05;
- Talud augas abaixo 0,75;
- Volume de formigón empregado:257.000 m³;
- A composición de formigón foi de 110 kg/m³ de cemento e 130 kg/m³ de cinzas con árido máximo de 70 mm;
Aliviadoiro e central
[editar | editar a fonte]O aliviadoiro está constituído por un vertedoiro de comportas de vagón, con catro vans, separados por pías, sobre as que se apoia a ponte. A disipación de enerxía foi prevista mediante unha cunca amortecedora de tipo de resalto hidráulico, facendo a reversión o río en “salto de sky”.
A central eléctrica asociada a este encoro está situada na enseada do Ézaro e conta cunha potencia instalada de 98 Mw.