Eva Miriam Hart
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 31 de xaneiro de 1905 Ilford, Reino Unido |
| Morte | 11 de febreiro de 1996 (91 anos) Chadwell Heath, Reino Unido (en)  |
| Causa da morte | cancro |
| Actividade | |
| Ocupación | política |
| Partido político | Partido Conservador |
| Familia | |
| Nai | Esther Hart |
| Cronoloxía | |
| 10 de abril de 1912-15 de abril de 1912 | viaxe de inauguración do RMS Titanic
|
| Premios | |
   | |
Eva Miriam Hart, nada en Londres o 31 de xaneiro de 1905 e finada o 14 de febreiro de 1996, tamén en Londres, foi unha das últimas superviventes do naufraxio do RMS Titanic, ocorrido o 15 de abril de 1912.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Memorias do Titanic
[editar | editar a fonte]Tendo sete anos de idade no momento do naufraxio, Eva, mantiña varios vivos recordos daquela noite.
Vin que se afundía o buque", dixo nunha entrevista en 1993. "Nunca cerrei os meus ollos. Eu non durmín en absoluto. Púideno ver, escoiteino, e ninguén pode esquecer". "Recordo as cores, os sons, todo", dixo. "O peor que podo recordar son os gritos, e logo o silencio que seguiu". "Parece como se unha vez que todos se foran, afogaran; todo o mundo estaba de pé aínda. Non había nada, só morte, terrible silencio na noite escura coas estrelas sobre a cabeza.
