Günter Behnisch
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 12 de xuño de 1922 Dresden, Alemaña |
Morte | 12 de xullo de 2010 (88 anos) Stuttgart, Alemaña |
Educación | Universidade de Estugarda (pt) |
Actividade | |
Campo de traballo | Arquitectura |
Ocupación | militar (1939–1945), arquitecto, tripulante de submarino, profesor universitario, Marineoffizier (pt) |
Empregador | Universidade Técnica de Darmstadt (pt) |
Membro de | |
Carreira militar | |
Lealdade | Alemaña nazi |
Rama militar | Kriegsmarine |
Rango militar | Oberleutnant zur See (en) (1943–) |
Comandante de (OBSOLETO) | U-2337 (en) |
Conflito | segunda guerra mundial (Batalla do Atlántico) |
Obra | |
Obras destacables
| |
Premios | |
Páxina web | behnisch.com |
Günter Behnisch, nado en Lockwitz o 12 de xuño de 1922 e finado en Stuttgart o 12 de xullo de 2010 foi un arquitecto alemán. Durante a segunda guerra mundial converteuse nun dos máis novos comandantes alemáns de submarino. Posteriormente converteuse nun dos máis destacados arquitectos, representante do deconstrutivismo. Os seus importantes proxectos inclúen o parque olímpico de Múnic e o novo parlamento alemán de Bonn.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Primeiros anos
[editar | editar a fonte]Behnisch foi o segundo de tres nenos en Lockwitz preto de Dresden.[1] Asistiu a diversas escolas debido a que o seu pai, socialdemócrata foi arrestado, despedido e destinado a Chemnitz polo novo goberno nazi.[1]
En 1939, Behnisch uniuse voluntariamente á mariña (Kriegsmarine) con dezasete anos, o que supuña unha alternativa menos pesada ao servizo laboral obrigatorio ou ao recrutamento do exército.[1] Eventualmente converteuse en oficial de U-boat e serviu a bordo do U-952. En outubro de 1944, converteuse nun nos comandantes máis novos cando dirixiu o U-2337.[2] Ao final da segunda guerra mundial rendeu o seu submarino aos británicos e converteuse en prisioneiro de guerra no castelo de Featherstone en Northumberland.[1]
Behnisch inicialmente preparouse como albanel,[1] mais en 1947 comezou a estudar arquitectura na Universidade de Tecnoloxía de Stuttgart.[3]
Carreira arquitectónica
[editar | editar a fonte]Un dos seus edificios máis destacados foi o novo parlamento da capital alemá occidental, Bonn. Aínda que gañou o concurso de deseño en 1973, a construción non comezou ata 1987 e completouse en 1992.[3]
Estableceu o seu propio despacho de arquitectura en Stuttgart en 1952, que en 1966 se converteu en Behnisch & Partner.
O seu fillo Stefan Behnisch creou unha empresa separada, Behnisch Architekten en 1989.
Proxectos completados
[editar | editar a fonte]- 1972. Olympic Park en Múnic, Alemaña[4]
- 1992. Complexo plenario do parlamento alemán (Bundestag) in Bonn, Germany[5]
- 1993-2005. Edificio da Academia das Artes en Berlín, expansión de cristal do reconstruído reconstructed Hotel Adlon[6][7]
- 1997 State Clearing Bank – Landesgirokasse en Stuttgart, Alemaña[8]
- 1998. Torre de control do aeroporto de Nürnberg, Alemaña[9]
- 2002. North German State Clearing Bank en Hannover, Alemaña[10]
- 2003. Centro Genzyme en Cambridge, Massachusetts, USA[11]
- 2005. Centro de investigación celular e biomolecular en Toronto, Canadá[12]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 David Childs, Günter Behnisch: The architect behind Munich's groundbreaking Olympic Stadium Arquivado 21 de novembro de 2014 en Wayback Machine., en The Independent (Londres), 7 de agosto de 2010, consultado o 1 de marzo de 2012
- ↑ Busch & Röll 1999, p. 29.
- ↑ 3,0 3,1 Thorsten Dörting, Obituary of the Architect Günter Behnisch, en Spiegel online internacional, 13 de xullo de 2010, consultado o 9 de agosto de 2010
- ↑ "Sueddeutsche Article on Günther Benisch". Sueddeutsche Newspaper. Consultado o 3 de xuño de 2014.
- ↑ "Plenary Complex of the German Parliament". aedes architecture. Consultado o 3 de xuño de 2014.
- ↑ "architect Günter Behnisch dies at 88 years". die Welt (en alemán). Consultado o 3 de novembro de 2016.
- ↑ "Front history, rear Behnisch The Hotel Adlon in Berlin is extended". BauNetz (en alemán). Consultado o 3 de novembro de 2016.
- ↑ "State Clearing Bank – Landesgirokasse in Stuttgart". AW Magazine. Arquivado dende o orixinal o 06 de xuño de 2014. Consultado o 3 de xuño de 2014.
- ↑ "Nürnberg International Airport (NUE/EDDN), Nuremberg, Bavaria, Germany". Airport Technology. Arquivado dende o orixinal o 07 de xuño de 2014. Consultado o 3 de xuño de 2014.
- ↑ "Defining the Internal Essence of the Materiality of Institution" (PDF). Michael James Potter. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 30 de xullo de 2016. Consultado o 3 de xuño de 2014.
- ↑ "German Embassy Essay on German Architects". German Embassy Kopenhagen. Arquivado dende o orixinal o 27 de setembro de 2016. Consultado o 3 de xuño de 2014.
- ↑ "Benisch Profile on German Architects". German Architects Website. Consultado o 3 de xuño de 2014.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Günter Behnisch |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Busch, Rainer; Röll, Hans-Joachim (1999). German U-boat commanders of World War II : a biographical dictionary. Traducido por Brooks, Geoffrey. London, Annapolis, Md: Greenhill Books, Naval Institute Press. ISBN 1-55750-186-6.