Francisco Salinas Portugal
 (2017)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 26 de xaneiro de 1955 (69 anos) Güín, España |
| Formación profesional | Filoloxía |
| Actividade | |
| Ocupación | poeta, filólogo |
| Xénero artístico | Ensaio, teatro, poesía |
    | |
Francisco Salinas Portugal, nado en Güín (Bande)[1] o 26 de xaneiro de 1955, é un estudoso da literatura galega e poeta.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]
Trasladouse a Santiago de Compostela para cursar os seus estudos de Filoloxía Románica e nesta cidade entrou en contacto con personalidades da cultura galega (como Ricardo Carvalho Calero) e comezou a destacar como poeta. Foi membro do colectivo Alén. Ensaísta experto nas literaturas de lingua portuguesa, realizou a súa tese de doutoramento sobre o escritor angolano Pepetela. Foi profesor titular na Facultade de Filoloxía da Universidade da Coruña, na que se xubilou.
Obra
[editar | editar a fonte]Libros de poesía
[editar | editar a fonte]- Os Habitantes da Culpa (1988, Vía Láctea).
- Boca da cobra (2012, Biblos Clube de Lectores).
- Arqueoloxías de amor para a cidade nova (2024). Santiago: Chan da Pólvora. 63 páxs. ISBN 9788412874129.[2] Escrito a principios dos anos 1980.
Poesía (poemas soltos publicados en Internet)
[editar | editar a fonte]Teatro
[editar | editar a fonte]- Personaxe(s) (1992).
Ensaio
[editar | editar a fonte]- A Escrita da Angolanidade na Narrativa de Pepetela (1993, Universidade de Santiago).
- Luís de Camões: Doce Canto em Terra Alheia? (1994, Laiovento).
- Rosto Negro: O Contexto das Literaturas Africanas (1994, Laiovento).
- O texto nas margens: ensaios de literaturas em língua portuguesa (1997, Laiovento).
- Entre Próspero e Caliban: literaturas africanas de língua portuguesa (1999, Laiovento).
- Para umha leitura de Folhas Novas (2003, publicado en Internet).
Poesía (obras colectivas)
[editar | editar a fonte]- Alén (1977, Follas Novas). Con Miguel Anxo Mato Fondo e Xosé Ramón Pena.
- De Amor e desamor. I (1984, Ediciós do Castro).
- De Amor e desamor. II (1985, Ediciós do Castro).
- De Amor e desamor. III (2009, Deputación da Coruña).
Entrevistas
[editar | editar a fonte]- Voz e siléncio (entrevista con R. Carvalho Calero) (1991, Edicións do Cumio).[3]
Antoloxías (como coautor)
[editar | editar a fonte]- Literatura Galega do Século XX (1988, Vía Láctea).
- Literatura Medieval Galego-Portuguesa (1988, Vía Láctea).
Obras colectivas
[editar | editar a fonte]- Actas do I Congresso Internacional da Língua Galego-Portuguesa na Galiza, 1984 (1986, AGAL).
- Fernando Pessoa. Centenario do seu nascimento (1988, Ediciós do Castro).
- Estudos Galego-Brasileiros (2003, H. P. Comunicação (Río de Xaneiro)).
- Estudos Galego-Brasileiros. II (2006, Universidade da Coruña).
- Aires de poesía. Escolma de poetas da bisbarra de Celanova[4][5][6]. Aira editorial, 2023. ISBN 978-84-125593-7-8
Premios
[editar | editar a fonte]Premio da AELG á mellor obra de poesía do ano 2012, por Boca da cobra. Ex-aequo con Os ángulos da brasa, de Manuel Álvarez Torneiro.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Francisco Salinas Portugal". Grupo de Investigación Lingüística e Literaria Galega. Universidade da Coruña. Arquivado dende o orixinal o 20 de outubro de 2021. Consultado o 20 de outubro de 2021.
- ↑ Lopo, Antón (2024-06-23). "Chan da Pólvora dedícalle á obra de Francisco Salinas Portugal o Día do Orgullo Galego". A poesía necesaria. Consultado o 2024-07-09.
- ↑ Imaxe da portada
- ↑ "Memoria poética". 14/04/2023. Consultado o 19/04/2023.
- ↑ "Posta de largo do libro de poesía “Aires de Pedra”". 16/04/2023. Consultado o 19/04/2023.
- ↑ "El libro ‘Aires de poesía’ incluye poemas de la escritora Anisia Miranda". 11/04/2023. Consultado o 19/04/2023.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Francisco Salinas Portugal  |
